چهارشنبه ۲۷ تير ۱۳۹۷ ساعت ۱۴:۵۳
مرتضی شیری قهرمان سابق بوکس آسیا در گفت و گو با "مردم سالاری آنلاین":
فعالیت زیرزمینی بوکس بانوان باید رو زمینی شود!
بوکس چند سالی است که حاشیههای زیادی دارد. در سالهای آخر مدیریت ناطق نوری - کسی که بعد از تعطیلی 10 ساله این رشته در ایران، بار دیگر چراغ سالنهای خاکخورده را برای بوکسورها روشن کرد- انتقادات زیادی از این فدراسیون میشد تا اینکه از سوی وزارت ورزش، داوری به عنوان سرپرست فدراسیون تا برگزاری مجمع انتخاباتی معرفی شد.
مرتضی شیری در گفت و گو با مردم سالاری آنلاین از چالش های بوکس سخن گفت.
بوکس چند سالی است که حاشیههای زیادی دارد. در سالهای آخر مدیریت ناطق نوری - کسی که بعد از تعطیلی 10 ساله این رشته در ایران، بار دیگر چراغ سالنهای خاکخورده را برای بوکسورها روشن کرد- انتقادات زیادی از این فدراسیون میشد تا اینکه از سوی وزارت ورزش، داوری به عنوان سرپرست فدراسیون تا برگزاری مجمع انتخاباتی معرفی شد. در زمان سرپرستی داوری هم تعطیلی اردوهای تیم ملی به دلیل آنچه که بهبود محل اسکان و تغذیه اردونشینان عنوان میشد، خبرساز شد تا اینکه در نهایت انتخابات این رشته به انجام رسید و رقابت نزدیک حسین ثوری و روحالله حسینی را رئیس سابق هیات بوکس سیستان و بلوچستان بُرد و مدیری جدید و جوان در فدراسیونی که پیش از این ناطق نوری به مدت 28 سال کلیددارش بود، مدیریت بوکس را برعهده گرفت.
در هر فدراسیونی، اگر مدیرش 28 سال از جایش تکان نخورده باشد، به هرشکل مدیر جدید کارهای زیادی برای انجام دادن دارد و طبیعتا مدت زیادی زمان لازم است تا بشود کاری انجام داد که نظر منتقدان جلب شود. مرتضی شیری قهرمان سابق آسیا و کسی که در المپیک 1992 بارسلونا یکی از اعضای تیم 6 نفره اعزامی به اسپانیا بود، البته اعتقاد دارد که فدراسیون ثوری کارهای زیادی در این مدت انجام داده، هرچند که همچنان بوکس منتقدان زیادی دارد. او که در انتخابات اخیر این فدراسیون یکی از حامیان حسین ثوری بود، در این رابطه گفتوگویی با "مردمسالاری آنلاین" داشت و به ابهامات این روزهای بوکس پاسخ داد:
فدراسیون بوکس در این مدت اخیر همچنان با حواشی درگیر بوده، یکی از مهمترین این حاشیهها هم کنارهگیری گلمحمدی (سرپرست پیشین تیم ملی بوکس) و البته صحبتهای جنجالی او بعد از درگیری با فدراسیون بود.
گلمحمدی قبل از فدراسیون ثوری هم با بوکس همکاری میکرد و سِمتهایی داشت. او به خاطر مسئولیتی که در یک شرکت داشت و میگفت میتواند از بوکس حمایت کند، با فدراسیون همکاری میکرد، درحالیکه قهرمانیای در بوکس ایران و آسیا نداشت، درواقع او از نگاه ما، سفارشی بود. او به خاطر وعده و وعیدهایی که در مورد بودجه داده بود در فدراسیون ناطق نوری حضور داشت و بعد هم توانست به فدراسیون ثوری رسوخ کند که همه اهالی بوکس از این مسئله ناراضی بودند. او یک مدت هم سرپرست تیم ملی شد که قرار بود بوکس را از نظر مالی تغذیه کند، چون چنین اتفاقی نیفتاد ثوری هم عذرش را خواست.
بعد از این مسئله عنوان شد که فدراسیون ثوری در کار کادر فنی دخالت میکند و این موضوع ناراحتی احدی و کادرفنی تیم ملی را در پی داشته؟
هیچزمانی رئیس فدراسیون در کار کادرفنی دخالتی نداشته، رئیس فدراسیون اعتقادش این بود که اکبر احدی، علی مظاهری، امین قاسمیپور و چند نفر دیگر میتوانند بوکس را متحول کنند و به همین دلیل تیم ملی را به آنها سپرد که تا جاکارتا و شاید هم المپیک 2020 مسئولیت را برعهده داشته باشند. من به شخصه بعید میدانم دخالتی در کار فنی شده باشد، شاید به هرحال نظری بدهند اما این اسمش دخالت نیست و در مورد مسائل فنی این کادرفنی است که تصمیم میگیرد.
زمانی که ثوری آمد، این بحث خیلی دنبال شد که او بودجه خوبی را به بوکس تزریق میکند، چیزی که این رشته برای پیشرفت به آن نیاز مبرمی دارد، اما به نظر میرسد هنوز چنین اتفاقی رخ نداده!
به هرحال هر مدیری وقتی میخواهد مسئولیتی را به عهده بگیرد وعدههایی را میدهد که شاید بتواند تمام آنها را انجام دهد و شاید هم نتواند. ثوری هم از این قاعده مستثنی نیست، وعدههایی داد و حالا هم دارد کارهایی انجام میدهد که دو تا اسپانسر خوب بگیرد. اکنون دو حرکت خیلی خوب در بوکس انجام شده که چون هنوز قطعی و صددرصد نیست، من آن را اعلام نمیکنم.
توانستید کاری برای برگزاری لیگ انجام دهید؟
قبلا بوکس لیگ داشت اما چند سالی است که ندارد. یکی از اهداف اصلی ثوری از ابتدا تاکنون استارت دوباره لیگ بوکس بوده و هست. در این رابطه با یکی از مدیران ارشد ایرانخودرو صحبت کردیم و خواستیم که کمک کنند لیگ را راهاندازی کنیم که آنها هم استقبال کردند. ایران خودرو با 12 هزار پرسنل می خواهد در خود مجموعهاش رینگ بوکس را راهاندازی کند و دو مربی خوب را هم در اختیار داشته باشد. آنها قول دادهاند برای برپایی لیگ هم به ما کمک کنند. قبل از انقلاب بوکس در ارتشهای جهان شرکت داشت و مدال آوری هم میکرد. فدراسیون میخواه با نیروی هوایی و بسیج و... رایزنی کند تا دوباره بوکس نیروهای مسلح راهاندازی شود. به هر شکل برای پیشرفت بوک لازم است که در مسابقات برونمرزی بیشتری شرکت کنیم، لیگ را استارت بزنیم و بتوانیم چند تیم قوی داشته باشیم. بحث حمایت و بیمه ورزشی هم خیلی اهمیت دارد. بوکس باید از آموزش و پرورش کارش را شروع کند، در پارکها کیسه بوکس بگذارند، در دانشگاه هم این رشته پیگیری شود.
مسئله سهمیههای بوکس در بازیهای آسیایی خیلی به حاشیه رفت. حرف از 7 و 5 سهمیه بود اما ظاهرا سه سهمیه بیشتر به بوکس ندادند، وزنهای سنگینِ ما هم که عازم جاکارتا نخواهند شد.
کشور میزبان (اندونزی) اعلام کرد که در اوزان 81 و 91 کیلو مسابقهای نخواهند داشت، درحالیکه ما همیشه در این دو وزن حرف برای گفتن داشتیم و این مسئله کار ما را سخت میکند. البته باز هم امیدوار هستیم که امید احمدیصفا، سجاد کاظمزاده و شاهین موسوی کاری بکنند کارستان و آبروی بوکس ایران را در بازیهای آسیایی بخرند، یعنی اینطور نیست که نسبت به 3 بوکسوری که قرار است اعزام شوند ناامید باشیم.
نگاه کمیته ملی المپیک از اعزام بوکسورها چه بوده، توسعه و پیشرفت یا مدالآوری؟
نگاه توسعهای بوده چون فدراسیون نوپاست و نمیشود توقع داشت در این مدت کوتاه و چند ماهه، شقالقمر شود. اگر مدالی گرفته شود برای فدراسیون قبلی است و اگر هم ناکامی باشد طبیعتا به نام فدراسیون قبلی نوشته میشود. این فدراسیون در این مدت کوتاه فقط سعی کرد که از داشتههایش به نحو احسن استفاده کند.
در المپیک 2020 چطور، آنجا توان کسب مدال را داریم یا این هم رویایی است؟
من فکر نمیکنم بتوانیم در توکیو مدال بگیریم اما اینطور هم نیست که راحت ببازیم، در المپیک پیش رو ما زنگ تفریح نخواهیم بد اما بعید میدانم المپیک بعدی (2024) را بدون مدال ترک کنیم. البته بوکس برای رسیدن به اهدافش و جایگاهی که استحقاقش را دارد، به حمایت همه احتیاج دارد.
یکی از وعدههای ثوری، راهاندازی بوکس بانوان بود. چیزی که امروز از آن به عنوان فعالیت زیرزمینی بوکس بانوان یاد میشود. در این مدت کاری در این خصوص انجام شد؟
الان خیلی از خانمها به این ورزش علاقمند هستند. بوکس برخلاف ظاهرش، رشته خیلی ظریفی یا ترکیبی از رقص، شمشیربازی و شطرنج هست. یعنی یک بوکسور اگر نتواند روی رینگ مثل یک شطرنجباز فکر کند که کجا باید فرار کرد و جلو رو به جلو رفت، نتیجه نمیگیرد. باید مثل یک رقاص روی پنجه پایش برقصد، مثل یک شمشیرباز روی رینگ عمل کند، همه اینها هنر است. بوکس فقط مشت زدن نیست و به همین دلیل من دور نمیبینم روزهایی را که بوکس بانوان هم راهاندازی شود. این روزها خانمها به صورت زیرزمینی ورزش میکنند و چقدر خوب میشود که این فعالیت روی زمینی و آشکار شود. به هرحال هر کاری که زیرزمینی باشد خطراتش بیشتر است تا اینکه بخواهد در ملاعام و در حضور خانوادهها باشد و قطعا به این شکل خطرات از 100 به صفر میرسد.
فدراسیون دیگر قصد استفاده از خمینز کوبایی را ندارد؟
فعلا که نه. البته در آینده شاید از کشورهای شرق مربی بیاید، این کار اگر قرار باشد انجام شود، برای المپیک خواهد بود.
امروز انتخابات هیات بوکس تهران برگزار میشود، دیدم که در نشست خبری این هیات شرکت کردید، چه کسانی کاندیدا هستند؟
الان هیات بوکس تهران با سرپرستی آقای آزاد اداره میشود و چندین نفر هم کاندیدا هستند. قبل از آزاد، محمد ستارپور رئیس بود که قهرمان آسیاست و جوان با انگیزهای است که تازه ورزش قهرمانی را کنار گذاشته و من فکر میکنم کمی برای زود باشد که بخواهد کار اجرایی را شروع کند. من او را قلبا دوست دارم اما فکر میکنم اگر آزاد مسئولیت هیات تهران را بپذیرد، مثل حسین ثوری که یک مدیر با تفکرات جدید است، این برای بوکس فعلا بهتر باشد.
گفت و گو : مرضیه دارابی