چهارشنبه ۲۸ مهر ۱۴۰۰ ساعت ۱۷:۳۷
«فرهنگ گزیده شاهنامه» در بازار کتاب
ویرایش تازه کتاب «فرهنگ گزیده شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی» به کوشش عبدالحسین نوشین منتشر شد.
ویرایش تازه کتاب «فرهنگ گزیده شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی» به کوشش عبدالحسین نوشین منتشر شد.
به گزارش ایسنا، این کتاب با عنوان فرعی «جلوههای زیباشناختی واژههای گزیده شاهنامه» با تصحیح، تحقیق و افزودههای کلمهها و ترکیبها توسط سیدعلی ملکوتی در ۷۲۸ صفحه، با شمارگان ۱۲۵ نسخه توسط انتشارات آفرینه منتشر شده است.
در بخشی از پیشگفتار کتاب «فرهنگ گزیده شاهنامه» آمده است: سالها گذشت تا اینکه مردی از پیشکسوتان تئاتر که با شاهنامه پیوسته دمساز بود و با این کتاب انس و الفتی خاص داشت، با کمال تاسف و به شکل نابجا و غیرمنتظرهای به پیروی از رفقای هممسلک خود، به اردوگاه کمونیست به کشور «اتحاد شوروی» روی آورد؛ او به جای آنکه قرار را بر فرار ترجیح دهد، در سرزمین خود بماند و به کار تئاتر این کشور سروسامان دهد، از بخت بد به آنجا پناه برد و پیآمد آن را هم دید و کشید. با این وجود، در آنجا بیکار نماند. از تواناییهای خود در ادبیات فارسی و شاهنامهشناسی به پژوهندگان روسی در تدوین و نشر شاهنامه چاپ مسکو یاری رساند.
کار مهم دیگر، نوشتن و تدوین مختصر واژههای دشوار شاهنامه بود. گزیدهای از واژههای شاهنامه را جمعآوری و یادداشت کرد. این کار بیشتر در اواخر عمر او صورت گرفت که با بیماری دشواری دست به گریبان بود. سایههای مرگ را میدید، اما به بررسی و تدوین «واژهنامک» ادامه میداد. سرانجام بعد از وفاتش - اردیبهشت ۱۳۵۰ - واژهنامک به دست دکتر پرویز خانلری رسید و در سلسه انتشارات بنیاد فرهنگ چاپ شد.
حکایت این صاحب قلم به آنجا کشید که گفت شاهنامهخوانی را چگونه آغاز کرد: فرهنگ عام چون فرهنگ دکتر محمد معین در دسترس بود، اما آنچه خاص باشد «واژهنامک» بود و «معجم شاهنامه؛ حسین خدیو جم، بنیاد فرهنگ» که بسیار مختصر بود و چندان به کار نمیآمد.
نویسنده فصل به فصل شاهنامه را میخواند و به «واژهنامک» رجوع میکرد و از واژههای دیریاب که در واژهنامک نبود، یادداشت برمیداشت. در حین خواندن و یادداشت واژهها بر آن شد که «واژهنامک» را همراه با افزودههای لغات و ترکیبات یادداشتشده، بار دیگر تجدید چاپ کند.
بر مبنای آماری که به حساب آمد، تعداد لغات و ترکیبات در واژهنامک به ۱۹۸۶ عدد میرسد. هم بدین سبب چاپ مجدد فرهنگ «واژهنامک» از جهاتی بس ارزشمند است: از این دیدگاه که آن مرد در دیار غریب، آن همه مرارت کشید و سختی دید و فرصت نیافت که طبع کتاب خود را ببیند. اکنون این فرهنگ به چاپ مجدد رسیده است.