دکتر اردشیر صالحپور پژوهشگر و استاد دانشگاه و نویسنده کتاب « پيشخواني در تعزيه، پژوهشي در نغمات آوازي شبيه خواني» گفت : وقتی تعزیه درایران ممنوع اعلام شد، موسیقی تعزیه های قدیمی و سنتی ایرانی ، در ذهن و روح مردم باقی ماند و به شکل تصنیف و ترانه های ماندگار مردمی رخ نمود و این همان رازی است که تصنیف های قدیمی ای چون مرغ سحر را جاودان کرده است .
این پژوهشگر و استاد دانشگاه در گفت و گو با پایگاه خبری فریادگر گفت: متاسفانه با فراموش شدن پیش خوانی تعزیه های اصیل ایرانی درحال حاضر تعزیه خوانی درقشرجوان ما تغییر شکل داده و آرام آرام از شکل واقعی آن خارج شده است . وی افزود: پیشخوانی تعزیه مقدمه آوازی آغازین تعزیه به شمار میرود که توسط کلیه اعضاء گروه از جمله اولیاء خوان و انبیاء خوان به صورت تکخوانی، دوخوانی و همسرایی به همراهی موسیقی و به اقتضاء هرمجلس خوانده میشود و مخاطب را به نوعی برای پذیرش هر مجلس تعزیه آماده میکند. این پژوهشگر ادامه داد: این پیشخوانیها یکی از بخشهای جذاب تعزیه به شمار میرود که از دوره ناصری آغاز شده و پس از ممنوع شدن تعزیه توسط دولت به شکل تصنیف های ملی رخ نمود و به شکل ترانه های مشهور و ماندگار افرادی چون علیاکبرخان شیدا، عارف قزوینی ، داریوش رفیعی و ..سروده و خوانده شد. صالح پور با بیان این که این همان راز ماندگاری تصنیف هایی همچون مرغ سحر است، بیان داشت: برخی از این پیشخوانیها نمونههای تطبیقی مشهوری دارند که از سال های پس از رفع ممنوعیت تعزیه تاکنون از سوی خوانندگان موسیقی ایرانی در قالب تصنیف و ترانه ارائه شده و نشانگر غنای ارزشمند تعزیه به عنوان میراث فرهنگی و تجلیگاه ذوق و قریحه و اعتقادات ایرانیان در این زمینه است . وی افزود: مسئولان باید هرچه زودتر به غنای موسیق اصیل تعزیه ای ایران اندیشیده و برای احیای دوباره آن تلاش کنند.
این کتاب شامل ۱۵۰صفحه پژوهش در زمینه پیشخوانی تعزیه به همراه چهار CD است که توسط اساتید تعزیه ضبط شده است.