چهار نویسنده و شاعری که سبک جدیدی برای نگارش ایجاد کردند

جهان ادبیات نویسندگان زیادی را به خود دیده است اما تنها چند نفر از آنها توانسته‌اند سبک جدیدی را برای نگارش ایجاد کنند و با تمام قوا در آن بدرخشند.
 
امیلی دیکنسون: او در سال 1830 در ایالت ماساچوست آمریکا به دنیا آمد و در 1886 در گذشت. او بسیار فعالیت می‌کرد اما تعداد کمی از آثارش یعنی 1800 عدد از اشعارش در زمان حیاتش چاپ شد و آنها نیز دستخوش تغییر می‌شدند تا با جامعه هماهنگ شوند. او نمی‌خواست آثارش پس از مرگ منتشر شوند و خواهر کوچکترش، لاوینیا، نیز به وصیت او تا حدی عمل کرد و بسیاری از آثارش را آتش زد اما چهار سال پس از مرگ او مجموعه شعرش توسط نزدیکانش منتشر شد. او از نخستین شاعران جدید زبان انگلیسی بود که از تکنیک‌های شخصی خودش برای سرودن استفاده می‌کرد و این باعث تمایز او از هم عصرانش میشد. ویژگی اشعار او، نشانه گذاری‌های نامتعارف، مصرع‌های کوتاه، شکست‌های خاص و ناگهانی و نداشتن عنوان بودند. کیفیت بالای اشعارش و غریب بودن برای مخاطب باعث میشد در هیچ نوع شعری دسته بندی نشوند. فعالیت‌های او باعث هموار شدن راه برای شاعران زن پس از او شد تا بتوانند آزادانه فعالیت کنند. آثار او به فارسی نیز ترجمه شده است و الهی قمشه‌ای به دلیل ایهامات فراوان در اشعارش به او لقب «دختر حافظ» داده است.
 
ویلیام شکسپیر: او همانند کاخ ادبیات انگلیسی است و مایه افتخار بریتانیایی‌ها. او 1800 کلمه جدید ابداع و در آثارش استفاده کرد و جملات کتاب‌هایش نقل زبان مردم انگلیس است. اثار او محتوای بسیار شگفت انگیزی دارد و به خوبی محیط را توصیف می‌کند اما اوج کار او نمایشنامه «رومئو و ژولیت» است که سبک عاشقانه و تراژیک را به خوبی با هم ترکییب کرد و اثری بی همتا به وجود آورد، کاری که دیگران نتوانسته‌ بودند انجام دهند. این نمایشنامه به 80 زبان ترجمه شده است و 902 مرتبه تجدید چاپ شده است. او جزو اولین نویسندگانی بود که تغییر شخصیتی کاراکترهای داستانش را در مسیر داستان نشان میداد و در نمایشنامه‌های «شاه لیر و هملت» به خوبی این تغییرات روانی و شخصیتی را نشان داد. شکسپیر در زندگی شخصی نیز بسیار پر ماجرا بود: اتهام سرقت ادبی به او یا نوشتن به جای کسان دیگر، دوره‌هایی از زندگی او که وضعیتش مشخص نیست، زندگی در اواخر عمر در محله‌ای بدنام در لندن و ازدواج احتمالا بدون عشق او آنهم در حالی که در آثارش بسیار عشق را به تصویر می‌کشد. او بازیگر تئاتر نیز بود و سهام یک سالن تئاتر را نیز در اختیار داشت.
 
آگاتا کریستی: او در سال 1890 در دوون انگلیس در خانواده‌ای ثروتمند به دنیا آمد. او اغلب در خانه تحصیل می‌کرد و از نوجوانی نوشتن را آغاز کرد هرچند نتوانست به موفقیتی دست یابد. او درست چند روز پیش از شروع جنگ جهانی اول با آرچیبالد کریستی ازدواج کرد اما پس از وارد شدن انگلیس به جنگ، شوهر او به عنوان خلبان به فرانسه اعزام شد و تا پایان جنگ در آنجا خدمت کرد، آگاتا نیز در این مدت در بیمارستان‌های نظامی فعالیت می‌کرد و در مورد سموم و داروها اطلاعات بسیاری را کسب کرد. چند سال بعد از اتمام جنگ او به همراه همسرش به یک سفر دور دنیا رفت و تجربیات بسیاری را کسب کرد. در سال 1920 شروع موفقیت‌های او با انتشار «ماجراهای مرموز در استایلز» با اولین حضور «هرکول پوارو» بود، کارآگاهی بسیار باهوش که تا سالها در آثارش او را به ماجراهای مختلف فرستاد. در نهایت او از همسرش به دلیل خیانت جدا شد و در 1930 با مکس مالوان که باستان شناس بود ازدواج کرد. آن‌ها به حفاری‌های بسیاری از جمله اهرام مصر رفتند و این زمینه ساز خلق کتاب‌هایی که داستانش در آنجا می‌گذشت شد. آثار کریستی بیشترین ترجمه را در دنیا داشته و 2 میلیارد نسخه فروش داشته‌اند. کتاب «سپس هیچکدام باقی نماندند» او در سال 1939 به انتشار رسید و در سال‌های پس از آن به 103 زبان ترجمه شد و 100 میلیون نسخه فروخت و 265 مرتبه تجدید چاپ شد. او را ملکه داستان‌های جنایی می‌دانند، نوآوری او در ادبیات؛ نحوه روایت داستان‌های معمایی و جنایی اوست به طوری که نمی‌توان نتیجه را حدس زد. پایان‌های شک برانگیز و غیرقابل پیشبینی از مشخصات آثار اوست. آثار او در فیلم‌ها و سریال‌های مختلفی نمایش داده شد که شاخص‌ترینشان ماجراهای پوآرو و خانم مارپل است. در نهایت این ملکه ادبیات در سال 1976 در حالی که پر مخاطب‌ترین نویسنده زن است، چشم از جهان فرو برد.
 
دنیل دفو: او در سال 1660 در خانواده‌ای مخالف کلیسا در لندن به دنیا آمد. بسیاری دفو را پدر رمان‌نویسی انگلیسی می‌دانند. تا پیش از او بیشتر رمان‌ها حول محور شخصیت‌های مذهبی و اسطوره‌های کتب مقدس و یونان و روم بوده است اما دفو تصمیم گرفت گذر مردی از میان سختی‌های زندگی را در کتاب رابینسون کروزوئه به تصویر بکشد. ابتکار او برای مردم بسیار جالب بود و باعث الگوگیری نویسندگان بسیاری از او شد و ژان ژاک روسو و جیمز جویس در آینده این کتاب را به خوبی یاد کردند. او با نگارش روبینسون کروزوئه، هنر و ادبیات را به عموم مردم ارائه کرد تا آنها نیز مانند ثروتمندان به خواندن و نقد کردن روی بیاورند و علاقه‌مند شوند. کتاب روبینسون کروزوئه که داستان اودیسه‌وار یک شخص و 28 سال زندگی در یک جزیره را به تصویر می‌کشد به 100 زبان ترجمه شده است و 9 میلیون نسخه از آن به فروش رسیده است و 1039 مرتبه تجدید چاپ شده است. از دیگر ارکان محبوبیت آثارش، واقعگرایی او در کتاب‌هایش است. رکسانا، تاریخ سیاسی شیطان و یادداشت‌ سال‌های طاعون از دیگر آثار اوست.
 
جیمز جویس: او در سال 1882 در دوبلین به دنیا آمد و 20 سال اول زندگیش را آنجا گذراند. او طی سال‌های فعالیتش دو کتاب شعر، سه رمان، یک نمایشنامه و یک مجموعه داستان کوتاه منتشر کرد که نقطه مشترک آنها شهر دوبلین است، شهری که هم آن را دوست داشت هم از آن تنفر داشت. آثار او پر از رمز و راز است و خواندنش برای ادیبان هم سخت است. گفته می‌شود گاهی او برای نوشتن یک کلمه یک روز وقت صرف می‌کرد. جویس با نوشتن کتاب «اولیس» تحول عظیمی در ادبیات ایجاد کرد؛ کتابی با هجده فصل که داستان اودیسه اثر هومر را در سبکی مدرن و با شخصیت‌هایی که خلق کرد، به رشته تحریر درآورد. اما شخصیت اصلی در داستان او، کسی است که در صنعت تبلیغات شغل رده پایینی دارد، برخلاف اولیس در اودیسه که شهر تراوا را فتح کرد. «دوبلینی‌ها» مجموعه 15 داستان کوتاه است که در ابتدای قرن بیستم می‌گذرد و «چهره مرد هنرمند در جوانی» از دیگر شاهکارهای او هستند و به فارسی نیز ترجمه شده‌اند. وی در سال 1941 در زوریخ به طور ناگهانی در‌گذشت و همانجا به خاک سپرده شد.
 
سید مهدی داودی