۰
سه شنبه ۴ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۱۸:۰۶
پرسپوليس در گذر 46 ساله کرسي مديريت

سياسي، مدير 28 و پانزدهمين مديرعامل واقعي

در ساليان گذشته 28 نفر به عنوان مدير پرسپوليس معرفي شده‌اند، اما به خاطر شرايط ويژه ساختاري و نوع مديريت کلان در اين مجموعه، برخي از مديران تنها به عنوان پر کردن نام مديرعامل در چرخه سازماني معرفي شده‌اند.
سياسي، مدير 28 و پانزدهمين مديرعامل واقعي
حمیدرضا سیاسی، مدیرعامل جدید پرسپولیس است، در سالیان گذشته ۲۸ نفر به عنوان مدیر پرسپولیس معرفی شده اند، اما به خاطر شرایط ویژه ساختاری و نوع مدیریت کلان در این مجموعه، برخی از مدیران تنها به عنوان پر کردن نام مدیرعامل در چرخه سازمانی معرفی شده و عملا هیچ فعالیت اجرایی نداشته و هیچ تصمیم ویژه ای در باشگاه نگرفتند و برخی از مدیران بدون دریافت حکم مدیریت تنها به عنوان سرپرست موقت فعالیت کردند هر چند بیشترین فعالیت اجرایی را هم داشتند برخی دیگر هم در مقطعی مدیرعامل و در زمانی سرپرست موقت تیم بوده اند.

مدیران پرسپولیس از سال ۴۷ تا ۹۳

۱. علی عبده؛ بنیانگزار اولیه باشگاه پرسپولیس تا سال ۱۳۵۲ مسوولیت های مدیرعامل را شخصا عهده دار بود.

۲. سرتیپ مصطفی مکری: رئیس سابق فدراسیون فوتبال از سال ۵۲ تا ۵۵ به دعوت عبده به پرسپولیس آمده و ضمن برعهده گرفتن مسوولیت مدیرعاملی، تحت مدیریت کلان عبده به عنوان رئیس باشگاه کار کرد.

۳. فیروز امینیان: بعد از عبده تا زمان پیروزی انقلاب و تا جام شهید مهدی اسپندی، فیروز امینیان عهده دار مسوولیت اداره پرسپولیس بود.

* در سال ۵۸ بازیکنان باشگاه پرسپولیس جواد اله‎وردی را به عنوان رابط تیم با سازمان ورزش انتخاب کردند. اله‎وردی این مسوولیت را نپذیرفت و قصد جدایی از پرسپولیس را داشت و به جای او دادکان صاحب این مسوولیت شد اما او هم زود از پرسپولیس جدا شد.

* از سال ۵۹ تا ۶۱، افرادی چون حیدر بوستانی، اکبر دیانی، محمدرضا رضائیان و محمد علی دقت پور، از طرف سازمان مدیرعامل شدند اما چهره هیچکدام را نه علی پروین دید و نه سایر بازیکنان.

* در سال های ۶۱ و ۶۵ سازمان مدیر دیگری را معرفی نکرد و تیم را عملا پروین و دوستانش مثل احمد یوسفی، سعید ترابی، حسین محمدی و برخی از هواداران مثل هاشم قاسمی در بنگاه علی پروین اداره می‌کردند.

۴. عباس وکیل: مدیرعامل پرسپولیس بعد از انتقال پرسپولیس به بنیاد مستضعفان بود. او تا سال ۶۷ مدیرعامل بود.

* به دنبال استعفای وکیل، محمدحسین اسلامی مدت دیگری تا سال ۶۸، یعنی تا وقتی بنیاد، پرسپولیس را رسما به سازمان پس داد. مدیریت اسمی مجموعه را عهده دار بود، وقتی در سال ۶۸ تیم به سازمان عودت شد، از طرف سازمان کاظم رحیمی، سرپرست موقت سرخپوشان شد که مدیریت او هم اسمی بود.

۵. عباس انصاری‌فرد: مدیرعامل پرسپولیس از فروردین ۶۹ بود. انصاری‌فرد قبلا مسوول دفتر امور مشترک فدراسیون ها بود. او تا سال ۷۲ مدیر پرسپولیس بو و بعد از انقلاب اولین مدیرعامل واقعی سرخپوشان بود.

۶. امیر عابدینی: نماینده معاون و فلزات، وزارتخانه ای که در سال ۷۲، متولی پرسپولیس شد او بود که توسط حسن محلوجی به این مسوولیت منصوب شد و به خاطر امکانات مالی و اجرایی خوب، تا سال ۱۳۷۹ مسوولیت را عهده دار بود.

* در سال ۷۳ و در ۴ ماهی که عابدینی از پرسپولیس به مقام ریاست فدراسیون رسید محمد گلی جانی سرپرست موقت این تیم شد.

* عباس انصاری‌فرد (بازگشت به ۵) در بهمن ۷۹، انصاری‌فرد برای دومین بار مدیرعامل شد و این مسوولیت را تا خرداد ۸۰ عهده دار بود.

* در خرداد ۸۰، سازمان تربیت بدنی، انصاری‌فرد را عزل و علی پروین را به عنوان سرپرست کل و نماینده سازمان منصوب کرد و این مسوولیت تا خرداد ۸۱ برعهده او بود.

* در آبان سال ۸۰، هیات مدیره پرسپولیس، علی میرزایی را به عنوان مدیرعامل منصوب کرد. او هیچگاه فرد اول تصمیم گیرنده نبود و تنها انتصاب او یعنی عابدزاده به عنوان سرپرست و سرمربی پرسپولیس جای علی پروین عقیم ماند، سازمان و سایر مدعیان سهام، هیات مدیره پرسپولیس را اصلا قبول نداشتند!

۷. اکبر غمخوار: بعد از آنکه دادگاه، تکلیف سهام را مشخص و سازمان را صاحب پرسپولیس دانست، غمخوار اولین مدیرعامل رسمی بود که فعالیت را تا تابستان ۸۳ عهده دار بود.

* حمید پورمحمدی تپه سفیدی، در فاصله زمانی رفتن غمخوار و انتصاب مدیرعامل تازه، به عنوان رئیس هیات مدیره عملا امور اجرایی را هم عهده دار بود.

۸. حجت الله خطیب: مدیرکل با سابقه اداره کل تربیت بدنی استان تهران در پاییز ۸۳ مدیرعامل شد و مسوولیت را تا سال ۸۴ عهده دار بود و با آمدن دولت جدید در سال ۸۴ از مسوولیت کنار رفت.

۹. محمدحسن انصاری‌فرد: هیات مدیره ۵ نفره منصوب علی آبادی، در پاییز ۸۴، انصاری‌فرد را بر مایلی‌کهن ترجیح داد، انصاری‌فرد مدیرعامل و مایلی‌کهن مستعفی شدند.

۱۰. حبیب کاشانی: به اصرار استیلی که مورد غضب انصاری‌فرد واقع شده بود، در خرداد ۸۶ کاشانی مدیرعامل پرسپولیس شد و در حالی که تیم در بهار ۸۷ قهرمان شد، اما علی آبادی به نحو عجیبی با استعفای او که تنها ظاهری بود موافقت کرد.

۱۱. داریوش مصطفوی: از خرداد تا دی ۸۷ مدیرعامل بود و بدون آنکه به او فرصت بهره برداری از تجربیاتش داده شود کنار گذاشته شد.

* عباس انصاری‌فرد (برگشت به ۵) برای سومین بار مدیرعامل شد و این بار به مدت ۸ ماه مدیرعامل ماند.

* حبیب کاشانی، او نه به عنوان مدیرعامل بکه به عنوان سرپرست باشگاه از سال ۸۸ تا ۹۰ در تشکیلات باشگاه بود و در این مدت پرسپولیس ۲ بار دیگر قهرمان جام‌حذفی شد.

۱۲. محمد رویانیان: انتخابی عجیب و پرسروصدا برای مدیریت پرسپولیس بود. ظرف مدت ۲ سال حرف های عجیبی زد و فعالیت های بسیار کرد و غریبه های بسیار به باشگاه آورد. پرسپولیس را بار دیگر پرستاره کرد و بهترین مقامش نایب قهرمانی لیگ با علی دایی بود.

۱۳. علی پروین: این بار به جای سرپرست، مدیرعامل پرسپولیس شد اما حکم او نه سرپرست بلکه این بار مدیرعامل موقت بود.

۱۴. علیرضا رحیمی: با اهداف عالیه آمد و با ادعای دفع همه مشکلات از آینده ای خوب حرف می‌ زد اما عملا فقط ۵بار مدیریت کرد.

* بعد از رفتن رحیمی، سیاسی به عنوان رئیس هیات مدیره در حالی که بهروز منتقمی سرپرست باشگاه بود امور اجرایی را در دست داشت.

۱۵. حمیدرضا سیاسی: پانزدهمین مدیرعامل رسمی در حالی مشغول به فعالیت شد که از سال گذشته به این سوی ۴ نفر مدیرعامل پرسپولیس بوده اند.
کد مطلب: 43145
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *