خودروسازان داخلی و تداوم فاجعه آفرینی

پلیس راهور اخیرا اعلام کرده است تصادفات رانندگی در کشور سالانه منجر به فوت ۱۶ هزار نفر و ایجاد معلولیت جسمی و حرکتی برای ۳۰ هزار نفر می شود.
حالا ببینید که این تصادفات جمعا منجر به بروز ۴۶ هزار کشته و معلول می شود که تقصیرِ بیشتر این فاجعه انسانی متوجهِ خودروسازان می شود. حالا اگر هر فرد کشته شده و معلول یک خانواده ۴ نفره داشته باشد، می توان گفت که زندگی ۱۸۴هزار نفر مستقیم تحت تاثیر این فاجعه آفرینی یا به کلی به فنا می روند یا با چالش های بی پایانی مواجه خواهند شد.
مطلب دیگر این که متاسفانه در خصوص بروز این خساراتِ جبران ناپذیرِ انسانی ناشی از سوانح رانندگی نه مطالبه جدی از سوی دستگاه های نظارتی و قضایی دیده می شود و نه پاسخگویی از طرف خودروسازان و سایر عوامل دخیل در بروز این فجایع. جالب این که خودروسازان هم معمولا در جایگاه طلبکار قرار دارند و همیشه سایه ی منتِ ایجاد اشتغالشان بر سرِ مردم و دولت برقرار است.
نکته اساسی این است که اگر مسئولان‌ امر حتی با یک نگاه هزینه-سود به قضیه بنگرند متوجه خواهند شد که فعالیت شرکت های خودروساز؛ با تولید این خودروهای بی کیفیت، نه تنها سودی برای جامعه ندارد بلکه ضررهای بی شمار آن در حوزه های اجتماعی؛ تعداد زیادی فرزند یتیم، زن بی سرپرست، والدین تنها و معلولان جسمی-حرکتی و هزینه های اقتصادی غیرقابل احتساب و فراوانی رویِ دست مردم و دولت می گذارد که تدبیر و اقدام متناسب و عاجلی را از سوی مسئولان ذیربط می طلبد.