هرچه به انتخابات مجلس نزدیکتر میشویم، تشتت در اصولگریان، بروز بیشتری مییابد. در آخرین تحولات در هفته جاری، حداد عادل، رئیس شورای ائتلاف اصولگرایان، موسوم به «شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی»، و مرتضی آقاتهرانی، دبیرکل جبهه پایداری، هر دو یکدیگر را به وحدتشکنی متهم کردند. تقریباً قطعی شده است که هیچ راهی برای ارائه فهرست مشترک توسط جبهه پایداری و شورای ائتلاف اصولگرایان وجود ندارد. اما چنددستگی در اردوگاه اصولگرایان تنها به خروج جبهه پایداری و لیست جداگانه آن ختم نمیشود. بعید است از اصولگرایان سنتی گرفته تا برخی از مدیرانِ دولت احمدینژاد و بالاخره جریان عمدتاً جوانی که خود را «عدالتخواه» معرفی میکند، سرلیستی قالیباف را که توسط شورای ائتلاف دیکته میشود، بپذیرند. این گزارش را تا انتها بخوانید تا به ابعاد انشقاق در اردوگاه اصولگرایی پی ببرید.
به گزارش
مردم سالاری آنلاین، از همان ابتدا مشخص بود که اصولگرایان مسیر دشواری را برای ائتلاف و ارائه یک لیست واحد در
انتخابات مجلس که دوم اسفند برگزار میشود، در پیش دارند. مشکل اصولگرایان در مسیر وحدت، این نیست که تلاشی در این جهت صورت نمیگیرد. آنان هنوز چند ماه از انتخابات ریاستجمهوری سال ۹۶ و شکستشان نگذشته بود که با تشکیل شورایی، برنامهریزی برای انتخابات مجلس در سال ۹۸ را آغاز کردند!
در سال ۹۷، فعالیتهای انتخاباتی آنها پررنگتر شد و شورای که پیشتر شکل گرفته بود، نام رسمی «
شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی» را بر خود گذاشت. این شورا که ریاست آن را
غلامعلی حداد عادل برعهده دارد، اما چیز جدیدی نیست و در واقع میتوان آن را ادامه
جمنا (جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی) دانست.
همانطور که تلاشهای جمنا برای وحدت بین
اصولگرایان شکست خورد، برای ناظرین واقعگرا مشخص بود که شورای ائتلاف نیز شکست خواهد خورد. مانع وحدت بین اصولگرایان، نبود سازوکارها و تلاشهای بوروکراتیک نیست؛ بلکه تنوع و حتی تضاد دیدگاهها و جریانات سیاسی در این اردوگاه است.
جبهه پایداری در برابر شورای ائتلاف
جریان نزدیک به احمدینژاد، از مدتها پیش خود را از صف اصولگرایان خارج کرده بود و چند هفته منتهی به انتخابات دوم اسفند،
جبهه پایداری نیز رسماً رودرروی شورای ائتلاف اصولگرایان قرار گرفت.
شورای ائتلاف ابتدا فهرست نود نفرهای را از نامزدهای اصولگرا در تهران منتشر کرد و اعلام کرد که لیست ۳۰ نفره نامزدهای اصولگرا در تهران از میان این ۹۰ نفر انتخاب میشود.
جبهه پایداری نیز بیکار ننشت و لیست ۶۰ نفره خود را منتشر کرد. بدینترتیب، اصولگرایان در گام نخست دو لیست گسترده منتشر کردند که این دو لیست تنها ۲۴ نام مشترک در آنها وجود داشت.
جبهه پایداری هیچگاه خود را جزئی از ائتلاف اصولگرایان تعریف نکرد اما این جبهه و شورای ائتلاف، اخیراً مذاکراتی برای رسیدن به یک لیست واحد داشتهاند. نامههای سرگشادهای که
حداد عادل و مرتضی آقاتهرانی به یکدیگر در هفته جاری نوشتند، نشان میدهد که این مذاکرات به بنبست رسیده است.
در نامه حداد عادل، جبهه پایداری صریحاً به سهمخواهی متهم شده است. حداد عادل نوشته است: «در آخرین جلسهای که نمایندگان شورای ائتلاف با جنابعالی (آقاتهرانی) و آقای محصولی و دو نفر دیگر از جبهه پایداری داشتند، از سوی جبهه پایداری پیشنهاد شد که برای رسیدن به حداکثر اشتراک در دو لیست تهران، لیست ۶۰ نفره تهیه شده توسط پایداری مبنا قرار گیرد و ۲۴ نفر مشترک این لیست با لیست ۹۰ نفره شورای ائتلاف یکجا، در هر دو لیست نهایی ۳۰ نفره قرار گیرد. قبول پیشنهاد شما (جبهه پایداری)، عملا به معنی نفی فلسفه وجودی ائتلاف و فروپاشی آن است و به معنی آن است که شورای ائتلاف اختیار تعیین ۲۴ نفر از لیست ۳۰ نفره انتخابات تهران را فقط به پایداری که در شورای ائتلاف شرکت ندارد تفویض کرده باشد و تنها در حد ۶ نفر امکان تصمیمگیری مستقل داشته باشد». حداد عادل صریحاً گفته است که «به دلیل ضیق وقت» مذاکره با جبهه پایداری متوقف شده است.
دبیرکل جبهه پایداری نیز خطاب به حداد عادل نوشته است: «شما خیلی صادقانه در نامهتان به حقیر تلویحا نوشتهاید که فلسفه وجودی ائتلاف در حقیقت سهم و سهمخواهیهای همیشگی احزاب است. برادر حداد عادل عزیز! آیا مجبور کردن کاندیداهای مشترک به انتخاب یکی از دو فهرست (پایداری یا شورای ائتلاف)، کاری بر مبنای وحدتگرایی و انصاف و تقواست؟! آیا از فهرستهای دیگران اطلاع دارید؟» سخنگوی جبهه پایداری نیز گفته است که به نامزدهای اصولگرا فشار میآورند که یا در لیست جبهه پایداری باشید و یا در لیست ائتلاف اصولگرایان.
از راست سنتی تا جوانان «عدالتخواه» و مدیران دولت احمدینژاد
احتمالاً دعوای بین تندروهای جبهه پایداری و شورای ائتلاف، آخرین دعوا در اردوگاه اصولگرایان، پیش از انتخابات دوم اسفند نباشد.
ممکن است خروجی لیست ۳۰ نفره شورای ائتلافِ تحت رهبری حداد عادل، حذف نامزدهای نزدیک به جریان راست سنتی، خصوصاً موتلفه باشد. احتمال این گزینه کم نیست که
موتلفه از خروجی کار شورای ائتلاف راضی نباشد و حداقل در تهران، فهرست جداگانه بدهد. همچنین نتیجه کار شورای ائتلاف ممکن است جامعه روحانیت مبارز را نیز راضی نکند.
به راست سنتی، باید گروههای جوانی که خود را «
عدالتخواه» مینامند نیز اضافه کرد. این گروهها که در جریاناتی نظیر
جنبش عدالتخواه دانشجویی در سالیان گذشته نمود آنها را دیدهایم، اساساً سازوکار ائتلاف اصولگرایان و چهرههایی نظیر حداد عادل را قبول ندارند و به نظر نمیرسد که لیست پیشنهادی توسط شورای ائتلاف را بپذیرند. پویشی تحت عنوان «
پویش مجلس عدالتخواه» توسط این جریان راهاندازی شده و احتمالاً این پویش به انتشار لیست انتخاباتی نیز بیانجامد.
به این موارد باید برخی مدیران در
دولت احمدینژاد را هم اضافه کرد. در هفته جاری، جمعی از وزرا، معاونین رئیس جمهور و معاونین وزرای دولتهای نهم و دهم به همراه برخی شخصیتهای سیاسی عمدتاً جوان در بیانیهای اعلام کردند که یک لیست انتخاباتی با نام «ائتلاف مردم» منتشر خواهند کرد. همه این موارد را که کنار هم بگذاریم، پی میبریم که
اصولگرایان با چندین لیست وارد صحنه انتخابات دوم اسفند خواهند شد.
گزارش: محمدحسین روانبخش