حسن روحانی روز پنجشنبه کاندیداتوری خود را برای انتخابات ریاست جمهوری اعلام کرد
برای آشنایی با حربه های رسانه های اصولگرا برای سوء استفاده از کاندیداتوری دکتر حسن روحانی علیه اصلاح طلبان این مطلب را بخوانید.
به گزارش پایگاه خبری فریادگر جریان اصولگرا در آستانه انتخابات ریاست جمهوری به هر ریسمانی چنگ می زند تا بازهم یکی از کاندیداهای پرشمارش بتواند رئیس جمهور شود. البته بر اصل این تلاش حرجی نیست و اساسا رقابت انتخاباتی زاییده همین تلاش ها ست اما وقتی این تلاش ها سمت وسوی دیگری پیدا می کند و به جای تاکید بر مطالبات مردم و برنامه محوری وپاسخگویی به عملکرد گذشته، صرف تخریب و القاء اختلاف در بین رقبا می شود آنگاه جای اشکال دارد.
همانطور که اشاره شد یکی از بزرگترین مشکلات جریان اصولگرا برای انتخابات آتی تعدد کاندیداهای ریاست جمهوری است و چهره های متوسط و حتی درجه سوم این جریان به هر بهانه ای از جمله شعار سال درباره حماسه سیاسی اعلام نامزدی می کنند و اساسا فراموش کرده اند که حضور در انتخابات به عنوان یک رای دهنده ساده هم می می تواند موثر باشد و برای ایجاد حماسه لازم نیست همه آنها احساس تکلیف کنند و کاندیدا شوند. این تعدد نامزد اخیر دستمایه شوخی و خنده وخود رسانه ها و چهره های جریان اصولگرا شده و در اخرین نمونه آن احمد توکلی در یک مصاحبه تلویزیونی در پاسخ به این سوال که چرا نامزد نمی شوید پاسخ طنزگونه ای داد و از تعدد نامزد در جریان اصولگرایی اظهار تاسف کرد.
جریان اصولگرا وقتی از مدیریت نیروهای خود عاجز مانده و هر کس از هر گوشه ای اعلام نامزدی می کند به جای آنکه هم و غم خود را مصروف مدیریت و وحدت داخلی کند، سعی دارد اینگونه القاء کند که رقبا از جمله اصلاح طلبان هم به وضعیت آنها دچار شده اند. در همین راستا رسانه
جمع زدن حسن روحانی با نامزدهای اصلاح طلب تنها یک دلیل می تواند داشته باشد و آن منحرف کردن اذهان و افکارعمومی از تعدد نامزدها و اختلافات داخلی جریان اصولگراست
های جریان اصولگرا اقدام به اصلاح طلب کردن چهره های غیر اصلاح طلب می کنند. مثلا در آخرین مورد یکی از رسانه های این جریان اقدام به یک نظر سنجی درباره نامزدهای اصلاح طلب کرد و نام دکتر حسن روحانی را هم در میان گزینه های مورد نظر قرار داد. این در حالی است که آقای روحانی هیچگاه ادعای اصلاح طلب بودن نداشته است و اساسا خود را متعلق به جریان میانه رو کشور می داند. حزب نزدیک به روحانی یعنی حزب توسعه و عدالت هم ادعای اصلاح طلبی نداشته است و اتفاقا هم آقای روحانی و هم حزب نزدیک به وی بارها اعلام کرده اند که نسبت آنها با جریان اصلاح طلب عموم وخصوص من وجه است و بخش مهمی از راه آنها به لحاظ فکری وعملی از اصلاح طلبان جداست.
با اوصاف جمع زدن حسن روحانی با نامزدهای اصلاح طلب تنها یک دلیل می تواند داشته باشد و آن منحرف کردن اذهان و افکارعمومی از تعدد نامزدها و اختلافات داخلی جریان اصولگراست. جریانی که در ۸ سال گذشته مدیریت کشور را به طور کاملا انحصاری در دست داشته و اکنون باید پاسخگوی عملکردش باشد. متاسفانه این جریان به جای پاسخگویی در مقام مدعی وضع موجود است و نامزدهای متعدد این جریان چنان از اقدامات دولت محمود احمدی نژاد انتقاد می کنند که گویی دولت دست پروده جریان آنها نیست و گویی احمدی نژاد در زمین اصولگرایان رشد نکرده و پروار نشده است. اخیر یکی از نامزدهای اصولگر گفته که برای بازگرداندن اخلاق به سیاست به عرصه انتخابات آمده است. خوب است که این نامزد اصولگرا اصلاح اخلاق سیاسی را از داخل اصولگرایان آغاز کند و به آنها بیاموزد به جای تخریب رقیب و القاء تعدد و اختلاف بین اصلاح طلبان فکری به حال افکار عمومی تشنه پاسخگویی اصولگرایان بکند.