دکتر پزشکیان در اولین گفتگوی تلویزیونی در برنامه شبکه خبر (٢١/٣/١۴٠٣) بصورت موثر ظاهر نشد. و انتظار این است که در برنامههای دیگر تلویزیونی موثرتر ظاهر شود، که به نظر میرسد اتفاق خواهد افتاد.
اما چرا ضعف اولین مصاحبه پزشکیان توسط بعضی تحلیلگران بیش از اندازه بزرگ شد؟ با دو توضیح پاسخ میدهم.
اول این که عدهای از تحلیلگران واقعا و به حق از وضع موجود همه جوره ناراحت هستند. آنها برای برون رفت از این وضع کاری هم نمیتوانند بکنند. بعد تلویحا این ناراضیان دوست دارند بدون این که اسم آن را بیاورند، عملا انتخابات از سوی مردم تحریم شود، تا شاید وضع از شدت خرابی، آنگاه تغییر کند (که خیالی که در خاورمیانه لغزنده غیرقابل دفاع است). حتی دوست دارند میزان مشارکت از انتخابات ١۴٠٠ هم پایینتر بیاید.
این ناراضیان ناگهان شاهد تایید غیر منتظره پزشکیان (بعنوان یکی از نامزدهای ریاست جمهوری) از سوی شورای نگهبان شدند. تاییدی که انتخابات ١۴٠٣ را رقابتی میکند و ممکن است صحنه مبارزه انتخاباتی کمی عوض شود و مشارکت مردم در انتخابات به بالای پنجاهوپنج درصد برسد، که این نکته ناراحت کننده برای آنان است. لذا دیشب که پزشکیان در صداسیما ضعیف ظاهر شد، این تحلیلگران ناراضی آن را بزرگش کردند و گفتند فکر نکنید خبری شده است.
دوم این که اگر کسانی انتظار دارند که پزشکیان با رهبری تقابل بکند، روشن است که پزشکیان اهل این کار نیست. چون پزشکیان سی سال است که درباره حساسترین موضوعات کشور مثل رخدادهای ٨٨ و پاییز ١۴٠١ صریحا موضع گرفته، ولی حتی یک دفعه احساسی نشده و با رهبری تقابل نکرده است.
اگرچه پزشکیان دیشب خیلی بهتر میتوانست حرفش را بزند، ولی در همین مصاحبه این را با صراحت و صداقت نشان داد که قرار نیست اگر رای بیاورد با رهبری مقابله کند. راهبردی که قابل دفاع است. چون در شرایط فعلی هر کسی رئیس جمهور شود باید بتواند با همکاری حاکمیت و مردمی که رای میدهند مشکلات معیشتی، سیاست خارجی، محیط زیست و بوروکراسی متورم و ناکارامد را حل کند، نه این که بخواهد با تقابل با رهبری زمینه انقلابی دیگر را در کشور فراهم کند.