پول‌پاشی تلويزيون برای جذب مخاطب

گروه فرهنگی- هدیه گل محمدی: اگرچه شبکه‌های ملی صدا و سیما از زمان‌های قدیم مخاطب‌های خاص خودش را دارد و با وجود فعالیت شبکه‌های ماهواره‌ای و کانال‌های مجاز و غیرمجاز ایرانی و خارجی اکثر ایرانیان مخاطب برنامه‌ها و سریال‌های تلویزیون بودند  اما رفته رفته طی چند سال اخیر با کم محتواتر شدن برنامه‌های تلویزیونی گرایش مخاطبان به سوی شبکه‌های ماهواره‌ای و سریال‌های آن بیشتر شده است.
به گزارش مردم سالاری آنلاین ،چراها و اما و اگرهای زیادی در این باره عنوان شد ولی باز هم دلیلی برای این مساله پیدا نشد و طرفداران و مخاطبان فیلم‌ها  و سریال‌ها و حتی برنامه‌های طنز و سرگرمی ‌هم کم و کمتر شد. با وجودی که روسای سازمان و مدیران بخش‌های مختلف صدا و سیما تمام تلاش خود را برای پرمحتوا کردن برنامه‌ها داشتند اما موفقیت آنها در جذب مخاطب کم بوده است. تا جایی که طبق شنیده‌ها با پرداخت هدایا و پول‌های میلیاردی درصدد جذب مخاطب بودند که این کار نه تنها تاثیری در بیشتر دیده شدن نداشته است بلکه باعث دلسردی مخاطب از  صداوسیما نیز شد چرا که مردم با تمام مشکلات معیشتی که این روزها به شدت با آن دست و پنجه نرم می‌کنند انتظار برای کمتر شدن ریخت و پاش‌های آنچنانی را از مسئولین دارند که متاسفانه  تا حالا این گونه نشده است. حتی با پاسخ رئیس سازمان صدا و سیما هم مردم دلخوش و راضی نشدند.
در کل نوروز 1403 نیز از حاشیه، اتفاقات جنجالی و واکنش‌برانگیز خالی نبود. از اتفاقاتی همچون دعوت از سینماگران برای بازگشت به ایران، هدیه پرحاشیه میثاقی به داویدز، پاسخ جنجال‌برانگیز حسن روشن و علی پروین، مصاحبه ضیا با رپر نوجوان و... در این خصوص خبرگزاری‌ها و سایت‌های مختلف خبرهایی را منتشر کرده‌اند که نه تنها دل مردم را شاد نکرد بلکه باعث ناراحتی  و دلسردی بیشتر  مخاطبان شد که به گوشه‌هایی از این اخبار اشاره می‌کنیم.
به گفته عصر ایران، برنامه‌های ویژه تلویزیون برای عید امسال یک تغییر بزرگ را نسبت به دو سال گذشته داشت و آن هم اینکه افراد مختلفی به شبکه‌های مختلف تلویزیون دعوت شدند و در این ویژه برنامه‌ها شرکت داشتند و ...شکی در این قضیه نیست که برنامه‌های ویژه عید 1403 نسبت به دو سال گذشته با ریاست پیمان جبلی در صداوسیما و حضور وحید جلیلی در قائم مقامی‌ آن بسیار جذاب‌تر و حتما با بیننده بیشتری همراه بوده است. ‎در روزهای اول تعطیلات عید ویدیویی از وحید جلیلی قائم مقام فعلی صداوسیما در فضای مجازی بازنشر شده است که مربوط به زمان قبل از رسیدن به مقام فعلی در صداوسیماست، او منتقد رویکرد برنامه تلویزیون برای شب یلداست که تصمیم داشته‌اند یک هنرپیشه قدیمی ‌را به یکی از شبکه‌های تلویزیون بیاورند و... محمدحسین رنجبران که خود از مجری‌های سابق تلویزیون است و از سال 1396 تا سال 1400 یعنی قبل از آمدن تیم جبلی - جلیلی  مدیر کل روابط عمومی‌ صدا و سیما بود در توییتی همراه با بازنشر ویدیو حرف‌های وحید جلیلی نوشته است که: «در کمتر از دو سال و نیم بزرگواران از شعار تحول در رسانه ملی با محوریت سلبریتی‌زدایی رسیدند به این جا که نوروز امسال به هر  سلبریتی نازنین برای آمدن روی آنتن ۲۰۰ تا ۸۰۰ میلیون تومان حق القدم دادند، آنهم از بودجه‌ای که به بهانه  تغییر مسیر رسانه ملی چند برابر شده است!» حتما محمدحسین رنجبران بدون سند و مدرک این اعداد را اعلام نکرده است چون با تبعات حقوقی این قضیه کاملا آشنایی دارد. با استناد به این مبالغی که رنجبران نوشته است حال این گزاره مطرح می‌شود که برای حضور چند ساعته یک سلبریتی در تلویزیون آیا پرداخت 800 میلیون تومان واقعا توجیه دارد؟ حتی همان 200 میلیون تومان؟ نکته بعدی این است که در این 3 روز ویژه برنامه‌های شب عید و سال تحویل تلویزیون تعداد سلبریتی‌هایی که در این برنامه‌ها حضور پیدا کردند واقعا بسیار زیاد است اگر به هر کس هم 200 میلیون تومان داده باشند اعداد و ارقام تولید این برنامه‌ها نجومی‌خواهد بود.در این میان هیچ نقد و خرده‌ای بر سلبریتی یا هنرمند و ورزشکار و ... نیست چون او با پیشنهادی مواجه شده است و قبول کرده است ولی این پرسش متوجه برنامه سازان تلویزیون است که چرا حضور افراد در یک برنامه تلویزیونی را چنین پر هزینه کرده‌اند؟آیا شبکه‎های تلویزیونی در رقابت با همدیگر باعث چنین اتفاقی شده‌اند؟ آیا یک ساز و کار یا یک نوع استانداردسازی برای جلوگیری از اینچنین افزایش قیمتی وجود ندارد؟ یک شورای هماهنگی بین این شبکه‌های تلویزیون برای سیاست گذاری کلان در چنین مواردی وجود ندارد؟
در این خصوص تجارت‌نیوز نیز از قول یکی از مجریان تلویزیون نوشت: صدا و سیما برای آمدن سلبریتی‌ها روی آنتن ۲۰۰ تا ۸۰۰ میلیون تومان حق القدم داده است!
در شب‌های عید شاهد حضور چند ستاره تیم ملی هم در این برنامه‌ها بودیم. بازیکنانی که بعد از هماهنگی با کادرفنی تیم ملی از اردو بیرون زدند تا چند ساعتی میهمان صداوسیما باشند. این ستاره‌ها معمولا حاضر به انجام مصاحبه آن هم از نوع تلویزیونی نیستند ولی با این مبالغ که به آنها پیشنهاد شده حاضر به شرکت در این میهمانی شدند.
 شنیده‌ها  حاکی از آن است که بعضا یکی از ستاره‌های مطرح تیم ملی برای حضور در یکی از شبکه‌های تلویزیون چیزی حدود یک میلیارد تومان دریافت کرده و یکی دیگر از بازیکنان تیم ملی هم ۸۰۰ میلیون برای انجام مصاحبه پول گرفته است. در این بین البته بازیکنانی هم بودند که با این ارقام راضی به حضور در تلویزیون نشدند و به نوعی قید دریافت این پول را زدند.
در نهایت با همه گفته‌های رسیده از منابع مختلف در مورد هزینه‌های میلیاردی صدا و سیما جبلی رئیس سازمان صدا و سیما هم مجبور به پاسخ شد، هرچند که جواب قانع  کننده‌ای نبود.
رئیس سازمان صداوسیما در واکنش به هزینه میلیاردی برای دعوت سلبریتی‌ها در ویژه برنامه عید تلویزیون گفت: هزینه‌های برنامه‌ها به صورت معمول در قالب قرارداد کلی شبکه با تهیه‌کننده و حامی‌ مالی است و جزئیات قرارداد‌ها در اختیار این سازمان نیست و با پرداخت‌های غیرمعقول موافق نیستیم. رویه‌های غلط که از دوره‌های قبل صدا و سیما رواج داشته به تدریج در دست اصلاح است. جبلی یادآورشد: براساس سند تحول رسانه ملی امسال و در ایام تعطیلات نوروزی ۲ تنوع قابل توجه شامل تنوع در تولیدات برنامه‌ها اعم از برنامه‌های سرگرمی‌و نوروزی و حضور میهمانان در برنامه‌ها داشتیم.
وی اضافه کرد: به همین دلیل براساس بازخورد‌های اولیه امسال افزایش بیش از ۸ درصدی مخاطبان برنامه‌های نوروزی را نسبت به سال گذشته شاهد بودیم.
رئیس سازمان صدا و سیما اظهار داشت: هزینه‌های برنامه‌ها به صورت معمول در قالب قرارداد کلی شبکه با تهیه کننده و حامی‌مالی است و جزئیات قرارداد‌ها در اختیار این سازمان نیست و با پرداخت‌های غیر معقول موافق نیستیم. رویه‌های غلط که از دوره‌های قبل صدا و سیما رواج داشته به تدریج در دست اصلاح است.
در انتها تنها چیزی که باید اصلاح شود تا شاید در این ایام باعث دلگرمی‌مردم  و همچنین مخاطبان تلویزیون شود صداقت و شفافیت است و با وجودی که  شعار صدا و سیما در چند سال اخیر سلبریتی زدگی بوده است شاهد انجام آن باشیم و رسانه محدود به عده ای خاص نشود.
چرا که تجربه پرهزینه دو سال گذشته نشان داد، هرچقدر رسانه را در اختیار عده‌ای محدود بگذارید و بر یک خط فکری اصرار بورزید جز هزینه‌زایی و دورشدن مردم نتیجه در بر نخواهد داشت. مردم حتی اگر انتخاب دیگری نداشته باشند، هیچ اجباری در انتخاب نمی‌بینند و راهی برای خود می‌یابند.