به گزارش خبرگزاری مهر، انسان اصالتا موجودي اجتماعي است و حيات و زندگي پويای آدمي در گروی روابط موثر و مفيد و متقابل با ديگران است. روابط درون خانوادگي از اهميت و حساسيت فوق العاده اي برخوردار است. بديهي است برقراري حفظ و استمرار روابط خوشايند و هدايتگر بين اعضاي خانواده، اين كانون هميشه مقدس، از بيشترين اهميت برخوردار است.
هر قدر روابط همسران صادقانه تر، محترمانه تر، كريمانه تر و تعالي بخش باشد، زمينه بهداشت روان، سلامت فكر، رضايتمندي و آرامش خاطر بيشتر فراهم مي گردد. رابطه زن و شوهر، به قدمت خلقت آدم، به قداست متعالي ترين ارزش ها، به عظمت گستره هستي، به بركت همه نسل ها در همه عصرها و تجلي گر اولين تعامل حقه انسان هاست. رابطه زن و شوهر، سرچشمه همه عاطفه ها و بستر گيراترين رابطه هاست. زن مرادش را در حسن رابطه با شوهر مي يابد و شوهر آرامش را در گرو وجود زن مي داند و اين رابطه تن و تن پوش، رابطه همرهان طريق كمال و معنا گر محبت و ايثار است.
رابطه زن و شوهر موفق جلوه اي از برترين هنر زندگي و كامل ترين شكل ارتباط انساني است. در يك نگاه، رابطه زن و شوهر آميزه اي است از زيباترين تلاقي چشم ها و استوارترين گام ها و پر رمز و رازترين محرميت ها. زن و شوهرها فقط و فقط در زندگي مشترك و تعامل متقابل با همديگر مي توانند همه مهارت هاي زناشويي و جاذبه هاي بالقوه كلامي و بصري و رفتاري خود را فعليت بخشند. چرا كه همه انسان ها، از نافذترين جاذبه هاي حياتي بهره مند هستند و اين جاذبه ها در ارتباط با همسراست و بس. زن و شوهر موفق آناني هستند كه جز با زبان محبت و تكريم با هم سخن نمي گويند و همواره از خزانه دلشان كلام زرين و خوشايند و گفتار شفابخش و درمانگر جان و آرامشگر روان را برگزيده، در فضاي سرشار از نشاط و آرامش تقديم يكديگر مي كنند.
محور رابطه زن و شوهري كه در انديشه اداره و ادامه يك زندگي پويا، مولد و پر بركت هستند، همدلي و يكرنگي، صبوري و خويشتنداري و گذشت و ايثار است. رابطه زن و شوهر موفق به گونه اي است كه در آن زبان تهديد، تنبيه و تخريب شخصيت جايي ندارد. هر چه هست زبان محبت، صداقت و صميميت، عدالت، ايثار و احسان، شكر و سپاس و تاييد و تكريم است.
زن و شوهر هاي آزاده و بصير و فهيم و موفق آناني هستند كه در پيوندها و ارتباطات خانوادگي بيش از هر چيز به آرامش رواني، آسودگي خاطر و احساس امنيت همديگر مي انديشند. به عبارت ديگر در زندگي همسران موفق، رابطه زن ها و شوهرها با مادر، خواهر و پدر، برادر، و ديگر نزديكان نه تنها نمي تواند كمترين اثر ناخوشايندي بر روابط في مابين ايشان بگذارد، بلكه بر حسن سلوك و اعتماد متقابل و شيريني زندگي مشترك آنها مي افزايد. در واقع حسن تدبير و تنظيم دايره و دامنه ارتباط با خويشان، دوستان و آشنايان با همفكري و همدلي زن و شوهر بلندانديش و والا همت معنا مي يابد و محور و معيار اصلي ارتباطات وعواطف تامين نيازهاي فطري و رضايتمندي خاطر يكديگر است.
قابليت، كفايت و لياقت همسر شدن براي زن و شوهر فوق العاده مهم و ارزشمند و در ابعاد مختلف مسئوليت آفرين است. براي برقراري و استمرار رابطه اي مسرت بخش ميان زن و شوهر و پيشگيري از سردي ها و سرد مزاجي ها، بدبيني و سوءظن و قهر و ستيز هاي خانوادگي هر دونفرهم زن وشوهر بايد به خاطر داشته باشند كه همچون دوران تجرد دوراني كه عقد و پيمان زندگي مشترك و جديدي را امضا نكرده بودند، نمي توانند به لحاظ وابستگي هاي عاطفي، بخش قابل توجهي از وقت، فكر و احساس خود را به مادر و خواهر، پدر و برادر و...اختصاص دهند.
در يك زندگي مشترك موفق،زن و شوهر فهيم همه سعي و تلاش خود را در جهت جلب رضايت خاطر و فراهم ساختن آسايش و آرامش روان و نشاط دروني يكديگر مبذول مي دارند و از اين رو ضمن ابراز محبت نسبت به خويشان و تكريم شخصيت ايشان به رسالت و مسئوليت خطير همسري انديشيده، همه مهر، محبت و عطوفت خود را در همه حال تقديم همسر مي نمايند.