ثروتمندترین دولت تاريخ ایران چه كرده است؟

عصرایران ؛ سيدجواد سيدپور - معاون اسبق وزارت نفت گفته است :«کل درآمد نفتی ایران در طول ۱۰۳ سال گذشته تاکنون حدود یک هزار و ۱۱۶ میلیارد دلار بوده كه از اين مقدارسهم دولت نهم و دهم تاکنون به ۵۳۱ میلیارد دلار رسیده است»

به معناي ديگرحدود نيمي از درآمد نفت كشور از ابتداي كشف اين طلاي سياه در ايران، نصيب دولت احمدي نژاد شده است.

براساس يك محاسبه ساده رياضي ، دولت احمدي نژاد كه در ظرف زماني كمتر از هشت سال حدود نيمي ازدرآمد نفتي كشور دريك قرن گذشته را از آن خود كرده مي بايست به همان مقدار نيز به پيشرفت ، توسعه و آباداني ايران همت مي گمارد.


نام دولت درآمد نفت/ میلیارد دلار
ازحکومت مظفرالدین شاه تا سال ۱۳۵۲ ۲۶.۸
۱۳۵۲تا ۱۳۵۷ ۱۱۲.۷
کل درآمد نفتی قبل از پیروزی انقلاب ۱۴۰
دولت اول و دوم ۲۵.۸
دولت سوم و چهارم ۱۱۰.۶
دولت پنجم و ششم ۱۴۱.۷
دولت هفتم و هشتم ۱۵۷.۲
دولت نهم و دهم ۵۳۱

ولي آيا واقعيت هاي اقتصادي و شرايط كنوني معيشت و زندگي مردم و مصائب و مسائل توليد و اشتغال چنين چيزي را تاييد مي كند؟ پردرآمدترين دولت تاريخ چقدر توانسته به افزايش درآمد سرانه ملت كمك كند و رفاه مردم را ارتقا بخشد؟

واقعيت هاي اقتصادي و شرايط سخت معيشتي مردم با اينهمه درآمد، سازگاري ندارد و آشكارا در تضاد با اين درامد هنگفت است. وقتي با اين درامد تاريخي وضعيت زندگي مردم بهبود نيافته پس چه اتفاقي بايد بيفتد تا مردم روي آسايش و ارامش اقتصادي را ببينند؟

همين مسئله به خوبي گواه ان است كه مشكل اقتصاد كشور پول و اعتبارات نيست بلكه مسئله سوء مديريت در هزينه كرد منابع ملي است، چه اگر اين درآمد هنگفت بر اساس برنامه و در چارچوب هاي مدون عقل پذير و قانوني هزينه مي شد حتما و قطعا اكنون شاهد ارتقا سطح عمومي زندگي مردم و افزايش رفاه اجتماعي بوديم و وضعيت اقتصاد به گونه اي نمي شد كه مديريت اجرايي كشور از كنترل يك كالاي معمولي مثل مرغ عاجز باشد و خلقي را براي دريافت مرغ ارزان بدواند.

اگر اين پول درست هزينه وساماندهي مي شد رييس كل بانك مركزي كه روزي شرايط كشور را به موقعيت«شعب ابيطالب» تشبيه كرد تا قصورهاي مديريتي خودش را بپوشاند، حتما مي توانست ارز مورد نيازتوليد كنندگان را در شرايط سخت تامين كند تا دلار يك شبه سوداگران بي مايه را جزو سرمايه داران نو كيسه قرارندهد تا اگر روزي كسي«نانشان را آجر كرد آجر را گران تر از نان بفروشند».

اگر اين پول درست هزينه مي شد اين ملت بايد ۸ ساله ره صد ساله مي رفتند چرا كه اين طبيعي ترين واساسي ترين حقشان وهديه و فديه خدايي بود. اين امر به روشني نشان مي دهد انحرافي در توزيع ثروت ملي صورت گرفته است و دولتي كه اتفاقا داعيه توزيع عادلانه ثروت را دارد برعكس ، چندان هم عادلانه رفتار نكرده چون آن درآمد سرشارملي با اين توزيع نامناسب ثروت ودرامد كم اقشارمختلف قابل جمع نيست.

حتي قانون هدفمندي يارانه ها كه دولت معتقد است با اجراي آن و پرداخت يارانه نقدي موجب افزايش بهره مندي اقشار كم درآمد شده وتوانسته به بهبود توزيع درآمد و به عبارتي كاهش فاصله طبقاتي كمك كند چندان موثر ظاهر نشده است چرا كه جديد ترين برآوردهاي مركز آمار ايران در خصوص تورم دهك هاي جامعه نشان مي دهد كه افزايش تورم بيش از ساير گروه هاي درآمدي ، هزينه دهك هاي اول يا به عبارتي فقيرترين خانوارهاي جامعه را افزايش داده و عملاً قدرت خريد يارانه نقدي اقشار كم درآمد ،آسيب پذير و مستضعف به ميزان قابل توجهي كاهش يافته است و شرايط تند تورمي و افسارگسيختگي نقدينگي ارزش واقعي يارانه۴۵ هزار توماني را به حدود ۲۸ هزار تومان رسانده است.

اينهمه نشان مي دهد كه ميلياردها دلار درآمد ملي در سيكل مديريت هاي ناسرت نه تنها باعث بهبود شرايط نمي شود بلكه خود سبب ساز بروز مشكلات جديد ترمي شود.
جامعه ايراني در بعد اجرايي نيازمند بازسازي و باز تعريف اساسي مديريت و افزايش كيفيت آن است تا بتواند به نحو شايسته تر و بهتر به ارتقا زندگي مردم بپردازد.