روابط با همسایگان و روابط بین‌الملل

 متأسفانه در دهه‌های اخیر به دلایل مختلف که باید در جای خود مورد نقد و بررسی قرار گیرد نتوانسته‌ایم در روابط بین‌الملل موفق عمل کنیم و تقریباً همیشه با چالش‌های جدی مواجه بوده‌ایم و حتی ایده گفتگوی تمدن‌ها را که از طرف رییس دولت اصلاحات مطرح شد و می‌توانست آغازگر اصلاح این روند باشد با لطایف‌الحیل ابتر گذاشتیم و اجازه ندادیم به نتیجه مطلوب و مناسب برسد و با هر گفتمان دیگری هم برای بهبود روابط با کشورهای دیگر از طرف افراد و گروه‌های تندرو مخالفت شد یا لااقل با گفتار و رفتار این عده در این مسیر سنگ‌اندازی شد و حتی فرمایش رهبر انقلاب مبنی‌ بر اینکه باید با شرق و غرب عالم رابطه داشته‌باشیم و به‌جز رژیم صهیونیستی و درمورد آمریکا هم به‌جز واردات لوازم مصرفی آن، باید با همه جهان مراودات اقتصادی برقرار گردد در عمل با موانعی برخورد کرد و آنطور که باید اجرایی نشد.

نکته مهم در این‌ بین آن است که ما نتوانستیم حتی با همسایگان خود که با آن‌ها از نظر فرهنگی نزدیک بوده و منافع مشترک زیادی داریم روابط حسنه و گسترده‌ای داشته‌باشیم و به دلیل همین نداشتن مناسبات خوب است که از طرف همین همسایگان از شرق و غرب و شمال و جنوب تهدید شده یا به چالش کشیده می‌شویم.

 اگر پایه و اساس روابط ما با کشورهای جهان بویژه همسایگان بر مبنای مشترکات، منافع مشترک و استفاده مناسب از ظرفیت‌های یکدیگر باشد قطعا نتایج بهتری حاصل خواهد شد تا اینکه بخواهیم بر مبنای ایدئولوژیک این مناسبات را پایه‌گذاری نماییم.

 طبعا تفاهمات سیاسی و اقتصادی خیلی بهتر و زودتر به نتیجه خواهد رسید تا همگرایی ایدئولوژیک، چرا که در طول تاریخ معاصر و بویژه دهه‌های گذشته ثابت شده که نمی‌توان به‌راحتی با روشها و ابزار ایدئولوژیک بر ملت یا کشوری حاکم شد ولی از طریق سیاسی، اقتصادی و تکنولوژیک راحت‌تر و سریع‌تر می‌توان در عرصه بین‌المللی خودنمایی کرد و جایگاه مناسبی را بدست آورد. اتفاقاً جنگ‌های سالیان اخیر منطقه خاورمیانه هم عمدتاً بر همین پایه آغاز شده‌ است که هر کشور یا گروهی ایدئولوژی خود را برتر و ناب‌تر می‌داند و بر آن تعصب و اصرار می‌ورزد تا جایی‌که حاضرند خود، مردم و کشورشان را هم به ورطه نابودی بکشانند.

 اولین گام در این مسیر پرهیز از افراط ‌و تفریط و سپردن این امور به مدیران و سیاسیون با تجربه و البته معتقد به منافع ملی است تا بر پایه حکمت، عزت و مصلحت مسیر درست را بپیمایند و اگر عده‌ای می‌خواهند با گفتار و رفتار خود همچون گذشته در این راه سنگ‌اندازی و مانع‌تراشی کنند با ابزارهای قانونی مهار گردند. گفتگوهای اخیر با عربستان، سفر ماه گذشته رئیس‌جمهوری به تاجیکستان و پیشنهاد روسیه برای پیمان سیاسی- اقتصادی ۳+۳ شامل کشورهای ایران، روسیه، ترکیه، آذربایجان، ارمنستان و گرجستان می‌توانند گام‌های مؤثری در این‌ راستا باشند تا از این طریق به سوی همگرایی و همکاری‌های بیشتر منطقه‌ای حرکت کنیم و کشورهای خبیثی را که می‌خواهند از هر فرصتی علیه ملت‌های ما و به سود منافع خود سوءاستفاده نموده در منطقه جا خوش کنند به خانه‌های خود بازگردانیم و با بنای دوستی، اتحاد و آرامش را در بین خود پایدار نماییم.

*نماینده سابق مردم سمنان