راههای متعددی برای فهمیدن درجات فقر در جامعه وجود دارد. یکی از راهها طبعا مشاهده شاخصهای اقتصادی است. راه دیگر مقایسه این آمارها با آمارهای کشورهای همردیف ایران است. برای مثال بارها بنده برای اینکه خوانندگان بهتر متوجه شوند از نظر رفاه مردم کشورمان در چه وضعیتی قرار دارند آمارهای اقتصادی موجود را با آمارهای اعلامی دو کشور ترکیه و عربستان مقایسه کردهام تا بهتر درک کنیم از نظر شاخصهای توسعه و رفاه اقتصادی در چه وضعیتی قرار داریم. دلیل این هم که ایران را با این دو کشور مقایسه ميکنیم به این است که روزگاری نه چندان دور این سه کشور یعنی ایران، ترکیه و عربستان در شاخصهای اقتصادی نزدیک به هم و رقیب یکدیگر بودند که البته الان شرایط تفاوتهای بسیاری کرده و کشور تحریمزده ایران از دو کشور دیگر جا مانده و در این میان، سرعت عربستان نیز به سمت توسعه و رفاه اقتصادی شدت بیشتری گرفته است.
اما جدا از این بحثهای آماری و قیاسی، حتی از بیلبوردهای سطح شهر هم ميتوان متوجه شد چقدر جامعه ایرانی فقیر شده است. آیا تاکنون سابقه داشته اینقدر فروش قسطی انواع اجناس تبلیغ شود؟مردم ایران طی این سالها آنقدر فقیر و از نظر رفاهی پسرفت داشتند که دیگر توان خرید نقد بسیاری از اجناس را ندارند و مجبورند به صورت قسطی خرید کنند.
البته ای کاش فقط این خرید قسطی مختص به فرش، مبل، یخچال و... بود اکنون به درجهای از فقر رسیدیم که در شهر تابلوهای خرید قسطی آجیل، برنج و گوشت هم وجود دارد و حتی دولت هم این شب عید وامهای 20 میلیونی تحت عنوان خرید شب عید ميدهد !
اینها نشانههای بدی است ؛من به شخصه با دیدن این تابلوها و خبرها وحشت ميکنم. ما در حال سقوط به اعماق چاه فقر هستیم و تمام شعارهای اقتصادی پوچ درآمده است!