آقایان! با سرمایه اعتماد مردم چه کردید؟

صبح چهارشنبه، هواپیمای مسافربری اوکراینی به اشتباه، در نزدیکی فرودگاه امام خمینی هدف موشک ایرانی قرار می گیرد، اما تا صبح شنبه، یعنی دقیقا سه روز، طول کشید تا مسوولان به این نتیجه برسند که به این موضوع اعتراف کنند. چند نکته مهم را مرور کنیم:
 
1️⃣مسوولان می دانستند که حادثه به چه دلیل رخ داده اما نه تنها شایعه برخورد موشک به هواپیما را انکار می کردند، بلکه اصرار داشتند که هواپیما به دلیل نقص فنی سقوط کرده است و این شایعه را به به فضاسازی آمریکایی ها و رسانه های استکباری برای تحت الشعاع قرار دادن انتقام موشکی ایران در پایگاه آمریکایی عین الاسد در عراق نسبت دادند تا با ایجاد این دوقطبی، رسانه ها و مردم را با خود همراه کنند. این یعنی فریب  افکار عمومی.
 
2️⃣سه روز تاخیر در اعلام دلیل حادثه ای که در همان روز مشخص بود، و اصرار مسوولان به بروز نقص فنی در هواپیما، به معنای بی احترامی به افکار عمومی است. اما بدتر از آن می دانید چیست؟ این که وقتی به بروز اشتباه اعتراف شد که جامعه جهانی یکپارچه در پی تحقیق برای یافتن دلیل این حادثه پرداخت و چندین شرکت هواپیمایی در جهان پروازهای خود به ایران را تعلیق کردند. سوال اینجاست که اگر یک پرواز داخلی در ایران مورد هدف قرار می گرفت و فشار جامعه جهانی نبود، این اعتراف دیرهنگام هم رخ نمی داد؟
 
3️⃣حسن روحانی اطلاعیه داده که ساعاتی پیش از نتیجه تحقیقات آگاه شده است! چگونه می توان باور کرد که مسوولان نظام، از حادثه ای با این ابعاد خبر نداشته اند؟ هرچند از حسن روحانی که از سهمیه بندی بنزین هم پس از آن خبردار می شود شنیدن چنین حرفهایی عجیب نیست.
 
4️⃣دیگر عادت کرده ایم که جان مردم در این کشور چندان ارزشی ندارد، اما با سرمایه اعتماد مردم چه کرده ایم؟ چرا سه روز اصرار داشتیم واقعیت را پنهان کنیم؟ مردم چگونه در آینده به حرفهای مسوولان اعتماد می کنند؟ چقدر راحت چوب حراج به اعتماد مردم می زنید...
 
5️⃣بی تردید نه تنها عاملان این اشتباه، بلکه تمامی مسوولانی که در رده های بالاتر عاملان این اشتباه قرار داشته اند، لازم است پاسخگو باشند و مجازات شوند. اما کوچکترین کاری که می توانند انجام دهند، استعفا برای پذیرش مسوولیت است. نه تنها عاملان و مقصران بروز این حادثه در حوزه نظامی، بلکه هر مسوولی که از این اتفاق اطلاع داشته اما آن را پنهان یا توجیه کرده، از رییس سازمان هواپیمایی گرفته تا سایر مسوولان دولتی، بهتر است با پذیرش عملی اشتباه خود در پنهان کردن واقعیت، استعفا دهند تا اندکی این ناراحتی و تاسف عمومی را کاهش دهند؛ شاید شکافی که بین مردم و مسوولان در پی پنهان کردن واقعیت این حادثه ایجاد شده، از آنچه هست عمیقتر نشود.