آقای جلیلی، دست از سر تاریخ بردار!

انتخابات ریاست جمهوری که نزدیک می شود، کاندیداهای بالقوه هم کم کم فعال می شوند؛ فعالیتی که همراه با شعارها و ادعاهای عجیب و غریب است. سعید جلیلی از جمله چهره هایی است که خودش دوست دارد در انتخابات سال آینده شرکت کند و دولت را در دست بگیرد. او که در سال ۱۳۹۲ به عنوان کاندیدای جبهه پایداری و با حمایت رهبر معنوی این گروه، محمدتقی مصباح یزدی کاندیدای ریاست جمهوری شد، نتوانست جایگاهی بهتر از سوم در این انتخابات به دست بیاورد، ضمن اینکه در مناظره های آن انتخابات درباره شیوه مذاکرات هسته ای او در زمانی که دبیر شورای عالی امنیت ملی و سرپرست تیم مذاکره کننده هسته ای بود، سخنان بسیاری گفته شد. جلیلی از سال ۱۳۸۶ تا ۱۹ شهریور ۱۳۹۲ این وظیفه را بر عهده داشت اما در مذاکرات هیچ توفیقی به دست نیاورد. در آن زمان عموم صاحب نظران معتقد بودند تنها نتیجه هر دور مذاکرات جلیلی این است که موعد مذاکرات بعدی را تعیین کند! شاخص فعالیت چند ساله جلیلی در شورای عالی امنیت ملی، موضوع مذاکرات هسته‌ای است که در دوران مسئولیت او سه قطعنامه در شورای امنیت علیه ایران ظرف بازه زمانی اسفند ۱۳۸۶ تا خرداد ۱۳۸۹ تصویب شد و به قرار دادن ایران ذیل فصل ۷ ماده ۴۱ منشور ملل متحد در قطعنامه ۱۹۲۹ منجر شد؛ یعنی شناسایی ایران به عنوان یک کشور مخل و تهدیدکننده صلح و امنیت جهانی
علی اکبر ولایتی که سابقه ۱۶ ساله وزارت امور خارجه را دارد،  در مناظره‌های انتخاباتی سال ۹۲ درباره عملکرد سعید جلیلی در مذاکرات هسته‌ای گفت: «دیپلماسی این نیست که انسان در برابر کشورهای دیگر خطابه بخواند. دیپلماسی این نیست که ما یک طرف بنشینیم و آنها طرف دیگر و ما حرف مشخص بزنیم بدون اقدامات دیگر. در آلماتی ۲ آنها پیشنهاداتی کردند که می‌شد پیش رفت ولی آقای جلیلی نپذیرفت. گفتند غنی سازی ۲۰ درصد را تعلیق و فردو را کند کنی، ۳ تحریم را برمیداریم. در پاسخ به آنها گفتند این کارها را میکنیم شما کل تحریم را بردارید. حرف من این است که باید قدم به قدم پیش رفت. کاری که کردند نشان داد نمی‌خواهند کار پیش برود. اصولگرایی انعطاف ناپذیری نیست. در رابطه با مصالح ملی باید بتوانیم از دیپلماسی به نحو احسن استفاده کنیم. دیپلماسی معامله و تعامل است. سرسختی نشان دادن نیست. دیپلماسی بیانیه پشت میز خواندن  نیست. اگر اینطور نبود وضع ما به اینجا نمی رسید.»
سعید جلیلی بعد از خروج از مذاکرات و ناکامی در انتخابات ساکت ننشست و با طرح ایده «دولت سایه» سعی کرد خود را همچنان ردیس دولتی بالقوه نشان دهد و شاید هم برای خودش دولتی داشته باشد؛ اما حالا که می بیند بعد از هفت سال عملا دولت سایه اش، جز یک خیال چیزی نبوده ، احتمالا دوباره به فکر تشکیل دولت واقعی افتاده است و تبلیغات را شروع کرده است. حضور وی در روز داشنجو در دانشگاه تهران و بیان ادعاهای تازه ای درباره مذاکرات هسته ای اش در دو روز اخیر با واکنش هایی روبرو شده است. مهمترین ادعای جلیلی در این سخنان این بود که «سال ۹۲ به پشت خیمه دشمن رسیده بودیم، گفتند خزانه خالی است»! 
این سخنان به اندازه ای عجیب بود که مسئولان دولتی ترجیح دادند جوابی به آن ندهند اما رسول جعفریان، پژوهشگر و استاد تاریخ دانشگاه تهران در توئیتی به اظهارات اخیر جلیلی پاسخ داد و خطاب به او نوشت: اولا دست از سر تاریخ بردارید. ثانیا اصلا با این همه تحریم ناشی از مذاکره عجیب شما، وقتی خزانه خالی است، آن طرف خیمه هم برسید، بی مایه، فطیر است. باید سلاح و پول و مردم باشند تا بشود کاری کرد.
محمد مهاجری فعال رسانه ای اصولگرا هم  در توئیتی با هشتگ سعید جلیلی، انتخابات ۱۴۰۰ و مذاکره نوشت:  وقتی آقای سعید جلیلی که این روزها برای انتخابات ۱۴۰۰ کت وشلوار دوخته، به برجام و مذاکره بد می گوید یاد توصیف آن شخصیت عزیز می‌افتم که در باره او گفته بودند: "او نه فقط مذاکره کردن بلد نیست، بلکه نمی داند که این کار را بلد نیست"!»
خبرگزاری برنا نیز در یادداشتی با عنوان «آقای جلیلی؛ خودتان این ادعایتان را باور دارید؟» نوشت: سعید جلیلی، مسئول مذاکره هسته ای در دولت احمدی نژاد مدعی شده در زمان مذاکراتش با 1+5 پشت خیمه های دشمن رسیده بودند ولی چون گفته شد خزانه خالی است و احساس ضعف نشان داده شد، طرف مقابل برای مذاکرات جدید طلب امتیازات بیشتری کرد.
این ادعای آقای جلیلی شاید در تصورات او ادعای درستی باشد ولی در عالم واقع نه تنها واقعیت ندارد که کاملا خلاف است. اولا؛ این چه رسیدن به پشت خیمه دشمن بود که حتی شرکای ما مثل روسیه و چین از قطعنامه ها علیه ایران حمایت می کردند و رای مثبت می دادند؟ ثانیا؛ چرا قلب واقعیت می کنید؟ به قدری مذاکرات شما به بن بست رسیده بود که نظام مسیر مذاکرات را از آلماتی به عمان تغییر داد و بدون شما این مذاکرات پیش رفت تا جایی که رئیس جمهور وقت که شما را منصوب کرده بود چندین بار نارضایتی خود از این موضوع را بر زبان آورد ثالثا؛ سعید جلیلی بعید است سردار احمدی مقدم، رئیس وقت پلیس کشور را قبول نداشته نداشته باشد، ایشان در همان سال 92 رسما اعلام کرد در پایان دولت احمدی نژاد انبارها فقط برای دو هفته آذوقه داشتند، چگونه به پشت خیمه های دشمن رسیدید که انبارهای کشور خالی از ارزاق عمومی و مایحتاج مردم بود؟
رابعا؛ حالا شما ادعا کنید، مردم که یادشان نمی رود گرانی یک طرف، کمبود و نایاب شدن مایحتاج مردم سوژه اصلی رسانه ها بود آن هم در زمانی که تحریم ها یک، پنج امروز بودند و حداقل جابجایی پول میسر می شد، خامسا؛ نتیجه این تصور شما ظهور و بروز امثال بابک زنجانی ها بود که هنوز پس از گذشت هفت سال از دولت شما، قوه قضائیه نتوانسته بیت المال را از این فرد بازپس گیرد!
مخالفت سعید جلیلی با برجام عجیب نیست، به هر حال اتفاقی که او نتوانست رقم بزند، نفرات بعد از او رقم زدند، مردم هم قضاوت مشخصی در مورد دیپلماسی آقای جلیلی و آقای ظریف دارند، این صحبت های دبیر سابق شورای امنیت ملی هم نه قضاوت مردم را تغییر می دهد و نه آورده ای برای آقای سعید جلیلی خواهد داشت.
گزارش: هدیه گل محمدی