علی بیگدلی استاد روابط بین الملل دانشگاه با بیان این مطلب درباره برقراری رابطه آمریکا و کوبا پس از نیم قرن و تاثیر برقراری این رابطه بر روابط ایران و آمریکا و اینکه آیا الگوی کوبا می تواند در مورد ایران هم صدق کند گفت: البته که باراک اوباما رییس جمهوری آمریکا تمام تلاش خود را در سال های پایانی حضور خود در کاخ سفید معطوف به رسیدن به دستاوردهای بزرگ و البته تاریخی در حوزه سیاست خارجی کرده است.
وی افزود: اوباما پیش از این نیز وعده داده بود که تلاش خواهد کرد که که برقراری رابطه با دشمنان آمریکا را در دستور کار قرار خواهد داد چرا که به باور او سیاست انزواسازی آمریکا از کارآمدی سابق برخوردار نیست و اکنون نمی تواند دستاوردهایی که مد نظر آمریکایی ها است را تحقق بخشد.
این استاد دانشگاه ادامه داد: در همین راستا اوباما تلاش دارد که راه تعامل با دشمنان آمریکا را به جای تقابل با هدف تامین امنیت بیشتر برای ایالات متحده آمریکا و تحقق منافع ملی در پیش بگیرد که برقراری رابطه با کوبا در همین چارچوب قابل تعریف است.
بیگدلی تصریح کرد: اما در پاسخ به این سوال که اینکه الگویی که منتج به برقراری رابطه میان آمریکا و کوبا پس از نیم قرن شد می تواند قابل تبعیت پیرامون روابط ایران و آمریکا باشد باید گفت که خیر چرا که ایران و کوبا از شرایط متفاوتی برخوردارند و نمی توانند دو کشور از الگوی یکدیگر تبعیت کنند.
وی گفت: بر پایه سیاست های جیمز مونرو، پنجمین رییس جمهور آمریکا، در قبال آمریکای لاتین که به دکترین مونرو معروف شد، آمریکای لاتین به نوعی به حیات خلوت آمریکا تبدیل شد و این منطقه از جهت منافع بلند مدت برای آمریکا از اهمیت زیادی برخوردار شد.
این استاد دانشگاه افزود: از سوی دیگر جنس کوبا به لحاظ فرهنگی، دینی و جغرافیایی تفاوت هایی با جنس ایران دارد به خصوص آنکه کوبا از رویکردهایی انقلابی گری خود تا حدود زیادی فاصله گرفته است و همین امر تا حدودی شرایط برای تغییر در روابط را نسبت به ایران برای آمریکا آسان تر کرده بود.
بیگدلی ادامه داد: اما آنچه از الگویی برقراری رابطه کوبا و آمریکا می تواند به نفع ایران تمام شود مربوط به تجدید نظر آمریکا در سیاست اعمال فشار و تحریمی است که از اتخاذ آن نیم قرن می گذرد و مقامات این کشور را به این نتیجه رسانده که دوران آن به سر آمده است.
وی افزود: اوباما به این نتیجه رسیده است که برقراری رابطه با دشمنان بهتر از منزوی کردن آنها است و بر پایه همین ایده او در نطق خود پس از اعلام برقراری رابطه با کوبا اعلام کرد که «در پیش بردن مسائلی که برای ما در کوبا مهم هستند گشایش سیاسی به مراتب بهتر از انزواسازی است».
این کارشناس مسائل بین المللج تصریح کرد: بنابراین در سطح مقامات کاخ سفید این باور ایجاد شده است که راه گفتگو و تعامل باید جایگزین تقابل و مبارزه از راه اعمال فشار و تحریم شود که این باور می تواند راه شکست سیاست های تحریم علیه ایران را تا حدود زیادی هموار کند.
وی گفت: اینکه آمریکایی ها به این نتیجه رسیده اند که در جهان امروز دیگر نمی توانند سیاست های خود را از طریق اسلحه و زور و اعمال فشار و تحریم پیش ببرند و باید به جای آن به دیپلماسی و مذاکره رو در رو روی آورد یک گام به جلو محسوب می شود و باید از آن استقبال کرد.
بیگدلی افزود: البته باید اذعان داشت که این تجدید نظر در قبال جمهوری اسلامی ایران چند سالی است که عملی و علنی شده است به خصوص با اعلام تعهد آمریکا به حل و فصل موضوع هسته ای ایران از طریق دیپلماسی که اگر به واقع جای باراک اوباما رییس جمهور دیگری در آمریکا سر کار بود و چنین باوری نزد او ایجاد نشده بود که تاریخ مصرف سیاست انزواسازی به پایان رسیده است شاید مذاکرات هسته ای ایران تا به امروز به این نقطه ای که اکنون در آن قرار داریم نمی رسید.
وی درباره سخنان اخیر علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران در مصاحبه با روزنامه فاینشنال تایمز مبنی بر اینکه «اگر توافق هستهای حاصل شود، بازهم ایران و آمریکا قادر به همکاری مشترک در منطقه نیستند. آمریکا باید حمایت خود از رژیم صهیونیستی را متوقف کند» و اینکه مانع اسرائیل تا چه اندازه در برقراری رابطه ایران و آمریکا تاثیر گذار است گفت: همانطور که آمریکا در سیاست انزواسازی و اعمال فشار خود تجدید نظر کرده است در سیاست همراهی محض از اسرائیل هم تجدید نظر کرده است.
بیگدلی در خاتمه گفت: ظرف سال های اخیر این تجدید نظر در روابط آمریکا و اسرائیل در برش های مختلف و موضوعات متنوع از جمله موضوع هسته ای ایران و تاکید بر اینکه ایران هم می تواند همانند سایر کشورهای عضو ان پی تی می تواند از حقوق هسته ای برخوردار باشد تا تشکیل کشور مستقل فلسطین نمونه هایی از تجدید نظر آمریکا از سیاست همراهی محض با اسرائیل است که تداوم می تواند در آینده مانع اصلی برقراری رابطه ایران و آمریکا را از سر راه کنار بزند.