به گزارش مردم سالاری آنلاین؛ حالا همزمان با شروع فصل سرما آلودگی هوا در تهران و سایر کلانشهرها شروع به خودنمایی کرده تا باری دیگر انسانها، اعم از بزرگسالان، کودکان و حتی در پژوهشهای اخیر جنین، در معرض مرگی قرار بگیرند که خیلیها به آن تراژدی نادیده گرفته شده میگویند.
ماجرای آلودگی هوا اتفاق جدیدی نیست، سالها است مردم تهران با آن دست و پنجه نرم میکنند، اما وقتی این آلودگی به پاییز و فصل سرما میرسد شهر رنگ خاکستری به خود میگیرد، وضعیتی که بهنظر میرسد درمان ندارد اما دائم به آن مُسکنی از جنس هشدارهای سازمانهای اورژانسی تزریق میشود، اینکه افراد مسن یا دارای بیماریهای زمینهای از منزل خارج نشوند و درو پنجرههای خانه را ببندند، آنهایی هم که این پیام اورژانسی را نادیده بگیرند احتمالاً قرار است به لیست «۶ هزار نفره تهران درخصوص مرگهای منتسب به آلودگی هوا» اضافه شوند. داریوش گلعلیزاده با اشاره به مرگهای ۶ هزار نفره در تهران و ۲۷ هزار نفره در کشور، آنها را نتیجه بررسیهای وزارت بهداشت در سال ۱۴۰۰ بر روی جمعیتی ۳۵ میلیونی در ۲۷ شهر معرفی میکند که سال ۱۴۰۱ منتشر شده است.
او میگوید: «دلیل اینکه چرا ما آلودگی هوا داریم به انباشت آلایندهها برمیگردد، یعنی اثرات تجمیعی ناشی از انواع سوخت، شامل گاز، سوخت خودرو و سوخت صنایع.»
همانطورکه رئیس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم اشاره کرد اثرات تجمیعی مصرف سوخت از دلایل مهم آلودگی هوا در کلانشهرها است، اما وقتی نوع سوخت از کیفیت مناسبی برخوردار نباشد این اثرات تجمیعی و آلایندهها از ضرب و زور بیشتری برای آلوده کردن هوا برخوردارند، از همین روی یکی از متهمین بنزین پتروشیمی است، بنزینی بیکیفیت که حاصل تحریمها و دستاورد دولتهایی است که از ادامه تحریم حمایت کردند. حالا بهنظر میرسد با وجود ادامه تحریمها یکبار دیگر این بنزین وارد چرخه سوخت کشور شده است، مدتی قبل مهدی اسلامپناه معاون رئیسجمهور و رئیس سازمان ملی استاندارد بیان کرد: «تولید بنزین در واحدهای پتروشیمی را تایید میکنم اما بر کیفیت و استاندارد این سوخت نظارت میکنیم.»
همچنین معصومه ابتکار، رئیس سابق سازمان حفاظت از محیط زیست در حساب توئیتری خود نوشت: «باز هوا سرد شد و آلودگی هوای کلانشهرها افزایش یافت، گرچه تابستان خوبی هم نبود. گزارشها حاکی از کاهش تعداد روزهای سالم، توقف نوسازی خودروهای فرسوده، کمتوجهی به معاینه فنی و محورهای دیگر برنامه کاهش آلودگی هواست و خبر بازگشت «بنزین پتروشیمی» آلوده به چرخه توزیع. با مردم صادق باشید.»
حالا که یکبار دیگر زمزمه بازگشت این بنزین به چرخه سوخت شنیده میشود، معاون سازمان محیط زیست این مسئله را تکذیب میکند. گلعلیزاده به خبرآنلاین میگوید: «بههیچ وجه از بنزین پتروشیمی در تهران استفاده نشده است، مگر در سالهای گذشته و در وضعیت وارونگی هوا، آسمان تهران از آلودگی پاک بود؟ همیشه در زمان پایداری هوا کیفیت هوای تهران در وضعیت نامطلوب قرار میگیرد، بنابراین وقتی به روند ۱۰ سال گذشته نگاه میکنیم با روند ثابتی درخصوص آلودگی هوای تهران مواجه میشویم.»
او ادامه میدهد: «اینکه گفته میشود دلیل آلودگی هوای تهران بنزین پتروشیمی است اصلاً درست نیست، اما اینکه بگوییم توزیع سوخت در سراسر کشور منطبق بر استاندارد نیست درست است، حدوداً ۴۳ درصد بنزین توزیعی در کشور استاندارد دارد، اما باید گفت در کلانشهرها سوخت بنزین و نفتوگاز(گازوئیل) منطبق با استاندارد یورو چهار و یورو پنج است، و در کلیه شهرهای استان تهران هم بنزین یورو چهار توزیع میشود.»
گلعلیزاده در پاسخ به این پرسش که اگر سوختها استاندارد لازم را دارند چرا هوای شهرها بهخصوص کلانشهرها آلوده است بیان میکند: «به این دلیل که بارگذاری صنعت، جمعیت و مصرف انرژی بیشتر از ظرفیت تهویه هوا است، به عبارتی هوا نمیتواند این مقدار آلاینده را تهویه کند، بهویژه زمانی که ما با وزش کمسرعت باد و سکون هوا مواجه هستیم، در نتیجه کیفیت هوا در شرایط ناسالم قرار میگیرد.»
وزش باد برای رفع آلودگی شوخی نیست
با وجود تداوم آلودگی هوا در تهران همیشه یکی از راهکارهای مدیران شهری وزش باد معرفی شده است، ایدهای که گاهی هم با واکنشهایی از جنس خنده همراه میشود. اما رئیس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت از محیط زیست به خبرآنلاین میگوید: «وزش باد برای رفع آلودگی هوا شوخی نیست.»
او ادامه میدهد: «این مسئله علمی است، بارگذاری باید متناسب با ظرفیت تهویه هوا، و متناسب با ظرفیت خودپالایندگی باشد، وقتی تهویه انجام نشود محیط آلوده میشود. البته تهویه هوا مانند وزش باد که دست خودمان نیست، آن هم یک ظرفیتی دارد، اما ما باید بارگذاری انرژی و انتشار آلایندهها را با ظرفیت تهویه هوایی که در شهرها داریم منطبق کنیم، حتی اگر تمام کارخانهها و ماشینها استاندارد هم باشند اگر آلایندههایی که تولید میکنند بیشتر از ظرفیت تهویه هوا باشد آلودگی ایجاد میکند، بنابراین تعداد منابع انتشار آلودگی در ایران متناسب با ظرفیت خودپالایندگی نیست.
گلعلیزاده بیان میکند: «ظرفیت معابر در تهران متناسب با تعداد خودروها نیست، لذا خودروها اصطلاحاً در ترافیک درجا روشن هستند، ظرفیت انتشار آلودگی در خودرویی که درجا کار میکند ۵ برابر انتشار آلودگی توسط خودروی درحال حرکت است.»
سرپرست مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت از محیط زیست میگوید: «تعداد خودروها در کشور بیشتر شده است، از طرفی تعداد خودروهای فرسوده هم زیاد شده و البته سن فرسودگیشان هم افزایش پیدا کرده است همینطور با افزایش صنعت و کاخانهها مصرف انرژی افزایش پیدا کرد و تعداد مشترکین مصرف گاز بیشتر شده است، به نظرم چیزی کاهش پیدا نکرده که بخواهیم بپرسیم چرا آلودگی هوا داریم، انباشت کارهای انجام نشده سبب آلودگی هوا شده است، مانند از رده خارج نکردن خودروهای فرسوده، همین الان موتور سیکلتها، کامیونها و وسایل حملونقل عمومی با پیمایش بالا در کلانشهر تهران درحال تردد هستند، وقتی این منابع بر سر جای خودشان باقیاند و از طرفی شدت مصرف انرژی در کشور بالا رفته طبیعی است که اثرات تجمعی آلایندههای ناشی از سوختهای فسیلی در وضعیت پایداری هوا سبب آلودگی میشود.»