چینیها با تدوین برنامههای بلندمدت ۱۰ تا ۴۰ ساله و نیز برنامههای کوتاهمدت ۵ ساله، چشمانداز و برنامه مأموریتهای فضایی کشور را تعریف و تدوین میکنند و همواره براساس آن پیش میروند؛ به عنوان نمونه، برنامه اعزام فضانورد که در دهه ۶۰ میلادی تعریف شده بود، ۴۰ سال بعد و در سال ۲۰۰۳ با اعزام نخستین فضانورد چینی به فضا محقق شد؛ لازمه و پیشنیاز این قبیل موفقیتها، برنامهریزی دقیق، ثبات مدیریتی، تحقیقات پیوسته و پایدار، توسعه متناسب زیرساختها و گسترش توانمندیها در انواع فناوریهای مورد نیاز است.
چین بعد از آمریکا، دومین کشوری است که در حوزه فضایی بیشترین سرمایهگذاری را میکند و طبق آماری که در سال ۲۰۱۸ منتشر شد کشور آمریکا با ۴۱ میلیارد دلار سرمایهگذاری در صنعت فضایی پیشرو جهان است و کشور چین با ۵.۸ میلیارد دلار رتبه دوم را دارد البته هر چند میزان سرمایهگذاریها بسیار مهم و حائز اهمیت است اما نکته بسیار مهمتر، بررسی روند توسعه یک کشور است؛ به عنوان مثال سرمایهگذاری فضایی چین در سال ۲۰۱۸ نسبت به ۲۰۱۷، بیش از ۵۵۰ درصد رشد داشته است یعنی بیش از ۵ برابر! که این امر حاکی از اهمیت این حوزه برای چین و در واقع نمایانگر عزم این کشور برای رشد جهشی است.