نقش عربستان و امارات در وقایع اهواز

' تریتا پارسی ' رئیس شورای ملی ایرانیان آمریکا موسوم به «نایاک» در یادداشتی ضمن بیان این که «عربستان و امارات در حمله تروریستی دیروز در اهواز نقش داشتند»، نوشت: هدف اصلی رقبای منطقه ای ایران، سوق دادن تهران و واشنگتن به سوی جنگی در ابعاد بزرگتر بود.
به گزارش ایرنا، در این یادداشت که دیروز (شنبه) در تارنمای ' میدل ایست آی ' منتشر شد، آمده است: حمله تروریستی دیروز در اهواز برخلاف حملات تروریستی پیشین، ممکن است به یک آتش منطقه ای بزرگتر بیانجامد که نه تنها ایران و عربستان درگیر آن خواهند شد، بلکه پای آمریکا نیز وسط کشیده می شود؛ شاید هم حمله مذکور اصلا با هدف به راه انداختن این درگیری طراحی شده باشد.
این حمله تروریستی که ابتدا گروه جدایی طلب مقاومت ملی الاحواز که گفته می شود با عربستان در ارتباط است، مسئولیت آن را برعهده گرفت، بی تاثیر از عوامل خارجی روی نداد. رقبای منطقه ای ایران بویژه عربستان سعودی و امارات متحده عربی فشارهای پشت پرده خود به آمریکا برای بمباران ایران را علنی کرده اند.
چیزی که قبلا در خفا گفته می شد، اکنون به طور علنی بیان می شود.افزون بر این، پادشاهی های مذکور دیگر خود را به وادار کردن آمریکا به اقدام نظامی محدود نکرده و آمادگی خود را برای حمله به ایران اعلام می کنند.
مدیر نایاک ادامه داد: محمد بن سلمان ولیعهد عربستان سال گذشته طی مصاحبه ای گفت که ریاض مبارزه را «به داخل ایران» خواهد کشاند.
وی عنوان کرد: «ما منتظر نمی نشینیم که نبرد در داخل عربستان صورت گیرد. در عوض کاری می کنیم تا جنگ برای آن ها و در ایران باشد.»
بیانیه وی در قالب نشانی از آن تعبیر شد که ریاض تنش ها با ایران و حمایت های خود از گروه های مسلح مخالف دولت تهران را تشدید خواهد کرد.
عبدالخالق عبدالله از مشاوران دولت ابوظبی نیز در توییتی در توجیه حمله اهواز مدعی شد که این حمله حمله ای تروریستی نبوده و هشدار داد که در مرحله بعد شمار حملاتی از این دست، افزایش خواهد یافت.
اگر حمله تروریستی در اهواز بخشی از نقشه گسترده تر عربستان و امارات برای بالا بردن تنش ها در ایران بوده باشد احتمالا هدف آنها تحریک ایران به تلافی جویی است تا بعد از واکنش تهران برای آغاز جنگی گسترده تر و وادار کردن آمریکا به وارد شدن به این جنگ استفاده کنند. زیرا ریاض و ابوظبی به تنهایی نمی توانند از عهده ارتش ایران برآیند. در واقع آن ها با وجود هزینه کردن ماهانه چیزی در حدود 6 میلیارد دلار هنوز نتوانسته اند حتی بر حوثی ها در یمن فائق آیند.
اگر چنین باشد، هدف این حمله تروریستی به همان اندازه که در مورد گرفتار کردن ایران در یک جنگ بود، بر وادار کردن آمریکا به درگیری در این جنگ نیز متمرکز بود. همان طور که باب گیتز (Bob Gates) وزیر اسبق دفاع آمریکا در سال 2010 گفت: «سعودی ها می خواهند تا ریختن خون آخرین سرباز آمریکایی، با ایرانیان بجنگند.»
در ادامه این یادداشت آمده است: اما دولت ترامپ نیز تماشاچی بی گناه این طرح نبوده است. اقدامات شخص ترامپ و هماهنگی ای که میان دولت وی، عربستان سعودی، امارات و اسرائیل در خصوص ایران شاهدش بوده ایم، سناریوی دیگری را با این مضمون که واشنگتن نیز به طور متقابل متحدانش را به سمت جنگ با ایران سوق می دهد، مطرح می کند.
حمله اهواز تنها یک روز پس از آن رخ داد که مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا قویا ایران را تهدید کرد و گفت که اگر حمله دیگری به کنسولگری های آمریکا در عراق رخ دهد، ایران مسئول شناخته خواهد شد.
تریتا پارسی در ادامه نوشت: یادداشتی که جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا که پیشینه ای در پرونده سازی های اطلاعاتی برای کشاندن آمریکا به جنگ دارد، در اوت 2017 و پیش از پیوستن به تیم ترامپ نوشت نیز در این الگوی بیانیه ها و اقدامات ستیزه جویانه می گنجد.
در این یادداشت با جزئیات به این موضوع پرداخته می شود که آمریکا باید با اسرائیل و عربستان هماهنگ شود تا برای خروج از توافق هسته ای با ایران و اتخاذ یک سیاست خصمانه در قبال این کشور، حمایت –داخلی و بین المللی- جذب کند.
در یادداشت مذکور به طور خاص به «کمک» به اعراب خوزستان، گروه اقلیتی در ایران که عاملان حمله تروریستی اهواز خود را نمایندگان آن می دانند، اشاره شده است. بولتون همچنین در نوشتار خود استدلال می کند که آمریکا باید از ایران به خاطر نقش ادعایی خود در حملات یازده سپتامبر(که حقیقت نیز ندارد)، درخواست غرامت کند.
سیاست دولت آمریکا در قبال ایران مو به مو از یادداشت بولتون تبعیت می کند. درخواست کمک به جدایی طلبان خوزستانی، به طور خاص ملعونانه است. این امر تردیدهایی را در مورد این تئوری که این حمله تلاشی از سوی عربستان و امارات برای کشاندن آمریکا به جنگ بود به وجود می آورد زیرا نشان می دهد که ترامپ سکان امور را در دست دارد.
برای عربستان و امارات این تئوری از لحاظ راهبردی منطقی به نظر می رسد. قابلیت این کشورها برای رقابت با ایرانی که بزرگ تر و منسجم تر است، در بلند مدت زیر سوال است. اما اگر بتوانند آمریکا را وادار به تشدید حضور نظامی خود در خاورمیانه کنند، می توانند از قدرت آمریکا برای توازن (قدرت) ایران استفاده کنند.
این تئوری اما برای آمریکایی که همین حالا نیز به قیمت منافع راهبردی خود در داخل آمریکا و آسیا، در خاورمیانه پیشروی کرده است؛ هیچ توجیهی ندارد.