بحث درباره کناره‌گيری بايدن

 گروه بين‌الملل - علي ودايع: بحث درباره کناره گيري «جو بايدن» از کانديداتوري انتخابات رياست جمهوري آمريکا به بحث روز اردوگاه دموکرات‌ها تبديل شده است.
به گزارش مردم سالاری آنلاین ،بايدن در نخستين مناظره مقابل «دونالد ترامپ» به شدت ضعيف ، بي دفاع و مستاصل ظاهر شده است. نتايج نظرسنجي موسسه مورنينگ کانسالت نشان مي‌دهد 60 درصد شرکت کنندگان مي‌گويند که بايدن پس از عملکردش در مناظره با ترامپ «به طور قطع» و يا «احتمالا» با نامزد ديگر دموکرات جايگزين شود.
در اين ميان، تنها 21 درصد گفته اند که بايدن «به هيچ وجه نبايد» جايگزين شود و 20 درصد هم گفته اند که «احتمالا نبايد» جايگزين شود.زماني که در اين نظرسنجي از پاسخ دهندگان خواسته شد که بين بايدن و ترامپ يکي را انتخاب کنند، 45 درصد بايدن و 44 درصد رئيس جمهوري پيشين را انتخاب کردند. آمريکايي‌ها روز سه‌شنبه 5 نوامبر 2024 (15 آبان ماه 1403) براي انتخاب رئيس جمهور بعدي آمريکا به پاي صندوق‌هاي راي مي‌روند. برنده اين انتخابات، دوره چهار ساله رياست جمهوري را از ژانويه 2025 آغاز خواهد کرد.
انتقاد از ساده لوحي کمپين بايدن
نظرسنجي‌ها همراه با اعتراضات آشکار و پنهان به مساله تعويض بايدن پيش از انتخابات دامن زده است. شوراي سردبيري نيويورک تايمز در سرمقاله‌اي با عنوان «بايدن بايد براي نجات آمريکا از انتخابات کناره‌گيري کند» که در اين روزنامه آمريکايي منتشر شده است، از رئيس جمهور آمريکا خواستند تا با دست کشيدن از ادامه رقابت‌هاي انتخاباتي براي پيروزي در انتخابات رياست جمهوري 2024 ايالات متحده، به شخص ديگري اجازه دهد تا به عنوان نامزد حزب دموکرات در اين انتخابات شرکت کند.
در اين سرمقاله، آمده است: «هيچ دليلي وجود ندارد که حزب دموکرات با وادار کردن رأي‌دهندگان به انتخاب بين کاستي‌هاي دونالد ترامپ رئيس جمهور سابق آمريکا و بايدن، ثبات و امنيت ايالات متحده را به خطر بيندازد.اين ساده‌لوحي محض است که اميدوار باشيم رأي‌دهندگان آمريکايي که با چشمان خود شاهد شرايط سني و ناتواني بايدن هستند، اين موضوع را ناديده گرفته يا از آن چشم‌پوشي کنند.»
نشنال اينترست هم مي‌نويسد؛ برخي اميدوارند که بايدن براي جلوگيري از پيروزي ترامپ در انتخابات، داوطلبانه از رقابت‌هاي انتخاباتي خارج شود. عملکرد بايدن در مناظره نگراني‌هاي زيادي را در ميان دموکرات‌ها بر انگيخته است. بسياري از دموکرات‌هاي مجلس نمايندگان آمريکا بر اين باورند که او نه تنها به شانس خود براي حفظ رياست‌جمهوري لطمه زد، بلکه موقعيت حزب دموکرات را نيز زير سوال برد.
برخي از مقامات ارشد دموکرات‌ها صراحتا مي‌گويند که «بايدن فاجعه بود ، فاجعه». نکته اينجاست که اگر بايدن پيش از اين، چندان ضعيف به نظر نمي‌رسيد که بتواند رئيس جمهور شود، نقطه ضعف‌هاي او پس از اين مناظره بيشتر در اذهان مردم جلوه خواهد کرد. اين بدان معناست که او از نظر فيزيکي براي جايگاهي به نام «رييس جمهوري آمريکا» مناسب نبوده و حداقل گاهي اوقات و شايد بيشتر اوقات از نظر ذهني هم براي قرار گرفتن در اين جايگاه آمادگي ندارد. همه مي‌دانند که وضعيت او بدتر خواهد شد، و اين باور که او چهار سال بعد رئيس‌جمهوري کارآمد باشد، غيرقابل باور است.
سوال پر چالش
موضوع زماني براي دموکرات‌ها تبديل به فاجعه مي‌شود که تلويحا توانايي بايدن براي مقابله با هزينه‌هاي کنترل نشده، افزايش بدهي‌ها، تورم شديد و همچنين بحران‌هايي که سيستم‌هاي آموزشي، مهاجرتي و بهداشتي آمريکا را تضعيف مي‌کند، با چالش مواجه شده است. برخي منتقدين  شک و ترديدهاي جدي در مورد توانايي مديريتي وي در کنترل جنگ در اروپا، خاورميانه و درگيري‌هاي بالقوه حتي ويرانگرتر در آسيا مطرح مي‌کنند.
رسانه‌هاي آمريکايي صراحتا وضعيت بايدن را با « ليندون بي. جانسون» (Lyndon B. Johnson) در سال 1968مقايسه مي‌کنند. سي و ششمين رئيس جمهوري آمريکا از حزب دموکرات که با «شيوه‌هاي جانسوني» معروف بود متحمل يک شکست بزرگ شد. نظرسنجي‌ها ظرف يکسال گذشته ، همگي نشان دهنده نارضايتي‌هاي عميق از شخص بايدن است.
«ترنس وودبري» متخصص نظرسنجي دموکرات‌ها مي‌گويد که «راي دهندگان جوان و سياه پوست از اينکه دولت به جاي صرف پول براي نياز‌هاي داخلي، آن را به کمک‌هاي خارجي اختصاص مي‌دهد، احساس نااميدي مي‌کنند و لازم است بايدن توضيح دهد چرا اين سرمايه گذاري‌هاي خارجي ضروري است.»
در دوران رياست جمهوري جانسون هم آمريکا متحمل هزينه‌هاي سنگين جنگ ويتنام مي‌شد و به اعتراضات ضدجنگ اعتنايي نمي‌کرد. الان هم داستان درحال تکرار است. هزينه‌هاي سنگين جنگ اوکراين از جيب ماليات دهنده‌هاي آمريکايي بر اقتصاد آنها سنگيني مي‌کند. ماجراي جنگ غزه هم طيف‌هاي عمدتا چپ جامعه آمريکا به ويژه دانشگاه‌ها را از دموکرات‌ها رويگردان است.
با يک حساب و کتاب ساده مي‌توان گفت که کابوس بزرگ دموکرات‌ها به روياي بزرگ جمهوري خواهان منتهي مي‌شود. براساس نظرسنجي‌ها، اگر همين امروز انتخابات رياست جمهوري آمريکا برگزار شود؛ «دونالد ترامپ» به پيروزي خواهد رسيد.
حالا مهم‌ترين سؤال براي دموکرات‌ها اين است که چگونه مي‌توان بايدن را متقاعد کرد که از نامزدي‌اش براي دور دوم دور انصراف دهد. دموکرات‌ها طي روزهاي آينده به اين فکر خواهند کرد که چگونه مي‌توانند گزينه ديگري مانند کامالا هريس، معاون رئيس جمهور، گاوين نيوسام، فرماندار کاليفرنيا و يا جاش شاپيرو، فرماندار پنسيلوانيا را به جاي بايدن به عنوان نامزد حزب معرفي کنند.
جالب اينجاست که از ميانه‌هاي سپتامبر سال گذشته (شهريور1402)  با پررنگ شدن حضور «ميشل اوباما» رئيس جمهوري پيشين آمريکا و کنايه‌هاي ريز « باراک اوباما» درباره بازگشت به کاخ سفيد گمانه زني‌هايي درباه نقشه اين خانواده مطرح شد اما در نهايت راي به ادامه حضور بايدن شد.پس از افتضاح نخستين مناظره ، داستان فرق کرده است.
در لايه‌هاي مياني و نخبگاني اردوگاه الاغ‌ها از مدت‌ها پيش بحث درباره گزينه جانشين براي بايدن مطرح شده بود. اگرچه کار براي معرفي گزينه جديد سخت است اما غيرممکن نيست. همه نگاه‌ها بين دموکرات‌ها معطوف به شخص بايدن است. در چهارچوب مقررات حزب دموکرات، سيستمي وجود دارد که بر اساس آن، حزب مي‌تواند در صورت «انصراف» يا «ناتواني» نامزد کنوني، فرد جديدي را جايگزين او کند. از آنجا که اين روند، سخت و ناخوشايند و پيچيده است؛ مورد توجه قرار نگرفته است.
احتمالا رايزني‌هاي پنهاني در رده‌هاي بالايي دموکرات‌ها آغاز شده است. ناگفته نماند که طراحي يک کودتاي سريع در قلب دموکرات‌ها هم ظاهرا غيرممکن است اما يک گزينه روي ميز است.
تنها راه براي نجات دموکرات‌ها اين است که تا قبل از از کنوانسيون ملي دموکرات‌ها در 19 اوت، اين امکان براي نمايندگان ايالتي فراهم شود که در راي گيري اضطراي به فرد ديگري راي دهند.
در تمام معادله و سناريوهايي که ترسيم شد؛ اين خانواده اوباما هستند که توانايي تصميم‌سازي و تصميم گيري دارند. دموکرات‌ها روزهاي سختي در پيش دارند.