امروزه یکی از ویژگی های مهم سازمان های یادگیرنده برای تحقق بخشی اهداف و دستیابی به آرمان های مدنظر واکنش بموقع ، سریع، جامع و همراه با اندیشه به تحولات و تغییراتی محیطی است . این خصوصیت رفتاری نه تنها تغییرات مطلوب سازمانی را در ایجاد می کند بلکه منجر به تقویت و تمرین فرایندها و مهارتهای یادگیری و در نهایت دانش آفرینی سازمانی میشود.
ظهور و شیوع کرونا از آن دست تغییرات محیطی است که جوامع را به مقابله، پاسخگویی و سازگاری بموقع و راه حل های جامع فراخواند و البته بخش های متعدد؛ سلامت ، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی ، آموزشی ، اجتماعی و...را نیز تحت تاثیر قرار داد. تعطیلی مراکز اقتصادی خرد و کلان، باشگاه های ورزشی و مراکز و موسسات آموزشی،کشورها را با مشکلات عدیده ای روبه رو کرد و در این میان کشوری توانست به سازگاری قابل قبول تر و سریعتری دست پیدا کند که با برنامه ریزی آگاهانه و مدبرانه هدایت و رهبری امور را در دست گرفت.
در این دوران سازمان بهداشت جهانی بر این باور بود که مراکز آموزشی به دلیل تراکم و تعدد دانش آموزان می تواند یکی از مراکز شیوع کرونا باشد لذا مدارس تعطیل شد و نهادهای متولی آموزش و پرورش بر آن شدند تا برای جبران وقفه به وجود آمده و همچنین تداوم فرایند یادگیری – یاددهی، اقدامات مطلوب و ماندگاری را به جامعه ذی نفعان خود عرضه کنند. از این بگذریم که جوامع دارای نظام آموزشی نوین که در خلق، کسب و نشر دانش مهارت دارند و رفتار را متناسب با دانش و بینش جدید اصلاح میکنند، در این دوران چه کردند و چه نتیجه گرفتند بگذریم که در این مجال نمی گنجد اما آنچه مدنظر است واکاوی تعاریف و نقش های جدیدی است که نظام آموزشی ایران به مولفه های فرایند تعلیم و تربیت بخشید. آموزش و پرورش باید برای مسیری که نمیدانست تا کی در آن تعطیلی مراکز آموزشی ادامه دارد برنامه ریزی می کرد . طبیعی است برای نظامی آموزشی که متکی به حضور فیزیکی دانش آموز و معلم در مدرسه و کلاس درس است و روش مکملی برای آموزش خود ندارد، مواجهه با چنین شرایطی در نگاه اول دشوار و ناهمگون با داشته هایش است. در همان روزهای آغازین تعطیلی مدارس تصمیم ارائه آموزش تلویزیونی برای جبران کسری آموزش، اتخاذ و به مرور زمان از چند شبکه سیما آموزش ها پخش شد. همزمان با این کارکرد آموزشی معلمان با تکیه بر آنچه در چنته سواد رسانه ای خود و تجهیزات ملزم آن داشتند آموزش مجازی دانش آموزان را پیگیری کردند.یک معلم توانست، یک معلم نتوانست؛ یک دانش آموز توانست و یک دانش آموز نتوانست از آموزش مجازی برای یادگیری و یاددهی استفاده کند. این موازنه نا موزونی بود که آموزش و پرورش آن را تمهید کرد تا آموزش ها تداوم داشته باشند. در ادامه تعطیلی مدارس برای جامعیت بخشی و پوشش آموزشی بیشتر دانش آموزان در مناطق مختلف کشور ، طراحان و برنامه ریزان آموزشی در کنار آنان که فناوری اطلاعات را می شناختند شبکه آموزشی دانش آموز"شاد" را طراحی و ارائه کردند . البته لازم به یادآوری است که نظام آموزشی ای که چندین سال است داعیه تحول خواهی را دارد و مدام از آن دم می زند فاقد ابتدایی ترین امکانات فناوری آموزشی در سیستم خود است. اگر همین مدعیان تحول، چند مطالعه تطبیقی در نظام آموزشی نوین را می خواندند و نکته برداری می کردند تا به بومی سازی آن فکر کنند، می دانستند که آموزش در جهان به سمتی پبیش رفته که تنوع روش تدریس و تسهیل گری در آن جایگاه خاصی دارد. امروز در نظام های آموزشی نوین سخن از پیوند گرایی در شبکه ای از اطلاعات و داده های شناور است آن وقت نظام آموزشی ما اندر خم ساخت یک اپلیکیشن برای آموزش دانش آموزان خود است. با تمام این اوصاف در حال حاضر آموزش و پرورش مجهز به فناوری شده است که خاص آموزش است و با گذر زمان در حال به روز رسانی و بهتر شدن شرایط عرضه آموزش است . نمی توان گفت خانوداه ها ، معلمان و دانش آموزان رضایتی صد در صدی از " شاد" را دارند چرا که اقدام در برابر هر تغییری نیاز به بررسی همه جانبه عملکردها و پیامدها دارد لذا اعلام کسب موفقیت در راه اندازی این شبکه به زمان و ارزیابی های بیشتری نیاز دارد .- با توجه به شرایط کشور، امکانات موجود و مناطق صعب العبور و عشایری در بین آموزش حضوری، مجازی و تلویزیونی فقط آموزش حضوری است که می تواند پوششی حداکثری را برای آموزش مهیا سازد و به همین دلیل معلمان مشغول به خدمت در چنین مناطقی با حضور در کلاس درس و رعایت پروتکل های بهداشتی لازم آموزش دانش آموزان خود را تداوم بخشیدند. توسعه عدالت آموزشی اینجاست که معنا پیدا می کند چرا که دانش آموزان مناطق خاص ذکر شده نیز باید از آموزش تلویزیونی و مجازی بهره مند شوند.هرچند که تحقق عدالت آموزشی وظیفه و مسیولیت نظام آموزشی است اما بخشی از کار از جمله توسعه پوشش فرکانس های رادیویی و تلویزیونی و پهنای باند اینترنتی به آموزش و پرورش بر نمی گردد بلکه مستقیما به دولت و وزراتخانه های ذیربط مربوط می شود.دولت باید در برنامه های تحت بررسی اش برای پاییز 99 - به گفته صاحبنظران موج بعدی شیوع کرونا- مدنظر داشته باشد که برای پوشش صد در صدی آموزش دانش آموزان اقدامات تعجیلی و ماخوذ به نتیجه ای داشته باشد. در هر صورت دانش آموزان سال تحصیلی جاری را با چند وصله و پینه آموزشی و پرورشی در حال به اتمام رساندن هستند و ضروری است از همین امروز به فکر فردای دانش آموزان در سال تحصیلی آینده باشید.