گل روحانی به رقیبان با یک فیلم

مستند تبلیغاتی حسن روحانی عصر روز شنبه پخش شد و همانطور که از حسن روحانی انتظار می رفت کاری فراتر از دیگر مستندهای انتخاباتی بود. هرچند 6 دقیقه از این مستند که حاوی تصاویری از رییس دولت اصلاحات یا ذکر نام او و برخی مسایل دیگر بود سانسور شد، اما این سانسور هم به ضرر فیلم نبود. 
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، فیلم روحانی با صحنه هایی از انتقاد دانشجویان به او و دولتش شروع شد. انتقاد هایی ناروا و خشن! حسن روحانی در تمام چهارسال دولتش انتقاد هایی از این دست شنید. انتقادهایی که اگرچه پر شور و هیجان بودند اما مطلبی بیان نمی کردند و چاره ای نمی اندیشیدند وفقط در پی تخریب بودند. اما روحانی بر خلاف دیگر کاندیداها تخریب نکرد؛ چرا که او بر خلاف آن ها می داند چه می خواهد. او راه صواب را از ناصواب تشخیص می دهد. برخی کاندیداها در رقابت های انتخاباتی در بهترین حالت صرفا غر زدند. آن ها می گویند ما این وضع را نمی خواهیم اما نمی گویند چه چیزی می خواهند و چه برنامه ای برای آن دارند.
مستند حسن روحانی قبل از هر چیز یک اثر هنری درخور بود. اثری که تکلیفش با خودش مشخص بود و یک مکتب را نشان می داد. فرق بین راه و بی راه!
مساله دیگر هوشمندی کارگردان این مستند در استفاده از سانسورها بود. سکانس های این فیلم کوتاه به صورتی تدوین شده بودند که قسمت های حذف شده در آن توی ذوق می زد و دست صدا و سیما را رو می کرد.
چه آنجا که در ابتدای مستند سانسورچی رسانه ملی را مجبور به حذف صدای دانشجویان کرده بود و چه آنجا که در مساله سیاست خارجی صحبت روحانی قطع شد، مخاطب پیام را گرفت و این مساله فقط و فقط به هوشمندی کارگردان بر می گردد.
رنگ پس زمینه مشکی در هنگام پخش تصویر حسن روحانی چهره و هیبتش را کاریزماتیک تر جلوه می داد. مستند حسن روحانی یک کار حرفه ای تبلیغاتی بود. در این مستند مخاطب در کمتر از 30 دقیقه به صورت مختصر و مفید از کارنامه و اقدامات دولت با خبر می شد.
روحانی در این فیلم از محیط زیست گفت. از توجه و اقدامات دولتش در احیای دریاچه ارومیه دفاع کرد و پاسخ منتقدان را داد که اگر احیای دریاچه ارومیه صورت نمی گرفت چه بر سر 14 استان می آمد.
کارگردان به درستی بر وحدت و انسجام ملی تاکید کرد. در بسیاری از صحنه های این مستند بازدید کابینه و رییس دولت از مناطق محروم و مرزی نشان داده شد و بر حقوق شهروندی اقوام تاکید شد. روحانی درد مردم را می داند به همین دلیل قبل از قومیت از ایرانی بودن گفت.
نکته قابل توجه دیگر در مستند رییس جمهور روحانی تاکید کارگردان بر برگ برنده کابینه بود. محمد جواد ظریف!
تصاویر لبخند دیپلماتیک ظریف و صدای او در هنگام قرائت خبر توافق هسته ای امید را در دل مخاطب زنده می کرد. برجام اگر تنها قله رفیع دولت حسن روحانی باشد آنقدر پر عظمت و با شکوه است که جایی برای گله و شکایت نمی گذارد. روحانی بر همین ویژگی تاکید کرد و گفت: برجام اگر هیچ نداشت ؛ قطعنامه های فصل هفتم شورای امنیت را بدون آن که حتی یک روز مجبور به اجرای آن شویم لغو کرد.(نقل به مضمون)
گل دیگری که حسن روحانی در این مستند به مخالفانش زد مساله فضای مجازی بود. او با نشان دادن تصاویر کانال های تلگرامی محمد باقر قالیباف و سید ابراهیم رییسی از دیدگاهی گفت که معتقد است باید فضای مجازی محدود شود. روحانی به درستی تاثیر فضای مجازی و علاقه و احتیاج مردم به این فضا را می داند و بر روی آن سرمایه گذاری می کند.
بخش دیگر این مستند مربوط به دیپلماسی ورزشی دولت تدبیر و امید بود. کارگردان با به تصویر کشیدن چهرهای قهرمانان ملی از افتخارات ایران در عرصه ورزشی گفت و در عین حال نگاه خود را به مساله زنان بدون آن که دچار شعارزدگی شود و در عمل نشان داد. تصاویر ورزشکاران ایرانی مو را به تن مخاطب وطن پرست سیخ می کرد و به مردم احساس غرور می داد.
روحانی ضربه آخر را محکم تر زد. بخش پایانی مستند گریزی بر ارتباط نزدیک حسن روحانی و مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی داشت. مشاوران انتخاباتی روحانی می دانند که غم، قویترین هیجان در انسان است و با فراخواندن این حس در مخاطب او را با خود همراه کرد تا دوباره برای ایران به پای صندوق های رای بیاید.
پویان فراستی