خلاء قانونی

بر اساس بند ۹ اصل ۱۱۰ قانون اساسی پس از اینکه اکثریت مردم در انتخابات به یکی از نامزدهای ریاست جمهوری رای داده و او را به عنوان رئیس جمهور انتخاب کردند و بعد از تایید درستی انتخابات از سوی شورای نگهبان یک مرحله بعدی هم وجود دارد و آن تنفیذ حکم ریاست جمهوری به‌وسیله ولایت فقیه پس از گزینش مردم است. تنفیذ به امضا شدن حکم ریاست جمهوری توسط ولی‌فقیه (رهبر انقلاب) گفته می شود. و بر اساس اصل ١٢١ قانون اساسی  رئیس‌جمهور در مجلس شورای اسلامی در جلسه‌ای که با حضور رئیس قوه قضائیه و اعضای شورای نگهبان تشکیل می‌شوند سوگند یاد کرده و سوگندنامه را امضاء می‌نماید.که به آن مراسم تحلیف می‌گویند. 
سه‌شنبه ١٢ مردادماه شاهد مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری سید ابراهیم رئیسی توسط مقام معظم رهبری بودیم و پس از پایان این مراسم ایشان به همراه حسن روحانی در نهاد ریاست جمهوری حضور یافتند و رئیس جمهور سابق دفتر کار قوه مجریه را به ایشان تحویل داد و پنجشنبه ١۴ مردادماه هم مراسم تحلیف در مجلس شورای اسلامی انجام خواهد شد تا رسما سکان قوه مجریه در اختیار منتخب مردم در دوره سیزدهم ریاست جمهوری قرار گیرد و آنچه در این جلسه ذکر گردید لزوم تشکیل فوری دولت و انتخاب وزرا و پرداختن به برنامه مهم اقتصادی و ایجاد تحول در مدیریت اجرایی کشور بود. هرچند فاصله زمانی بین مراسم تنفیذ و تحلیف در دوره‌های قبل ریاست جمهوری  متفاوت بوده، اکنون این سؤال مطرح است که رسمیت یافتن و آغاز به کار رسمی رئیس جمهور، همین تنفیذی است که توسط رهبری صورت می‌گیرد یا مراسم تحلیفی است که در مجلس برگزار میشود؟ در یک کلام سؤال این است که رئیس جمهور طی این دو روز چه کسی است؟ آیا آقای رئیسی که هنوز مراسم تحلیف را به جای نیاورده میتواند وظایف رئیس جمهور را رسما آغاز کند؟
در این دو روز چه کسی پشت میز ریاست جمهوری در کاخ پاستور می‌نشیند؟ روحانی که پرونده را تحویل داده یا رئیسی سوگند نخورده؟ فرضا اگر همین امروز اتفاق مهمی در کشور بیافتد که نیاز به دستور مستقیم رئیس جمهور پیدا کند، چه کسی باید این دستور را صادر کند؛ رئیسی یا روحانی؟ به لحاظ حقوقی و رویه جاری در دنیا فکر نمیکنم چنین نمونه‌ای وجود داشته باشد که مقام ریاست جمهوری قبل از خوردن سوگند، رسمیت پیدا کند!
*نماینده سابق مجلس