توافقی 25 ساله دیگر؛ این بار با هند

به گزارش مردم سالاری آنلاین، یک رسانه هندی مدعی شد ایران یک قرارداد استراتژیک به سبک چین به هند پیشنهاد داده است.
بر اساس این گزارش، مهمترین عامل محرک در این پیشنهاد، تحریم‌هایی است که ایران با آن دست و پنجه نرم می کند و تهران از این طریق تلاش می‌کند در بخش انرژی و زیرساخت های خود سرمایه‌گذاری کند.
تاکنون جزئیات توافق ایران و چین مخفی مانده است. با این حال، بر اساس گزارش‌های رسانه‌های بین‌المللی در سال گذشته، پکن بر اساس یک قرارداد همکاری ۲۵ ساله نزدیک به ۴۰۰ میلیارد دلار در بخش زیرساخت‌ها و انرژی ایران سرمایه‌گذاری خواهد کرد. در مقابل، تهران عرضه ثابت نفت با تخفیف را در اختیار چین قرار خواهد داد. این قرارداد به عنوان گسترش بزرگ ردپای پکن در غرب آسیا و تلاشی از سوی ایران برای جذب منابع غیر غربی برای سرمایه گذاری های حیاتی تلقی می شد.
به ادعای منابع مذکور، ایران برای جذب سرمایه‌گذاری هند و توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل و انرژی، قرارداد مشابهی را به هند پیشنهاد کرده و علی باقری کنی، معاون وزیر امور خارجه ایران در جریان سفر خود به همراه گروهی از کارشناسان در ماه گذشته به دهلی نو، این پیشنهاد را ارائه کرد.
جزئیات توافق پیشنهادی هند و ایران هنوز روشن نیست. به گفته این منابع، این موضوع در وزارت امور خارجه در حال بررسی است.  یک توافق مشابه، با توجه به اینکه هند در میان مشتریان اصلی نفت ایران تا زمان اجرایی شدن تحریم ها بود، اهمیت زیادی دارد. قرارداد جدید با ایران نفت خیز به سومین مصرف کننده بزرگ نفت جهان کمک می کند تا اثر قیمت های بالای انرژی را کاهش دهد.
ایران بارها تمایل خود را برای عرضه نفت به هند تکرار کرده و حتی به دهلی نو اطمینان داده که می تواند به تامین نیازهای انرژی این کشور در میان نوسانات ناشی از درگیری روسیه و اوکراین کمک کند.
شرکت های نفتی دولتی مانند ONGC و Oil India نیز به طور مشترک در حال اکتشاف نفت و گاز در ایران بودند. یک کنسرسیوم هندی، میدان گازی فرزاد-بی را در خلیج فارس کشف کرده است. دهلی نو همچنین در ساخت زیرساخت های ایران نقش داشته است. دو طرف در سفر آبان ماه باقری کنی بر ادامه همکاری در توسعه پایانه شهید بهشتی بندر چابهار توافق کردند. برای تهران، پس از تنش‌ها بر سر برنامه هسته‌ای ایران با ایالات متحده و متحدان اروپایی آن که منجر به اعمال تحریم‌ها شد، چنین توافقی به ایجاد توازن مجدد با آسیا کمک می‌کند. در حالی که منابع سرمایه گذاری غربی از روی میز خارج شده است، ایران به قدرت هایی مانند چین، هند و روسیه گرایش پیدا کرده است.