تهدید، حمله یا منافع

کشور ما در طول سه دهه از عمر انقلاب اسلامی همواره هجمه ای از تهدید های نظامی را متحمل شده است که نمونه عملی و آشکار آن جنگ تحمیلی هشت ساله عراق علیه ایران بود. وحشتناک تر از جنگ در طول تاریخ بشریت وجود نداشته است. میلیون ها کشته و مجروح حاصل جنگ هایی است که بشریت تنها در قرن نوزده و بیست و بیست ویک به خود دیده است، میلیون ها آواره ای که خانه و کاشانه خود را رها کردند و به سرزمین های دوردست پناه برده اند تا از آتش جنگ خلاصی یابند، میلیون ها کودک و نوجوان بدون سرپرست مانده اند، میلیون ها بیمار روانی و جسمی برتخت ها گذاشته است، هزاران هزار زن و دختر مورد تجاوز جنگجویان قرار گرفته اند، میلیون ها انسان از دانش و تحصیل عقب مانده اند، میلیاردها میلیارد خسارتهای اقتصادی -کشاورزی به بار آورده است، زیربناهای یک کشور را ویران ساخته است، عقب ماندگی اقتصادی و فرهنگی و از بین بردن تمام سرمایه های مادی و معنوی حاصل جنگ هایی بوده است که بشریت تا به حال به خود دیده و هنوز آتش افروزی ها با سیاق دیگری ادامه می یابد و تهدیدها همچنان حافظ منافع دولت ها است. تهدیدهای دامنه داری که این روزها از سوی رژیم صهیونیستی علیه تاسیسات هسته ای ما ابراز می شود، تهدیداتی علیه ملت ایران است. دولت اسرائیل یک بار در گذشته تاسیسات هسته ای عراق را بمباران کرده و این بار کمان تهدید را به چندصد کیلومتری عراق نشانه رفته است. گستاخی های این کشور بر کسی پوشیده نیست همچنان که سالیان درازی است ملت فلسطین را در انزوا قرار داده است. تهدید های اسرائیل مسبوق به سابقه است و بسیار لفاظی ها ملت ما از سوی این کشور شنیده است و مطمئنا هر نوع حمله نظامی پاسخی قاطع از سوی ایران دریافت خواهد کرد. اما موضوع مهم برای کشور ما این است که نباید این تهدیدها به دلمشغولی سیاسی اصلی مبدل شود. باید به این مهم از منظر علم سیاست توجه داشت که آمادگی برای جنگ درست همانند درگیری در جنگ هزینه های زیادی خواهد داشت به گونه ای که اقتصاد به طور فزاینده ای با نیازهای نظامی گیر و پیچ پیدا می کند. یکی از گزارشهای سال ۱۹۷۱ یونسکو نشان می دهد که در سال ۱۹۶۷ ملت های دنیا در مجموع ۲/۷ درصد درآمد ناخالص ملی خود را صرف نیازهای نظامی کرده اند، این رقم زمانی اعتبار می یابد که آن را در مقایسه با صرف ۵درصد برای آموزش و ۵/۲ درصد برای بهداشت در نظر بیاوریم و ببینیم که چگونه حتی ملت هایی که کوچکترین صدمه ای ندیده اند هزینه های گزافی را صرف مجتمع های نظامی خود کرده اند. لزوم آمادگی برای دفاع، از راه های تامین منافع و امنیت یک ملت خواهد بود به طوری که در حال حاضر کشور آمریکا هزینه های سرسام آوری را صرف تجهیزات نظامی خود می کند اما با این وجود مکانیزم بسیار دقیقی وجود دارد که نیازهای نظامی و اقتصادی را منفک از هم نگاه می دارد. رونمایی از دستاوردهای نظامی در سالهای اخیر حکایت از رشد صنعت نظامی کشور دارد و نشاندهنده قدرت و علم ملت ایران است که خود مهمترین بازدارندگی محسوب می شود. با وجود این نیاز حساس، توجه به مکانیزم  نیازهای نظامی و اقتصادی نیاز کشور ماست که یقینا چنین می نماید و مطمئنا نیز گستاخی های دولت اسرائیل در قالب تهدید از گذشته تا اکنون در مقابل این همه دستاورد نظامی ایرانی از پیش منسوخ است و چیزی جز لفاظی های بی شمار و حافظ منافع این کشور در فلسطین اشغالی و خاورمیانه نخواهد بود.