نامزدهای احتمالی دولت وحدت ملی

تیمور علی عسگری با اشاره به برخی اظهار نظرها در خصوص نظریه دولت وحدت ملی که از سوی آیت الله هاشمی رفسنجانی مطرح شده است، گفت: جریانی در کشور به نام جریان افراطی وجود دارد که تلاش می کند برخورد جنجال آفرین با هر گونه طرح فکر، ایده و دیدگاههای سازنده که از روی عقلانیت و اعتدال از سوی آیت الله هاشمی رفسنجانی مطرح می شود، داشته باشد.
گزیده اظهارات علی عسگری به نقل از خبرگزاری مهر به این شرح است:
بعد از طرح موضع توسط آیت الله هاشمی رفسنجانی جنجال آفرینان تلاش کردند بگویند منظور گوینده که زنده هم است این است که دولت وحدت ملی یعنی در کنار ضد انقلاب قرار گرفتن در حالیکه خط قرمز آقای هاشمی انقلاب است.
آیت الله هاشمی رفسنجانی در طول تاریخ انقلاب مورد تهاجم ضد انقلاب جریان افراط گرا بوده است. ضد انقلابهایی نظیر اکبر گنجی علیه آقای هاشمی جفاکارانه مطلب نوشتند و هم ضد انقلابهایی از نوع سران قرقان که او را ترور کردند و هم بعضی افراط گران که معتقدم تشت رسوایی آنها از باتم افتاده و در آینده ماهیتشان رو خواهد شد.
امروز دو فرزند هاشمی رفسنجانی در زندان هستند اما ایشان می گوید فرزندان من با فرزندان دیگران فرقی ندارند و قانون باید در مورد آنها تصمیم گیری کند. آقای هاشمی تاکید می کنند ظلم به همه چه منسوب به من باشند یا دیگران بد است و تقاوتی ندارد.
رفتار احمدی نژاد در دفاع از جوانفکر و موضعگیری آیت الله هاشمی رفسنجانی در قبال فرزندانش گویای تفاوت میان این دو شخصیت سیاسی است.
منظور آیت الله هاشمی رفسنجانی یک دولت وحدت ملی در چارچوب قانون اساسی است که زیر نظر رهبر انقلاب انجام وظیفه کند. معتقدم دولت وحدت ملی به گونه ای نیست که برای بعضی هضمش مشکل باشد و خیلی سخت باشد.
افرادی مانند محمد علی نجفی، علی اکبر ولایتی، علی اکبر ناطق نوری ، حسن روحانی و بسیاری از چهره هایی که در دولت های گذشته جزو اعضای کابینه بودند می توانند با حفظ سلایق و در یک چارچوب مدیریتی در دولت وحدت ملی حضور داشته باشند.
نامزد نهایی باید در شکل و شمایل آقای هاشمی رفسنجانی و افرادی نظیر محمد علی نجفی، علی اکبر ولایتی، علی اکبر ناطق نوری، حسن روحانی می توانند رئیس این دولت باشند.
کارشناسی مانند آیت الله هاشمی رفسنجانی دولت کارآمد را دولت وحدت ملی می داند و فردی مانند محسن رضایی در قالب یک محافظه کاری از نوع خاص خودش دولت ائتلافی را عنوان می کند. به عبارتی اگر رضایی ترس دارد که اسم دولت وحدت ملی را بیاورد اما خود آن را برای برون رفت از وضع موجود فریاد می زند.