چند نکته درباره رفع انحصار از زبان انگلیسی

ارایه طرح یک فوریتی رفع حصر از زبان انگلیسی در مدارس توسط 57 تن از نمایندگان مجلس بازتاب گسترده ای در شبکه های اجتماعی داشته است. انتشار خبر این طرح  پرحاشیه در مقطعی که مشکلات معیشتی و تورم بیداد می کند افکار عمومی را با ابهام و حیرانی روبرو کرده است. در توجیه ارایه این طرح نظرات متفاوتی در رسانه ها منتشر شده است. عده ای از نمایندگان بر رفع انحصارگرایی از تدریس زبان انگلیسی و عربی در دوران متوسطه تاکید دارند و بیان می دارند حذف کامل آموزش زبان انگلیسی از اهداف این طرح نیست بلکه به دانش آموزان در دوره متوسطه اختیار می دهد هر زبان خارجی که علاقه دارند انتخاب کنند. برخی به  موضوع عدم کاربردی بودن آموزش زبان خارجی در مدارس اشاره دارند و صرفه جویی در وقت و هزینه ها را دلیل ارایه آن می دانند و یکی از نمایندگان به سخنان رهبری در سال 95 در خصوص ترویج بی رویه آموزش زبان انگلیسی و جلوگیری از نفوذ و جاسوسی کشورهای انگلیسی زبان اشاره دارد. حقیقتا این توجیهات قانع کننده نیست و در بعضی موارد در توجیهات تناقض و تضاد دیده می شود و این تفاوت دیدگاه ها و توجیهات در بیان نمایندگان موافق این طرح بر ابهام آن می افزاید و پرسشهای گوناگونی در اذهان متبادر شده است. آیا این طرح با سپردن آموزش زبان انگلیسی به مدارس خصوصی به منظور کاهش هزینه های آموزش و پروش طراحی شده است یا برای مبارزه با موج بزرگ مهاجرت و گرایش به زندگی در خارج از ایران پیگیری می شود یا در پس پرده سیستم های آموزشی خصوصی از این طرح نفع خواهند برد؟ بیان چند نکته در این خصوص حائز اهمیت است.
ابتدا باید در راستای شفافیت و اطلاع رسانی به طور صریح و مستدل اهداف قانونگذار در خصوص ارایه این طرح بیان شود  و از سلیقه گرایی و یکتا انگاری پرهیز شود و در چنین طرحی منفعت و زیان این ایده با مدنظر قرار گرفتن منافع ملی مورد بررسی قرار گیرد و بصورت جامع و کامل ارایه شود. حداقل مدت زمانی برای جمع آوری نظرات کارشناسان و متخصصین نیاز دارد و پس از کار کارشناسی می بایست ابتدا در کمیسیون تخصصی مجلس به تصویب برسد.
یکی از دغدغه ها در آموزش و پرورش ارتقای کیفیت آموزش است. چنانچه دانش آموز در پایان دوره متوسطه تسلط حداقلی در بیان واژگان انگلیسی و عربی ندارد یا حتی در املا و انشا در زبان فارسی مشکل دارد باید در تغییر تکنیکها و دلایل و علل این آسیبها متمرکز شد و مسلما حذف یا اختیاری کردن بعضی دروس چاره کار نیست. موثر بودن آموزش زبان های خارجی تکنیکهای خاصی دارد که برای زبان آموز جذاب و کاربردی می شود. نظارت بیشتر و استفاده از روشهای نوین با الگویی که بر صحبت کردن و گوش دادن در فرایند آموزش تمرکز دارند مسلما با حفظ کردن واژه ها و تاکید بر گرامر برتری دارد و با تغییرات کوچک می توان نتایج مطلوبی در آموزش داشت.
زبان انگلیسی یک زبان پر کاربرد و زبان بین المللی در مبادلات جهانی محسوب می شود. توسعه علم و تکنولوژی با زبان بین المللی انجام میشود و چنانچه برخی از نمایندگان بر این باورند که با کمرنگ کردن آموزش زبان انگلیسی یا حذف آن از نفوذ و گرایش به غرب کاسته می شود گمان باطلی است. بلکه با قوام یافتن اجرای چنین طرحی جوانان این جامعه را از برخورداری از یافته ها و دانش نوین جهان و پیشرفتهای بشری در علم و تکنولوژی کم بهره خواهند کرد. کشور هندوستان به جهت گرفتار شدن در دام استعمار زبان انگلیسی را به عنوان زبان دوم کشور خود انتخاب کرده و این انتخاب در توسعه و صنعتی شدن آن در دوره کنونی نقشی اساسی دارد.
نکته مهم تر اینکه آموزش زبان خارجی پر کاربرد از بدیهیات آموزش در دوره متوسطه است با خصوصی شدن آموزش زبان و سپردن این موضوع به آموزشگاههای خصوصی هزینه های زبان آموزی به خانوارها تحمیل می شود و خانوارهای با درآمد پایین و روستائیان را با مشکل مواجه خواهد کرد و این طرح با عدالت آموزشی و اصول قانون اساسی که به آموزش رایگان اشاره دارد در تضاد است.