از اخراج سعید عزت الهی تا اخراج کمال کامیابی نیا

دقیقه 53 بازی ایران کره جنوبی، شیطنت بازیکن کره ای با جوانی سعید عزت الهی بازیکن خوش تکنیک و خوش قد و بالای فوتبال ایران همزمان شد و داور سخت گیر استرالیایی با نشان دادن کارت قرمز در مقابل دیدگان وی رای به اخراج پسر خوب بندر داد.
صرف نظر از اینکه اخراج بخشی از بازی در گیر و فیزیکی فوتبال است و برای یک هافبک دفاعی درگیر اجتناب ناپذیر است اما سعید بدترین زمان را برای اخراج انتخاب کرد، اخراجی که شاید می شد از ان پرهیز کرد و می شد که پیش نیاید و به قولی می توان گفت یک عزت الهی پخته تر و با تجربه تر هرگز در دام آن نمی افتد؛ بازی حساس و سخت ایران و کره اگر چه تاثیری در سرنوشت صعود ما به جام جهانی نداشت اما از دریچه رقابت و کری خوانی های بین ایران و کره همواره بسیار حساس و حایز اهمیت است . 37 دقیقاً در مقابل کره انهم در سئول ده نفره بازی کردن و گل نخوردن کار سختی است که تیم کیروش به خوبی از پس ان بر امد.
تیم کیروش در انتهای بازی با کره 1108 دقیقه دروازه خود را بسته نگه داشت و یکی از اصلی ترین ارکان این موفقیت و رکورد خارق العاده سعید عزت الهی جوان رعنای انزلیچی بود که در پست هافبک دفاعی با همکاری سید جلال و خط دفاعی  به هیچ یک از مهاجمان زهر دار تیم های حریف فرصت عرض اندام نداد، اما از لحظه اخراج عزت الهی شبکه های اجتماعی و گروهی از نشریات ورزشی هجمه بسیار سنگین و غیر منصفانه ای را به این جوان 20 ساله وارد کردند که آنقدر رنگی و دور از انصاف بود که در نقد این حملات تنها می توان گفت که برای جامعه فوتبالی که با قهرمانان خود اینگونه به دور از انصاف و تنها از روی تعصب رنگی برخورد می کند باید متاسف بود، آنهم یک جوان بیست ساله که تا چند صباح قبل نگاهمان در درون زمین به ساق هایش بود و وقتی از ان پاسهای نابش برای سردار می فرستاد، فریاد هیجان هر گزارشگری را به هوا می فرستاد.
با این وجود انکه عزت می دهد یا می ستاند تنها خداوند متعال است و تنها ده روز کافی بود تا تفاوت عزت الهی با سایر هافبک دفاعی های شاغل در تیم های رنگی مشخص گردد. 1108 دقیقه با سعید و دروازه ایران که به روی مهاجمان بسته ماند اما تنها بازی با سوریه ان هم در تهران بدون سعید ره آوردی دو گله برای مهاجمان سوری داشت و البته پایکوبی شان در رختکن ازادی، البته این به مفهوم زیر سوال بردن روزبه چشمی هافبک دفاعی ان روز تیم ملی نیست چرا که همگان از کیفیت خوب توپ گیری و بازی روزبه آگاهند اما امروز سعید با چندین فصل حضور در تیم های اروپایی یک کلاس بالاتر از فوتبال ایران در میانه میدان جولان می دهد که اگر چه به چشم نمی آید اما در نبودش به شدت این خلا احساس می شود و البته این پایان کار نبود چرا که دقیقاً چند روز بعد کمال کامیابی نیا هافبک دفاعی خوشفکر و توانایی قرمزهای پایتخت در مقابل تیم عربستانی در دیدار برگشت که حکم به ماندن و یا حذف تیم ها میداد با یک خطای سخت در همان ابتدای بازی اخراج شد و بیش از 70 دقیقه در وقت های قانونی تیم پرسپولیس را در مقابل تیم عربستانی ده نفره کرد و البته همان رنگی نویسان تیتر زدند که فدای سرت ما هرگز بازی تورا با کتف بسته برای تیم مان فراموش نمی کنیم. البته که نباید غیرت و رشادت کمال کامیابی نیا را فراموش کرد و نباید متانت و کیفیت روزبه چشمی از نظر ها پنهان بماند اما این همه هجمه به جوان خوش تکنیکی چون عزت الهی برای چیست؟ ایا نبود او در بازی سوریه کار را بر مهاجمان سوری آسان نکرد؟ اگر اخراج شدن در بازی حساس گناهی نا بخشودنی است پس حکم کمال که در بازی مرگ و زندگی ان هم در همان ابتدا اخراج شد چیست؟
در پایان باید به دوستان رنگی نویس تاکید کرد بعضی ها فروشی نیستند، تیم ملی ارثیه هیچ رنگ و هیچ شهری نیست حتی پایتخت، به جای قضاوتهای منصفانه و مغرضانه به سربلندی تیم ملی ایران فکر کنید و بپذیرید که سعید عزت الهی در حال حاضر در کلاسی بالاتر از سطح فوتبال ایران توپ می زند و اینکه چنین بازیکن ارزشمندی از بچگی عاشق هیچ کدام از رنگ های آبی و قرمز نبوده دلیل موجهی برای تخریب و رفتار دور از انصاف نیست.
سعید ساویز