دکتر اردشیر صالح‌پور پژوهشگر و استاد دانشگاه و نویسنده کتاب « پيشخواني در تعزيه، پژوهشي در نغمات آوازي شبيه خواني» گفت : وقتی تعزیه درایران ممنوع اعلام شد، موسیقی تعزیه های قدیمی و سنتی ایرانی ، در ذهن و روح مردم باقی ماند و به شکل تصنیف و ترانه های ماندگار مردمی رخ نمود و این همان رازی است که تصنیف های قدیمی ای چون مرغ سحر را جاودان کرده است .
این پژوهشگر و استاد دانشگاه در گفت و گو با پایگاه خبری فریادگر گفت: متاسفانه با فراموش شدن پیش خوانی تعزیه های اصیل ایرانی درحال حاضر تعزیه خوانی درقشرجوان ما تغییر شکل داده و آرام آرام از شکل واقعی آن خارج شده است . وی افزود: پیش‌خوانی تعزیه مقدمه آوازی آغازین تعزیه به شمار می‌رود که توسط کلیه اعضاء گروه از جمله اولیاء خوان و انبیاء خوان به صورت تک‌خوانی، دوخوانی و همسرایی به همراهی موسیقی و به اقتضاء هرمجلس خوانده می‌شود و مخاطب را به نوعی برای پذیرش هر مجلس تعزیه آماده می‌کند. این پژوهشگر ادامه داد: این پیشخوانیها یکی از بخش‌های جذاب تعزیه به شمار می‌رود که از دوره ناصری آغاز شده و پس از ممنوع شدن تعزیه توسط دولت به شکل تصنیف های ملی رخ نمود و به شکل ترانه های مشهور و ماندگار افرادی چون علی‌اکبرخان شیدا، عارف قزوینی ، داریوش رفیعی و ..سروده و خوانده شد. صالح پور با بیان این که این همان راز ماندگاری تصنیف هایی همچون مرغ سحر است، بیان داشت: برخی از این پیشخوانیها نمونه‌های تطبیقی مشهوری دارند که از سال های پس از رفع ممنوعیت تعزیه تاکنون از سوی خوانندگان موسیقی ایرانی در قالب تصنیف و ترانه ارائه شده و نشانگر غنای ارزشمند تعزیه به عنوان میراث فرهنگی و تجلیگاه ذوق و قریحه و اعتقادات ایرانیان در این زمینه است . وی افزود: مسئولان باید هرچه زودتر به غنای موسیق اصیل تعزیه ای ایران اندیشیده و برای احیای دوباره آن تلاش کنند.
این کتاب شامل ۱۵۰صفحه پژوهش در زمینه پیش‌خوانی تعزیه به همراه چهار CD است که توسط اساتید تعزیه ضبط شده است.
دریافت صفحه با کد QR