روحت شاد پرسپولیسی خوش تیپ دوران نوجوانی ما...

ما نسل آدامسهای فوتبالی بودیم وقتی با شوق بازش میکردیم که ببینیم این بار قرعه شانسمان به عکس کدام فوتبالیست گره خورده تا پزش را به همبازی هایمان بدهیم. یکی در میان عکسها یورگن کلینزمن در می آمد و مارادونا کمتر بود... نسل کارتهای فوتبالی که تعداد گل ملی و بازی های روبرتو باجو و مالدینی و پله و رونالدو و روماریو بود...
نسل ذوق کردن برای پوستر علی دایی و مهرداد میناوند و رضا شاهرودی. نسل نیما نکیسای خوش تیپ و کریم باقری خوش تکنیک. خداداد عزیزی، غزال تیزپای آسیا را با چه ذوق و هیجانی دنبال میکردیم وقتی در بازی با استرالیا گل کاشت تا صدای گل گفتن جواد خیابانی از توی رادیویی که زیر مقنعه قایم کرده بودیم فریاد شادی شود و کلاس را بترکاند و معلم بیچاره مان هاج و واج که چه اتفاقی افتاده؟!
ما دختر های ساده و معصومی بودیم که حتی عکس فوتبالیستهای محبوبمان را هم یواشکی لای کتابهایمان مخفی میکردیم که گرفتار غضب مدیر و ناظم نشویم و زنگ تفریح در گوشه ای از حیاط مدرسه پز علی دایی و نکیسا و شاهرودی و میناوند و مهدوی کیا را به هم میدادیم...
من و همسن و سالهایم خاطره بازیهای جام جهانی و هیجان شبهای فینال را خوب به یاد داریم. وقتی ایتالیا در بازی با برزیل با پنالتی خطا رفته روبرتو باجو باخت تا ناکامی عشاق لاجوردی پوشان تکمیل شود ...
ما نسلی بودیم که حتی فوتبال دوست داشتنمان کار عجیب و گاهی ناهنجار بود که دختر را چه به این کارها؟! اما بازهم ذوق میکردیم از تماشای فوتبال همراه پدر ... کیف میکردیم از کل کل قرمز و آبی در کلاس و زنگ تفریح... که دیوار اتاقمان پر از پوستر پرسپولیس و استقلال بود و کل کل بزریل و آلمان و ایتالیا خوراک هر روزمان بود...
من و همنسلانم سرگرمی دیگری نداشتیم. کانالهای محدود تلویزیون عادتمان داده بود که جز فوتبال و برنامه کودک تفریح دیگری نداشته باشیم و ما همپای پسرهای کوچه فوتبال دوست شدیم و با همین دلخوشی های ساده کوچک قد کشیدیم...
هنوز هم آلبوم عکسهای فوتبالیم لای وسایل قدیمی، خاطرات دوران مدرسه را تداعی میکند و هر بار که خبر تلخ کم شدن یکی از این خاطره سازها می آید انگار چیزی کم میشود از گذشته مان.
دیروز قایقران و مارادونا و هادی نوروزی؛ و امروز هم مهرداد میناوند.... حیف از خاطره هایی که نمی مانند و از دست می روند... روحت شاد پرسپولیسی خوش تیپ سالهای نوجوانی.... سفر بخیر مهرداد میناوند.