ماجرای ميتينگ كورش چه بود؟

"دهه هشتادي‌ها نسل چموش و عجيبي هستند. آنها كارهايي مي‌كنند كه دهه‌ي شصتي‌هاي پرمدعا با همه‌ي سواد و توان‌شان نتوانسته‌اند انجام بدهند. بچه‌هاي نسل جديد مي‌توانند با استفاده از دنياي مجازي و عجيبي كه براي خودشان ساخته‌اند، يك ميتينگ چند صد نفري برگزار كنند در حالي كه ما دهه‌ي شصتي‌ها هنوز نمي‌توانيم سر يك قرار چهار نفره‌ي سينما به تفاهم برسيم."

به گزارش پایگاه خبری فریادگر، اين گوشه‌اي از اظهارنظر يكي از كاربران دنياي مجازي در واكنش به اتفاقي است كه روز سه شنبه در يكي از مجتمع‌هاي تجاري بزرگ تهران رخ داد، اتفاقي كه بازتاب مفصلي در فضاي مجازي و حتي واقعي داشت. عده‌اي را به فكر فرو برد و سوژه‌ي تفريح را هم براي عده‌اي ديگر فراهم كرد.

اين گزارش با استفاده حساب كاربري مجازي كساني كه روز سه شنبه در اطراف مجتمع كورش حضور داشته و مشاهداتشان را بازگو كرده‌اند، روايت شده و اتفاقات موجود را قضاوت نمي‌كند.

تاريخچه‌ي گردهمايي‌هاي مجازي در ايران

جريان از اين قرار بود: گروهي از متولدين دهه‌ي هشتاد خورشيدي در چند گروه مجازي از جمله در شبكه‌هاي تلگرام و اينستاگرام با هم قرار گذاشتند تا بعد از پايان امتحان‌هايشان يك كار عجيب انجام بدهند، كاري كه حالشان را خوب كند، عجيب و غريب باشد و تا به حال كسي آن را انجام نداده باشد. ايده‌ي نوجوان در نگاه اول شبيه به نوعي هنجارشكني بود. پرونده‌ي قرارهاي مجازي در دنياي واقعي كه پيش از اين به واكنش منفي گروهي از مسوولان بدل شده و نمونه‌اش را در آب بازي دختران و پسران در پارك آب و آتش تهران ديده بوديم، هنوز در ذهن خيلي‌ها باقي است. گردهمايي آب بازي كه باعث دردسر براي برگزاركنندگان برنامه شد، باعث شد تا ديگر تا مدتها كسي به فكر قرارهاي مجازي و گروهي نيفتد. از اين نظر، نوجوان‌هايي كه دهه‌ي اول زندگي‌شان را از سر مي‌گذرانند،‌كاري عجيب كرده‌اند. آنها در گروه‌هايشان كه بنا بر گزارش‌هاي آنلاين، حدود 20 هزار نفر عضو يا فالوئر داشته، درخواست يك گردهمايي را داده بودند. گفته مي‌شود، اين برنامه‌ي دورهمي كه بعدتر در دنياي مجازي با هشتگ «ميتينگ» داغ شده و درباره‌اش گفت‌وگو شد، قرار بوده يك جمع شدن ساده در مجتمع تجاري كورش باشد و بعد هم براي گذراندن وقت به بوستاني در غرب تهران، جايي در نزديكي مجتمع كورش بروند.

يك ميتينگ نوجوانانه و غيرسياسي

اين برنامه بدون اين‌كه واقعا يك ميتينگ باشد يا هدف سياسي خاصي داشته باشد،‌ يك نام سياسي به خودش گرفته بود: ميتينگ كورش. بلافاصله بعد دور هم جمع شدن بچه‌ها در دنياي مجازي داغ شد. اولين واكنش‌ها سلفي بود اما بعدتر و با شلوغ‌تر شدن فضا، عكس‌هايي با محوريت مستند و حتي خبررساني هم در فضا پخش شد.

برخي از كساني كه سن و سال‌شان از دهه‌ي هشتاد خيلي بيشتر نشان مي‌داد هم با شلوغ شدن كورش و شنيدن نام «ميتينگ» به فكر افتادند كه، سلفي‌هايشان را با اين عنوان كه، «ناخواسته وارد يك ميتينگ خاص» شده‌اند، در صفحه شخصي‌شان پخش كنند.

بعيد به نظر مي‌رسد خود دهه‌ي هشتادي‌هاي گوشي به دست و مجازي هم فكر كرده باشند كه برنامه‌ي معمولي‌شان تا حدي خبرساز شود كه بعضي سايت‌هاي خبري ايراني و حتي خارجي هم به آن بپردازند. نمونه‌اش شبكه‌ي بي‌بي‌سي فارسي بود كه، در خبري به اين موضوع پرداخت و از حضور خودروهاي پليس در محل خبر داد.

پليس بچه‌ها را به خانه فرستاد

برنامه‌ي دور همي دهه‌ي هشتادي‌ها در مجتمع كورش از مدتي قبل از افطار آغاز شد. آنها گروهي يا تنها به اين مجتمع بزرگ تجاري كه چندين سالن سينما هم دارد، آمده بودند و قرار بود به صورت شبه‌خودجوش بعدتر به سمت بوستان محل قرارشان راه بيفتند. چهره‌ها نوجوان و نوع پوشش كساني كه در برنامه شركت كرده بودند، خاص بود. شيوه‌ي حرف زدن بچه‌ها و سرهايي كه در گوشي‌ها، مشغول گشت و گذار در دنياي مجازي بود، نشان مي‌داد متولدين نسلي به اينجا آمده‌اند كه با فضاي مجازي بهتر ارتباط برقرار مي‌كنند تا دنياي واقعي. با اين وجود، آنها با فعاليت مجازي‌شان يك واكنش بزرگ را در دنياي مجازي راه انداخته بودند.

به مرور زمان، تعداد افرادي كه به «كورش» آمدند، بيشتر شده و نيروي حراست براي حفظ امنيت برنامه پا پيش گذاشت. گزارش‌هايي از بسته شدن درهاي ورودي و خروجي مجتمع خبر مي‌داد و برخي عكس‌هاي منتشر شده از بيرون محوطه‌ي مجتمع نشان از حضور خودروهاي پليس در منطقه مي‌داد. به نظر مي‌رسيد تعداد كساني كه سر قرار حاضر شده بودند، بيشتر از توان نيروهاي حراستي معمول در فروشگاه بود كه، براي جمع و جور كردن مردم در بقيه‌ي وقت‌هاي سال ساماندهي شده بودند. سايت‌هاي خبري گفتند كه،‌به خاطر ازدحام و ترافيك بيش از حد در مجتمع كورش و خيابان‌هاي اطرافش، پليس وارد كارزار شده و اين نوجوانان را به سمت خانه‌هايشان هدايت كرده است. برخلاف بعضي ادعاها، هيچ سايت خبري معتبري، درباره‌ي دستگيري كساني كه براي اين اتفاق مقصر باشند، خبري منتشر نكرده بود.

ميتينگ كورش، چقدر عظيم بود؟

براي شمردن تعداد دهه‌ي هشتادي‌هايي كه در اين برنامه دور هم جمع شده بودند، هركس عددي را بيان كرد. عددها از 500 نفر شروع مي‌شد و تا 20 هزار نفر هم مي‌كشيد اما آن‌طور كه از عكس‌ها و واقعيت داستان برمي‌آيد، حدود 500 تا 600 نفر در اين همايش عجيب شركت كرده بودند.

ميتينگ كورشي‌ها را خود بچه‌هاي دهه‌ي هشتادي شروع كردند و خودشان هم يكي از گروه‌هايي بودند كه خبرهاي مربوط به آن را در دنياي مجازي پخش كردند. بعدتر نوبت به دهه‌ي شصتي‌ها و حتي دهه‌ي هفتادي‌ها رسيد كه آنها را شماتت كنند يا درباره‌ي اين كار عجيب‌شان حرف بزنند. كار خود دهه‌ي هشتادي‌ها صرفا به سلفي گرفتن و رساندن خبرهاي ساده بود اما دهه‌ي شصتي‌ها طبق عادت تحليل ارايه دادند. بعضي‌هايشان اين اتفاق را نكوهش كردند و گروهي ديگر، اين جماعت عجيب كه مي‌توانند به راحتي دور هم جمع شوند را «وحشت آور» توصيف كرد. يكي از كاربران مجازي در واكنشي خاص به اين اتفاق گفت: «دهه‌ي هفتادي‌ا و هشتادي‌ها به درستي از زندگي دهه‌ي شصتي‌ها درس گرفتند كه  بايد به زندگي خودشان را بكنند و نبايد دغدغه‌ي كشور و جامعه را داشته باشند.»

گزارش : اشكان خسروپور