آتش جنگ آخرالزمانی بر سر ناتو

سوخت و ساز بدن در تدارک مصرف انرژی برای کارهای جسمانی افزایش می‌یابد، ضربان قلب، فشار خون و تنفس فزونی می‌گیرد. ماهیچه‌ها کشیده می‌شود؛ به طور همزمان بعضی فعالیت‌های غیر ضروری مانند عمل گوارش فروکش می‌کند آب دهان و مخاط بینی خشک می‌شود تا هوای بیشتری به ریه‌ها برسد. به این ترتیب نشانه اولیه فشار روانی خشک شدن دهان است. آندورفین‌ها، یعنی دردزاهای طبیعی بدن ترشح می‌شوند و رگ‌های خونی سطحی انقباض پیدا می‌کنند تا در صورت بروز جراحت خون کمتری دفع شود تا گلبول‌های قرمز خون رها شوند تا مبادله اکسیژن افزایش یابد و مغز استخوان برای مقابله با عفونت، گلبول‌های سفید بیشتری می‌سازد در واقع موقعیت تنش زا هیپوتالاموس را فعال می‌سازد؛ این جملات تداعی کننده میزان ترس و خشم ۲۷ کشور عضو و رهبران ناتو از سخنرانی روز یکشنبه دونالد ترامپ در انتخابات درون حزبی در ایالت کارولینای جنوبی است که قرص و محکم با انگشت اشاره به پوتین برای ناتو و رهبران آن خط و نشان عملی طرح بلوا و جنگ کشید.
دونالد ترامپ رئیس جمهوری سابق ایالات متحده روز شنبه در یکی از سخنرانی‌های انتخاباتی خود در کارولینای جنوبی روسیه را تشویق کرد تا در برابر کشورهای عضو ناتو که به تعهدات مالی خود عمل نمی‌کنند هر کاری خواست بکند؛ این سخنان ترامپ موجی از انتقادها و ناراحتی را در جناح جمهوری‌خواه هم حزب او علیه او شورانده است، انتقادهایی که طبیعتاً در اروپا شدیدتر بود و البته ترامپ مغبون و گرم سخنرانی غافل از این نکته راهبردی بود که پس از پیروزی در انتخابات سوم نوامبر۲۰۱۶ و راهیابی به کاخ سفید در مقابل هجمه‌ای از انتقادات گسترده تئوریسین‌های سپهر سیاست دنیا مبنی‌بر حمایت علنی و آشکار مسکو و شخص ولادیمیر پوتین رئیس جمهور فدراسیون روسیه در حمایت از ترامپ در انتخابات۲۰۱۶ قرار گرفته بود؛ جو بایدن همتای دونالد ترامپ و رئیس فعلی کاخ سفید هم در پاسخ به لفاظی‌های ترامپ در کارولینای جنوبی در شبکه ایکس نوشته است: «‌مي‌خواهید بدانید چرا مسأله اوکراین مهم است، همان طور که می‌بینید پوتین و نوکرهایش به پیروزی‌های مهمی دل بسته‌اند‌.» دونالد ترامپ در دوره زمامداری خویش بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ میلادی روابط پر تنشی را با رهبران ناتو داشت؛ او به میزان و نحوه پرداخت حق عضویت کشورهای مختلف عضو ناتو انتقاد داشت. در این راستا جوزپ بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا دوشنبه ۱۲ فوریه «۲۳ بهمن ۱۴۰۲» در واکنش به سخنان اخیر دونالد ترامپ به جراید و شبکه‌های تلویزیونی و ماهواره ای دنیا گفته است: «ناتو نمی‌تواند یک ائتلاف نظامی متکی به مزاج و حال و روز رئیس جمهوری آمریکا باشد و ترجیح می‌دهد که وقتش را صرف پاسخگویی به ایده‌های احمقانه مطرح شده در کارزارهای انتخاباتی آمریکا نکند.» در حالی که نگرانی‌ها از پا پس کشیدن احتمالی واشنگتن افزایش یافته است. دونالد توسک نخست وزیر لهستان اعلام کرده است که هیچ آلترناتیو و جایگزینی برای مشارکت اروپا، ناتو و آمریکا برای مواجهه با خطرات امنیتی فزاینده وجود ندارد. همچنان که جنگ فرسایشی روسیه با اوکراین وارد سومین سال پیاپی خود شده است؛ پایتخت‌های اروپایی به شدت به عواقب بازگشت مجدد و احتمالی دونالد ترامپ به کاخ سفید هراسان شده و بیمناک هستند؛ توسک در قالب یک سفر رسمی مهمان امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه در الیزه شده است و پس از آن نیز به برلین سفر خواهد کرد تا روابط نزدیک‌تری را با این دو قدرت بزرگ اروپایی پیگیری کند. اظهارات روز یکشنبه دونالد ترامپ با فحوای سلب حمایت ایالات متحده از آن دسته از اعضای ناتو که به قدر کافی برای آمادگی دفاعی در برابر تهاجم احتمالی روسیه، هزینه نمی‌کنند خشم شرکای غربی را برانگیخته است. توسک در بیانیه مشترک با امانوئل مکرون رئیس جمهوری فرانسه گفته است: «هیچ نقش و بدیلی برای اتحادیه اروپا ناتو و همکاری‌های فرا آتلانتیک وجود ندارد؛ اروپا باید به قاره‌ای امن تبدیل شود و این بدان معنا است که اتحادیه اروپا، فرانسه و لهستان باید قوی شوند و آمادگی دفاع از مرزهای استراتژیک خود و دفاع و پشتیبانی از متحدان و دوستان خارج از اتحادیه را داشته باشند.» توسک با اشاره به رمان نویسنده شهیر فرانسوی خاطرنشان ساخته است که احتمالاً اینجا پاریس است که جمله معروف رمان سه تفنگدار اثر الکساندر دوما به وضوح تداعی می‌شود، همه برای یکی و یکی برای همه، در برهه‌ای که حمایت ایالات متحده از کی یف در بحبوحه اختلاف سیاسی و حزبی واشنگتن دچار تعلیق و تعلل شده است؛ ورشو، پاریس و برلین بر این باور هستند،که حفظ یکپارچگی اتحادیه اروپا در حوزه‌های دفاعی و افزایش حمایت ۲۷ کشور عضو از اوکراین امری حیاتی است. چرا که با بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید این حلقه بسیار تضعیف شده و آمریکا آنها را در کارزار صعب کمک به کی‌یف تنها و یکه رها خواهد کرد. آنالنا بربوک وزیر خارجه آلمان پیش از ورود به پاریس گفته بود: «قدرت ما در این واقعیت نهفته است که ما در فرانسه، لهستان و آلمان به اروپای خود از منظرهای متفاوت نگاه کنیم؛ انتظار به حق مردم اروپا این است که ما انگیزه‌هایی را در این امر توسعه دهیم.»