تقلید انتخاباتی چاوز از احمدی نژاد

 هرچند رئیس جمهوری ونزوئلا مدعی است که پس از دو عمل جراحی کاملا معالجه شده، اما بسیاری از کار‌شناسان بر این باورند که بیماری از قدرت جسمی او کاسته است. شاید چیزی که چاوز را هنوز سرپا نگه داشته نه معالجه سرطان بلکه عشق او به قدرت و سیاست است.

"سوسیالیسم قرن بیست و یکم" ؛ این اصلی ترین شعار هوگو چاوز در کارزار انتخابات ریاست جمهوری ونزوئلاست ، چاوز که ۱۴ سال است ، عنوان رییس جمهور این کشور را یدک می کشد ، یک شعار بحث انگیز دیگر هم دارد: " آوردن نفت بر سر سفره مردم"

به گزارش «انتخاب» به نقل از بی بی سی ؛ این شعار آشنا، شاه بیت وعده های محمود احمدی نژاد رییس جمهور ایران است که ۷ سال پیش در رقابت های انتخاباتی ۸۴ مطرح شده بود، هر چند این شعار حیاتی و عاملی مهم در پیروزی وی، سالها بعد از سوی او تکذیب شد.

روز یکشنبه، ۷ اکتبر (۱۶ مهر) بار دیگر هوگو چاوز، رئیس جمهوری ونزووئلا قصد دارد شانس خود را بیازماید و در صورت پیروزی برای یک دوره ۶ ساله دیگر در کاخ ریاست جمهوری بماند. او از سال ۱۹۹۹ بر این کشور نسبتاً کلیدی آمریکای لاتین حاکم است.
رفراندوم تغییر در قانون اساسی که مطابق با خواست چاوز در سال ۲۰۰۹ برگزار شد محدودیت دو دوره برای رئیس‌جمهورشدن را لغو کرد و چاوز اینک اجازه دارد که به طور نامحدود در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کند.

این بار اما چاوز رقابتی دشوارتر را پیش رو خواهد داشت. دو سال پیش، او به سرطان مبتلا شد و سه بار در کوبا جراحی شد. گرچه چاوز می‌گوید که خطر رفع شده، ولی جراحی‌ها و شیمی‌- درمانی‌های پس از آن توان جسمی او را تا حدی تحلیل برده‌اند، امری که در حضور کمتر او در کارزارهای انتخاباتی جاری و اندک‌تر بودن صحبت رو در روی او با مردم به خوبی محسوس است.

اما بنا به آمار سازمان ملل نابرابری در ونزوئلا در ۱۴ سال گذشته کمتر شده و شمار فقرا از ۴۹ درصد به ۲۸ درصد کاهش یافته است. خدمات پزشکی و آموزشی در دسترس مردمی قرار گرفته که پیوسته از آن محروم بوده‌اند. بسیاری از خانواده‌های فرودست جامعه صاحب خانه‌‌های ولو کم‌کیفیت شده‌اند و صدها هزار محل اشتغال در بخش عمومی ایجاد شده است. عرضه مواد غذایی ارزان در محلات فقیرنشین نیز از دیگر سیاست‌های دولت چاوز بوده است. اعطای حقوق فرهنگی به اقلیت‌های قومی و بومی نیز بخش‌ دیگری از کارنامه چاوز را تشکیل می‌دهد.

پول بنزین: ۵ تا تک تومانی!

با بیرون‌کردن هیجانی و بی‌حساب و کتاب شرکت‌های نفتی خارجی و بازپس‌گیری بعضا نسنجیده امتیاز استخراج برخی از میادین نفتی از آنها عملا سرمایه‌گذاری در امر استخراج و گسترش میادین نفتی با دشواری روبرو شده و تولید نفت ونزوئلا کم وبیش ثابت مانده است. ضعف نیروی متخصص بومی هم بعضا صنایع نفت را با مشکلات فنی و ایمنی فاحشی روبرو کرده که بروز انفجارها و حوادث بعضا پرتلفات و خسارت از پیامدهای آن است. این در حالی است که نیاز داخلی به انرژی هم روز به روز در حال فزونی است. به ویژه سوبسید گسترده‌ای که به بنزین و برق و آب داده می‌شود عملا پیامدهای منفی محسوسی برای کشور به همراه داشته است.

در ونزوئلا قیمت هر لیتر بنزین تقریبا یک بولیوار یا حدوداً هشت‌هزارم دلار است، بهای بسیار نازلی که در جهان کم‌نظیر است و بخشی بزرگ از درآمدهای دولت را می‌بلعد. مصرف بالای این سوخت که به حیف و میل بیشتر شبیه است، هم شهرها را به لحاظ ترافیک دچار سکته کرده و هم دولت را مجبور کرده که بخش عمده‌ای از بنزین مصرفی را وارد کند. ساخت وسازهای بیشتر خانه‌های اجتماعی و نیز قیمت پایین برق به علاوه پیامدهای خشکسالی‌های اخیر و عدم سرمایه‌گذاری کافی در گسترش نیروگاه‌ها نیز تامین برق را با مشکل روبرو کرده، به گونه‌ای که قطع برق پدیده نادری نیست.

رقیب چاوز کیست؟

ن در حالی است که رقیب او، انریکه کاپریلس است که ۴۰ سال بیشتر سن ندارد و همچنان مجرد زندگی می‌کند. هم این تجرد و هم اصل ونسب یهودی کاپریلس دستمایه‌ای است برای رسانه‌های نزدیک به دولت که تلویحا او را به "همجنس‌گرایی"، "نزدیکی به محافل صهیونیستی" و نیز دوری از مذهب اکثریت مردم (کاتولیک) "متهم" کنند. گرچه کاپریلس خود را کاتولیک می‌داند، ولی این "اتهام ها" در نزد لایه‌هایی از اقشار مذهبی جامعه بی‌اثر هم نیست.

کاپریلس در سن ۲۶ سالگی به عنوان جوانترین نماینده به مجلس نمایندگان کنگره راه یافت و دو سال بعد رئیس آن شد. سال ۲۰۰۸ هم به فرمانداری یکی از ایالات مهم ونزوئلا انتخاب شد.

چه کسی پیروز می شود؟

هوگو چاوز، در آستانه چهاردهمین سال زمامداریش، همچنان پر شور و پر حرارت مانند یک خواننده راک، جولان می‌دهد و ظاهرا از پیروزی در انتخابات پیش رو مطمئن است.

به گزارش سرویس بین الملل انتخاب ؛ هرچند در این دوره، ائتلاف مخالفانش به رهبری اینریکه کاپریلِس، پر توان‌تر و محبوب‌تر از دوران گذشته به نظر می‌آید. کاپریلس ۴۰ ساله که پیش‌تر، شهردار، فرماندار و رئیس مجلس عوام بوده است، خود را نزدیک به تفکرات چپ میانه رو می‌داند و مدافع خصوصی سازی و حفظ برنامه‌های رفاه اجتماعی است.

کاپریلس که وکیلی کارکشته است از رویارویی مستقیم با چاوز طفره رفته و نبرد انتخاباتی خود را به مبارزه داوود با جالوت تشبیه کرده است. او قول داده که در صورت پیروزی در انتخابات، فساد را ریشه کن کند و روابط کشورش با ایران و بلاروس را کاهش دهد. مشکل اساسی کاپریلس، اما کارنامه اقتصادی نسبتا موفق چاوز است.

نکته قابل توجه اینکه ۹۰ درصد اقتصاد ونزوئلا وابسته به صادرات نفت است. و بر اساس آمار دولتی، ونزوئلا روزانه تنها ۳ میلیون بشکه نفت تولید می‌کند، در حالی که ذخیره نفتی این کشور نزدیک به ۳۰۰ میلیارد بشکه تخمین زده شده است. ونزوئلا صاحب بزرگ‌ترین میدان‌های نفتی جهان است.

رئیس جمهوری جنجالی ونزوئلا، طی این سال‌ها و به لطف افزایش روز افزون بهای نفت، بر ثروت کشور افزوده است. هرچند کشورش با بیش از ۹۵ میلیارد دلار مقروض‌تر از آغاز زمامداری او است، اما میزان رشد اقتصادی در این سال‌ها چشمگیر بوده و از میزان بیکاری و فقر نیز به اندازه قابل توجهی کاسته شده است.

هوگو چاوز خود مدعی است که این کشور به اندازه کافی از افزایش بهای نفت سود نبرده و قول داده دولتش، بعد از انتخابات، بیشتر از گذشته در این زمینه کوشا باشد.

نیمه تارک زندگی چاوز، بیماری سرطانی است که در دو سال گذشته به بزرگ‌ترین چالش او بدل شده است. هرچند رئیس جمهوری ونزوئلا مدعی است که پس از دو عمل جراحی کاملا معالجه شده، اما بسیاری از کار‌شناسان بر این باورند که بیماری از قدرت جسمی او کاسته است. شاید چیزی که چاوز را هنوز سرپا نگه داشته نه معالجه سرطان بلکه عشق او به قدرت و سیاست است.