دلایل اعتراض پرستاران اورژانس

از زمان شروع اعتراضات پرستاران قریب به یک ماه می‌گذرد. سختی کار، اضافه کار اجباری با ساعتی ۲۰ هزار تومان، عدم اجرای صحیح قانون تعرفه‌گذرای، پرداخت ناچیزِ‌کارانه و معوقاتِ مزدی و… از مهم‌ترین دلایل اعتراضات پرستاران است. در بین گروه‌های مختلف پرستاری، پرستاران اورژانس پیش بیمارستانی نیز در طول این مدت چندین بار در شهرهای مختلف دست به اعتراض زده‌اند. خواسته‌ی این پرستاران چیست؟ 

رضا قره‌باغی، رئیس هیئت مدیره انجمن فوریتهای پزشکی کشور، کمبود نیروهای اورژانس و تحمیل اضافه کار اجباری را یکی از مهم‌ترین مشکلات نیروهای اورژانس دانست و گفت: مهم‌ترین مشکل‌عدم تناسب تعداد پرستاران و بیماران است. در مورد نیروهای اورژانس این مشکل به دلیلِ کمبودِ آمبولانس و تجهیزات و پایگاه‌ها چند برابر است. این وضعیت هم فشار کاری مضاعفی به نیروهای فوریت و بیمارستان وارد می‌کند و هم جان بیماران را به خطر می‌اندازد. به هر حال خدماتی که ارائه می‌شود، متناسب با تعداد بیماران نیست. 

وی ادامه داد: همچنین در حوزه فوریت‌های پزشکی می‌توان به فرسودگی ناوگان نیز اشاره کرد. خیلی از آمبولانس‌ها از رده خارج شده‌اند و درگیر تعمیرگاه هستند و برخی چنان از دور خارج می‌شوند که حتی نمی‌شود آن‌ها را تعمیر کرد. ما حتی اگر نیرو هم به اندازه کافی داشته باشیم، باز هم چون آمبولانس کم است، خدمت‌رسانی به مردم مختل می‌شود. 

قره‌باغی به‌عدم تجهیز پایگاه‌ها اشاره کرد و گفت: مشکلاتِ نیروهای اورژانسِ پیش‌بیمارستانی بسیار بیشتر از این حرف‌هاست. پرستارانِ مستقر در بیمارستان مشکلات چندانی از نظر محل استقرار ندارند، اما نیروهای اورژانس خیلی اوقات در پایگاه‌هایی مستقر می‌شوند که اطرافشان امکانات شهری وجود ندارد. در این وضعیت آن‌ها معمولا در کانکس، ۲۴ ساعتِ کاریِ خود را می‌گذرانند که امری طاقت‌فرساست. 

وی بیان کرد: کانکس محل استقرار موقت است، اما خیلی از پایگاه‌های اورژانس سالیان سال است که از کانکس استفاده می‌کنند و در واقع در این سال‌ها فکری برای استقرارِ امن و رفاه نسبیِ این نیروهای عملیاتی نشده است. این نیروها باید بتوانند بدونِ دغدغه به مأموریت بروند اما مجموع شرایط این امکان را به آن‌ها نمی‌دهد. 

رئیس هیئت مدیره انجمن فوریتهای پزشکی کشور در ادامه گفت: مشکلات به این مسائل محدود نمی‌شود. همانطور که گفتم، کمبودِ نیرو، کمبود آمبولانس و تجهیزات و پایگاه‌ها سبب ناتوانی در ارائه‌ی خدمات متناسب به مردم می‌شود و مردم این کمبود را از چشم نیروها می‌بینند. افزایش خشونت علیه کادر درمان از پیامدهای این وضعیت است. به خصوص اینکه نیروهای فوریتهای پزشکی گاهی به مکان‌های پرمخاطره اعزام می‌شوند. 

قره‌باغی با اشاره به تجمع نیروهای اورژانس پیش‌بیمارستانی گفت: بیشترِ مشکلاتِ پرستاران شامل حال نیروهای اورژانس پیش‌بیمارستانی نیز می‌شود با این تفاوت که این نیروها مشکلاتِ مختص خود را هم دارند. مباحثی که تا اینجا گفتیم یک طرف، باید به نادیده گرفته شدنِ این نیروها در تعرفه‌گذاری و کارانه نیز اشاره کرد. 

وی توضیح داد: این دو آیتم، به شکل بسیار جزئی برای آن‌ها لحاظ شده است و می‌توان گفت که نیروهای فوریت در بحث تعرفه‌گذرای وکارانه محلی از اعراب ندارند و وضعیتِ آن‌ها به مراتب از سایر گروه‌های پرستاری بدتر است. مثلا در موردکارانه گفته‌اند ۱.۵ درصد جزء حرفه‌ای. ارزش نسبی خدمات و ویزیت سرپایی؛ درواقع تعیین یک و نیم درصد جزء حرفه‌ای در حالی است که به نسبت خدماتی که همکاران ما انجام می‌دهند، این مبلغ واقعا ناچیز است. من نیروی عملیاتی هستم وکارانه ۳۰۰ هزار تومانی می‌گیرم، در صورتیکه این رقم برای مأموریتهای ما در تهران که هم سنگین است و هم پرتعداد، بسیار ناچیز است. 

وی ادامه داد: ضمن اینکه چون تقسیم‌بندی‌کارانه توسط ستاد انجام می‌شود، خیلی اوقات نیروهای عملیاتی که بیشترین خدمات را انجام می‌دهند حتی از نیروهای ستادی هم کمترکارانه دریافت می‌‎کنند. متاسفانه اجحاف و تبعیض در بخش فوریتهای پزشکی خیلی بیشتر است. 

قره‌باغی به تعرفه‌گذاری اشاره کرد و گفت: تعرفه مستقلی برای نیروهای فوریت در نظر نگرفتند و این نیروها تعرفه مستقلی ندارند. هر نیروی فوریت باید به تناسب خدماتی که برای بیمار ارائه می‌دهد، شفاف و مشخص تعرفه همان خدمات را بگیرد اما به ما تعرفه مستقل نداده‌اند. این تقسیم‌بندی ناعادلانه است. اگر خدمات ما به شکل مستقل تعرفه‌گذاری می‌شد، در صورتِ واریز مبلغ کم می‌توانستیم آن را پیگیری کنیم اما در حال حاضر چنین چیزی امکان ندارد. 

رئیس هیئت مدیره انجمن فوریتهای پزشکی کشور در مورد ادعای اجرای فوق‌العاده خاص پرستاران نیز گفت: مبلغی که بابتِ فوق‌العاده خاص داده‌اند بسیار ناچیز است که حتی نام آن را تغییر داده‌اند و ترمیم حقوق گذاشته‌اند. در حال حاضر فوق‌العاده خاص قوه قضائیه با ضریب ۳درصد پرداخت می‌شود، اما فوق‌العاده خاص برای نیروهای کادر درمان با ضریب ۰.۴ درصد آنهم به نام ترمیم حقوق اعمال می‌شود. این افزایش چیزی حدود یک میلیون ۴۰۰ تومان می‌شود که در با توجه به تورم و گرانی و حقوق ناچیزِ کادر درمان رقم بسیار ناچیزی است. 

قره‌باغی اعتراض را حق نیروها دانست و در رابطه با وعده‌هایی که در روزهای اخیر در مورد رفع مشکلات پرستاران داده شده، گفت: مشکلات پرستاران فقط معوقات نیست. حتی اگر اضافه کار ساعتی ۲۰ تومان را پرداخت کنند، باز هم مشکل اساسیِ پرستاران حل نخواهد شد. آن‌ها به این اضافه کار و مبلغِ بسیار پایینِ آن اعتراض دارند. خواسته‌ی آن‌ها این است که با جذب نیروی کافی این اضافه کار اجباری به طور کلی برداشته شود. مشکل باید ریشه‌ای حل شود. 

قره‌باغی گفت: فشار کار یک طرف و بی‌انگیزگیِ پرستاران طرف دیگر، این وسط هم پرستار و هم بیمار دچار مشکل می‌شود. مسئله‌ی پرستاران آیین‌نامه‌ی ناقصی است که برای تعرفه‌گذاری نوشته‌اند. ما می‌خواهیم تعرفه‌گذاری به همان شیوه‌ای که برای پزشکان نوشته شد، نوشته شود. صحبتمان یکسان بودنِ مبلغ نیست، بلکه شیوه‌ی تعرفه‌گذاری باید یکسان باشد. 

رئیس هیئت مدیره انجمن فوریتهای پزشکی کشور گفت: در موردِ پرستاران اورژانس پیش بیمارستانی همانطور که قبلا گفتم، نبود تجهیزات لازم یکی از مهم‌ترین مشکلات است که باید حل شود در غیر اینصورت فشار کار این پرستاران حل نخواهد شد. ببینید طبق استانداردها در استان تهران ما ۷۲۱ آمبولانس نیاز داریم اما در حال حاضر کمتر از یک سوم این مقدار را داریم، آنهم در کلان شهری مثل تهران که حادثه‌خیز است. در جاده‌ها هم به ازای هر ۴۰کیلومتر باید آمبولانس فعال داشته باشیم، اما نداریم! متأسفانه استانداردها رعایت نشده و فشار کاری روی نیروها زیاد است و خیلی‌ها استعفا داده و رفته‌اند. ما نیرویی داشتیم که از فوریت بیرون رفت و الان کولبری می‌کند. 

قره‌باغی در پایان تاکید کرد: ادعای حل مشکل پرستاران با تقلیل به پرداختِ معوقات در واقع پاک کردن صورت مسئله است. مشکلات پرستاری فراتر از پرداخت معوقات است و معوقات بخش کوچکی از مشکلات است.