در چند وقت اخیر و با برهم خوردن نظم و انضباط در سوریه،عراق و کمی هم در ترکیه، آنها فرصت را مناسب دیده اند تا مبارزاتشان را جدی تر دنبال کنند. پ.ک.ک هرچند پیگیر آزادی و استقلال هستند ، رهبرشان اما در زندان به سر می برد و از همانجا «نقشه راه » را، طراحی می کند.
در یکی دو روز اخیر، خبری در رسانه های ترکیه، دست به دست شده که پ.ک.ک خود را برای یک قیام تمام عیار در مناطق کردنشین سرزمین آتاترک، آماده می کند. در اولین گام اما دولت اردوغان از ماجرا ، مطلع شده و عملیات نظامی طرفداران و همکاران عبدالله اوجالان را خنثی کرده است.
اعضای پ.ک.ک این تحرکات را تحت عنوان «بهار کُردی» نامگذاری کرده و سعی دارد بصورت جدی طرح مبارزه با دولت ترکیه را برای استقلال از این کشور، دنبال کند. با این حال، منابع غیر رسمی خبر داده اند که همکاران اوجالان ، پیغام هایی برای کُردنشینان ساکن در سوریه و عراق هم فرستاده اند که تا با فراگیر شدن قیام بهار کردی، از لحاظ سلاح و نفرات، کمبودی نداشته باشند.
در روزهایی که ترکیه مشغول مستقر کردن موشک پاتریوت در مرز با سوریه است، پ.ک.ک هم طرح خود را پیش می برد و احتمال دارد در روزهای آینده این ماجرا، ابعاد جدی تر به خود بگیرد.
در کنار ترکیه که پ.ک.ک را در لیست سیاه گروه های تروریستی قرار داده اند، آمریکا و ایران نیز، حضور دارند. حزب کارگران کُرد اما طرفداری و همراهی طبقه پایین دست را با خود داشته و بنابر آمار غیر رسمی حدود بیست هزار مبارز مسلح در اختیار دارد.
هر چند مبازرات پ.ک.ک با دولت مرکزی ترکیه از اواخر دهه ۸۰ میلادی شروع شد. کمتر از دوسال پیش دولت ترکیه سیاست تعامل با پکک را در پیش گرفت و پس از آن با اعلام آتش بس از سوی پکک، افق برقراری صلح بین ترکیه و طرفداران اوجالان پس از سی سال مناقشه به نظر روشن میرسید.
جدایی طلبان کرد که میخواستند سلاحهای خود را به زمین بگذارند، در بازگشت به خانههایشان همانند قهرمانان ملی مورد استقبال هم زبانان خود قرار گرفتند که این موضوع به مذاق ترک ها، خوش نیامد و احساسات ملیگرایانه آنها را برانگیخت تا جایی که این احساسات به دستگیری بسیاری از اعضاء و هوادارن پ.ک.ک انجامید. از آن زمان بود که روابط پکک با دولت ترکیه دوباره رو به وخامت گذاشت و جدایی طلبان پکک حملات خود را افزایش دادند.
اعضای حزب کارگران کردستان با تصرف مناطقی در شهر سمدینلی واقع در جنوب شرق ترکیه، مرحله جدیدی از مبارزه خود را آغاز کردند.
حالا اما پ.ک.ک می خواهد عملیات نظامی را به داخل شهرها بکشد و برای استارت کار خود، استان حکاری ( در مرز با سوریه ) را انتخاب کرده است. هر چند مقامات ترکیه از خنثی کردن عملیات در این استان خبر می دهند ولی این احتمال که پ.ک.ک با از دست دادن مقادیری مهمات و سلاح از اهداف برنامه ریزی شده خود، عقب نشینی کند، بعید به نظر می رسد.
باید منتظر ماند و دید که عبدالله اوجالان از داخل زندان جزیره امرالی ، چه فرمولی را برای حرکت ماشین مبارزات پ.ک.ک ، به همکارانش، ارائه می دهد؟