گفت‌وگو بين مقامات جمهوري اسلامي ايران و عربستان از بغداد و عمان با نظارت مقامات اين دو کشور شروع شد و بعد از چند جلسه مذاکره در سطوح مختلف، در نهايت در پکن به بار نشست و روابط تهران - رياض بعد از هفت سال فترت مجددا برقرار شد. اکنون شنيده مي‌شود مقامات ايراني و مصري در سطوح پايين در بغداد شروع به گفت‌وگو کردند و در صورت ادامه و ارتقا سطح مقامات در گفت‌وگو، اميد است تهران و قاهره به اين نتيجه برسند که بعد از متجاوز از چهل سال بايد يخ روابط ذوب شود و روابطي گرم براساس همکاري منطقه‌اي و بين‌المللي شکل بگيرد و مجددا روابط حسنه برقرار گردد. اگر چه مصر بعد از گذراندن نشيب و فرازها و تغيير دولت‌ها در سال‌هاي اخير و تحمل ضربات سياسي و اقتصادي و امنيتي و.... ناشي از تغييرات دولت‌ها در حال حاضر مرکز ثقل جهان عرب و اسلام قلمداد نمي‌شود و رهبري جهان عرب را از دست داده و عربستان تا حدودي جاي آن را گرفته و حرف اول و آخر را در بين اعراب و بسياري از کشورهاي اسلامي مي‌زند، مع الوصف هنوز هم مصر از توانمندي و پتانسيل‌هايي برخوردار است که ديگر کشورهاي عربي و آفريقايي فاقد آن هستند. به اين خاطر بايد به روابط با مصر توجه خاصي مبذول داشت و براي آن اهميت ويژه‌اي قائل شد. بزرگترين و مهمترين مانع در برقراري روابط ديپلماتيک بين تهران - قاهره رابطه قاهره با تل آويو است؛ موضوعي که در مورد عربستان وجود نداشته. طي چهار دهه اخير که رابطه مصر با اسرائيل برقرار شده لابي صهيونيستي در ساختار حکومتي مصر شکل گرفته و اين لابي اکنون به درختي تبديل شده که در بعضي از نهادهاي دولتي مصر نفوذ کرده و ريشه دوانده و سعي مي‌کند با انواع و اقسام حيل مانع از تجديد رابطه بين ايران و مصر شود .به اين خاطر، امکان دارد سرعت برقراري رابطه ايران و مصر با کندي پيش برود؛ مگر اين که مصري‌ها تحت تاثير روابط تهران - رياض به گفتگوهاي اخير در بغداد نفس تازه بدمند و دميدن نفس تازه، به اراده‌اي قوي در دستگاه ديپلماسي مصر نياز دارد. در کنار لابي صهيونيستي در مصر که بار منفي در رابطه تهران - قاهره بازي مي‌کند پارامترهاي مثبتي هم وجود دارد که اگر به آن‌ها توجه شود يقينا مي‌تواند جاي لابي صهيونيستي در مصر را بگيرد و خنثي کند و يکي از اين پارامترها، درک صحيح قاهره و تهران از ضرورت همکاري‌هاي منطقه است. ايران و مصر دو کشور مسلمان هستند که در طول تاريخ به جز مقاطعي کوتاه از روابط گرم و صميمانه برخوردار بودند. امروز مقامات مصري بايد بدانند در کنار روابط حسنه تهران - رياض اگر قاهره اضافه شود مثلثي شکل خواهد گرفت که به قدرتي تاثيرگذار در روابط بين الملل و منطقه خاورميانه تبديل خواهد شد. تهران نبايد بر قرارداد کمپ ديويد توجه کند و بر مخالفت و ابطال آن اصرار بورزد.
ارزيابي نسبت به هر کشوري بايد براساس موقعيت آن کشور باشد. مصر بعد از چهل سال قرار گرفتن در بند کمپ ديويد که برايش آورده مالي و اقتصادي داشته به سادگي نمي‌تواند خودش را رها کند.
