کمتر جایی در خیابان ها و معابر و میادین مناطق جنوبی شهر تهران است که درگیر حضور معتادان و کارتن خواب ها و بی خانمان ها نباشد؛ این معضلی برای کل مردم تهران بویژه مردم جنوب شهر است که در محاصره معتادان هستند و عجیب تر اینکه نه پلیس و نه بهزیستی و نه هیچ ارگان دیگری نیست که با این پدیده برخورد کند.
مشاهدات عینی خبرنگار «
مردم سالاری آنلاین» از گشت و گذار در خیابان ها و معابر و میادین جنوب شهر تهران نشان می دهد وضعیت پراکندگی معتادان و بی خانمان ها و کارتن خواب ها به شدت وخیم شده است! یکی از متمرکزترین محل های حضور معتادان و کارتن خواب ها و بی خانمان ها میدان راه آهن است. میدانی شلوغ، پرتردد و شاید به نوعی یکی از مهمترین ورودی های شهر تهران که در همان ابتدای ورود مسافران، چهره ای زشت و زننده و البته ترسناک به مسافران از پایتخت نشان می دهد. درحالیکه انتظار می رفت با نوسازی این میدان این مشکل هم برطرف می شد اما وضعیت این میدان روز به روز بدتر می شود.
ورودی ایستگاه متروی میدان راه آهن و ایستگاه BRT هم محل اصلی تجمع معتادان شده و اگر در ساعاتی که آفتاب گرمای بیشتری دارد به این محل ها سر بزنید تمرکز ترسناکی از افرادی را خواهید دید که یا در حال مصرف هستند یا در حال معامله مواد یا فروش وسایلی که هیچ اصالتی ندارند یا در حال چرت زدن هستند.
ایستگاه پلیس و اقداماتی که نمی شود
در حال حاضر که هوا زودتر تاریک و هوا کمی سرد می شود بسیاری از معتادان شب ها به گرمخانه می روند و در شب تعداد آنها کمتر می شود، اما همان تعدادی هم که در میدان و کوچه و خیابان های اطراف میدان راه آهن پرسه می زنند برای بزهکاری کافی هستند! امنیت عابران و رهگذران در خطر و گلایه مندی مردم به وضوح در مواجهه با این افراد مشخص است.
نکته عجیب تر اینکه در همین میدان ایستگاه پلیس وجود دارد که باید امنیت و آرامش را در این میدان برقرار کند، اما با سرد شدن هوا ماموران پلیس مستقر در این کانکس هم انگار تمایا یا شاید نیروی کافی برای برقراری امنیت را ندارند! با وجود چنین تجمعات گسترده و بزرگی نه گشت پلیس در این محل دیده می شود و نه نیروهای پیاده انتظامی که با آنها برخوردی داشته باشند.
مسئولان کجا هستند؟
تجربه نشان داده برخوردها هم کارساز نیست و نیروی انتظامی سابقه زیادی در جمع آوری معتادان متجاهر داشته، اما با وجود اجرای محدود طرح های جمع آوری معتادان، پس از دو سه روز همه اینها سر از خیابان ها درمی آورند. قطعا در این موضوع سازمان های دیگری هم مسئول هستند و باید کمک کنند ولی تا امروز خبری از این سازمان ها نبوده و نیست و این مردم هستند که باید با مشکلات اجتماعی دست به گریبان شوند و مدیران هم روی صندلی ریاست، چندان اولویتی برای رفع این معضلات اجتماعی قائل نیستند.
تا امروز هیچ طرحی یکپارچه مبنی بر جمع آوری و نگهداری و درمان معتادان یا ساماندهی کارتن خواب ها و بی خانمان ها و حتی کودکان کار خیابانی از سوی سازمان بهزیستی که وظیفه ذاتیاش درمان همین معضلات اجتماعی است و همچنین سازمانها و ارگانهای مرتبط، ارائه نشده و به نظر هم نمی رسد برنامه ای برای این موضوع داشته باشد.
البته که موضوع تجمع معتادان، مصرف مواد مخدر در خیابان ها، خرید و فروش مواد و مساله کارتن خواب ها مختص میدان راه آهن نیست. کافی است از این میدان به سمت شوش، فدائیان اسلام، میدان رازی، خیابان هرندی، باغ آذری، خیابان ری و ... حرکت کنید تا تصاویر وحشتناک تر و معضلات اجتماعی عمیق تری را ببینید. حالا که هوا سرد شده، شاید این دسته از افراد، کمتر در سطح شهر دیده شوند ولی زمانیکه هوا به سمت گرم شدن برود چنان حجم معتادان و مصرف کنندگان مواد و کارتن خواب ها در خیابان های پایین شهر افزایش پیدا می کند که حتی تردد برای مردها خطرناک می شود چه برسد برای زنان!
وقتی با چنین صحنه هایی مواجه شوید ناخودآگاه به این جمله فکر می کنید که «امنیت داریم». شاید درباره حفظ مرزها این جمله صادق باشد، اما درون شهری مانند تهران با جمعیتی 12 میلیونی این موضوع چندان محسوس نیست. حس ناامنی را در ساعات تاریکی و نبود ماموران نیروی انتظامی به خوبی می توان حس کرد و این حس ناخوشایند با افزایش تمرکز حضور این افراد در مراکز اصلی تردد بسیار عمیق هم تر می شود.
گزارش: مانی هدایت