ایدز در یک کودک درمان شد

به گزارش مهر، این درمان می تواند چشم اندازی در مورد چگونگی حذف عفونت ایدز از بدن جوانترین قربانیان این بیماری ارائه کند.
این کودک نخستین کودکی است که تحت درمان به اصلاح کاربردی قرار گرفته است- رویداد نادری که در آن یک فرد بدون نیاز به دارو و آزمایش خون استاندارد هیچ نشانه ای از اینکه ویروس در حال نسخه برداری از خود باشد از خود نشان نمی دهد.
آزمایش های بیشتری لازم است تا مشخص شود آیا این درمان می تواند تاثیر مشابهی بر روی دیگر کودکان داشته باشد یا خیر. اما این نتایج می تواند مسیر درمان کودکان پرخطر را تغییر داده و احتمالا به درمانی برای کودکان مبتلا به ایدز منجر شود.
دکتر "دبورا پرسود" ویروس شناس دانشگاه جان هاپکینز که نتایج این تحقیقات را در کنفرانس "رتروویروس ها و عفونت های فرصت طلب" در آتلانتا ارائه کرده است، می گوید: این سندی است که نشان می دهد می توان ایدز را در کودکان درمان کرد.
یک مورد مشهور دیگر درمان ایدز در کودکان، "تیموتی ری براون" و به اصلاح "بیمار برلین" است که عفونت ایدز او کاملا از طریق یک درمان پیشرفته برای سرطان خون در سال ۲۰۰۷ از بین رفت. درمان او شامل نابودی سیستم ایمنی و پیوند سلول های بنیادی به او از یک اهدا کننده دارای یک جهش ژنتیکی نادر که در مقابل عفونت ایدز مقاوم بود، می شد.
اما مورد این دختر آمریکایی از این پسر آلمانی متفاوت است و محققان را به تلاش بیشتر برای درمان عفونت ایدز در کودکان ترغیب کرده است.
در حالی که درمان بیمار برلین بسیار پرهزینه بود اما درمان این کودک اهل می سی سی پی که هویتش فاش نشده، شامل استفاده از ترکیبی از داروهای در دسترس است که در حال حاضر برای درمان عفونت ایدز در کودکان استفاده می شود.
وقتی این کودک در بیمارستانی در جولای ۲۰۱۰ به دنیا آمد مادرش تازه متوجه ابتلای خود به ایدز شده بود. از آنجا که مادر او هیچ درمان ایدز در دوران بارداری دریافت نکرده بود، پزشکان می دانستند کودک حتما در خطر ابتلا به عفونت ایدز است.
پزشکان این کودک را وقتی که فقط ۳۰ ساعت از عمرش می گذشت تحت درمان با سه داروی ضد ایدز زیدودین، نویراپین و لامیودین قرار دادند.
طی چهل و هشت نخست عمرش، این کودک تحت دو آزمایش خون قرار گرفت و ابتلایش به عفونت ایدز تایید شد از این رو پزشکان او را تحت یک رژیم درمانی کامل قرار دادند.
وقتی که ابتلای یک مادر باردار به ایدز تایید می شود، درمان مادر به منظور کاهش خطر انتقال بیماری به جنین از همان دوران باداری آغاز می شود و پس از تولد نوزاد فقط تحت درمان با داروی نویراپین قرار می گیرد.
محققان معتقدند استفاده از درمان ضد ویروسی تهاجمی از وقتی که کودک فقط چند روز از عمرش می گذرد مانع از آن می شود که ویروس مخازن سلول های مقاوم به درمانش را ایجاد و سازماندهی کند. این سلولهای مقاوم به درمان از دسترس داروهای استاندارد به دور هستند.
وقتی که بیمار درمان را متوقف می کند این مخازن عفونت ایدز دوباره فعال می شوند و به همین دلیل است که اغلب افراد مبتلا به ایدز باید تا آخر عمر درمان خود را ادامه دهند.
پس از آغاز درمان، سیستم ایمنی این نوزاد وارد واکنش شد و آزمایش ها سطوح رو به کاهش ویروس را نشان می دهد تا اینکه نوزاد به سن بیست و نه روزگی رسید که دیگر اثری از بیماری در او دیده نشد.
این کودک به مدت ۱۸ ماه تحت درمان منظم قرار داشت اما به درخواست مادر کودک درمان به مدت ۱۰ ماه متوقف شد. پزشکان دلیل مادر را اعلام نکردند.
اما وقتی پس از ۱۰ ماه فاصله، کودک دوباره برای درمان تحت آزمایش خون قرار گفت ، مشخص شد او هیچ میزان قابل تشخیص ایدز در بدنش ندارد.
در آزمایش دوم نیز همین امر تایید شد . آزمایش وجود آنتی بادی های مخصوص ایدز که در واقع نشانگرهای بالینی عفونت ایدز هستند نیز منفی اعلام شدند.
محققان برای اطمینان بیشتر DNA ویروس HIV را بررسی کردند که ببیند آیا ویروس خود را به ماده ژنتیکی فرد بیمار تلفیق کرده است یا خیر و دیدند مشکلی از این نظر نیز وجود ندارد.
در آزمایش دیگر آنها تکه های کوچکی از ماده ژنتیکی موسوم به RNA ویروسی را مطالعه کردند. آنها فقط یک نسخه از RNA ویروسی را در یکی از دو آزمایش انجام شده مشاهده کردند.
از آنجا که هیچ ویروسی در خون این کودک یافت نشد پزشکان درمان ضد ویروسی او را متوقف کرده اند در عوض او باید تحت نظارت شدید قرار بگیرد.