- وقت تعویض قلعه‌نویی است
- متقاضیان وام ازدواج و فرزندآوری بخوانند
- خط و نشان سردار ذوالقدر برای اسرائیل
- یک نگهبان سفارت آمریکا در نروژ به ظن جاسوسی برای ایران و روسیه بازداشت شد
- پزشکیان: بدون همراهی و همفکری مردم، برای مناطق مختلف دستور صادر نمی‌شود
- اظهارات وزیر صمت درباره افزایش قیمت خودروهای ایران خودرو و سایپا
- نقل قول معاون رئیس جمهور درمورد آنچه رهبری به دکتر پزشکیان درمورد اصلاح قانون تابعیت قهری فرمودند صحیح است
- کاهش تعرفه واردات خودرو منجر به افزایش رقابت در بازار می‌شود؟
- جوی آرام برای ۲ روز در کشور/ آغاز بارش‌ها از دوشنبه با ورود سامانه جدید
- در بازار مسکن چه خبر است؟
سه شنبه ۳ فروردين ۱۴۰۰ ساعت ۱۹:۴۷
نوروز در «شاهنامه»
نوروز دومین جشنی است که فردوسی در اثر خود، «شاهنامه» به توصیف آن می‌پردازد.
نوروز دومین جشنی است که فردوسی در اثر خود، «شاهنامه» به توصیف آن می‌پردازد.
گروه واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی در نوشتاری در این‌باره توضیح می‌دهد: «نوروز مهم‌ترین و بزرگ‌ترین جشن ایرانیان است. دومین جشنی که در شاهنامه توصیفش را می‌خوانیم نوروز است که در دوران جمشید بنیاد گذاشته شد. دوران جمشید دوران شکوفایی و پیشرفت‌های کلانِ تمدن ایرانی است.
براساس شاهنامه، پس از گسترش خیر و نیکی و دانش و شادی و ثروت و آرامش و صلح و سلامت و پیشرفت در میان مردمان، شاهِ دوران، جمشید، برای سپاس از ایزد دادار جشنی هم‌زمان با گردش سال و نو شدن طبیعت برگزار می‌کند و آن را نوروز می‌نامد و مردمان را در آن جشن نعمت بسیار می‌دهد.
سرِ سالِ نو هرمزِ فروَدین/ برآسوده از رنج تن دل ز کین
بزرگان به شادی بیاراستند/ می و رود و رامشگران خواستند»
براساس شاهنامه، پس از گسترش خیر و نیکی و دانش و شادی و ثروت و آرامش و صلح و سلامت و پیشرفت در میان مردمان، شاهِ دوران، جمشید، برای سپاس از ایزد دادار جشنی هم‌زمان با گردش سال و نو شدن طبیعت برگزار می‌کند و آن را نوروز می‌نامد و مردمان را در آن جشن نعمت بسیار می‌دهد.
سرِ سالِ نو هرمزِ فروَدین/ برآسوده از رنج تن دل ز کین
بزرگان به شادی بیاراستند/ می و رود و رامشگران خواستند»
کد مطلب: 146804
