ماجرای «توافق تاریخی» فدراسیون جهانی جودو با ایران چیست؟

فدراسیون جهانی جودو، با انتشار تصویر نامه‌ای از رئیس فدراسیون جودوی ایران، آرش میراسماعیلی، و وزیر ورزش و جوانان، رضا صالحی امیری، از به دست آمدن «توافقی تاریخی» با فدراسیون جودوی کشورمان برای رقابت بدون تبعیضِ ورزشکاران جودوی ایران با نمایندگان همه کشورها در مسابقات جهانی و المپیک خبر داده است.
به گزارش «مردم‌سالاری آنلاین»، در این نامه خطاب به رییس فدراسیون جهانی جودو، ماریوس. ال. ویزر، تاکید شده که فدراسیون جودوی کشورمان به اصل عدم تبعیض مسابقات المپیک و قوانین فدراسیون جهانی جودو پایبند بوده و در همکاری با وزارت ورزش و جوانان در حال رایزنی با مجلس برای کسب مجوزهای قانونی لازم در این باره است.
گزارش تأکید دارد که این نامه را کسی (آرش میراسماعیلی) امضا کرده که خود در المپیک آتن در سال ۲۰۰۴ از رویارویی با جودکار اسرائیلی خودداری کرده و مدال طلای المپیک را از دست داده و با همه‌ی این پاداشی برابر طلای المپیک، ۱۲۵ هزار دلار، از کمیته‌ی ملی المپیک گرفته است.
تارنمای نشریه «اورشلیم‌پست» اسرائیل نیز با انتشار این خبر نوشت: «ایران می‌خواهد در مسابقات جهانی آینده‌ی جودو با جودوکاران اسرائیل مسابقه دهد.»
با همه‌ی این، آنچه فدراسیون جهانی جودو «توافق تاریخی با ایران» خوانده است هیچ بازتابی در نامه‌ی رئیس فدراسیون جودو و وزیر ورزش و جوانان ایران ندارد و بیشتر گویای برداشت فدراسیون جهانی جودو از این نامه است؛ چراکه تنها گفته شده فدراسیون جودو و کمیته ملی المپیک ایران به منشور المپیک پایبندند و از آن پیروی می‌کنند ـ آنچه که به گونه‌ای بخشی از شعارها و هدفهای کمیته‌ی ملی المپیک است و نکته‌ای تازه ندارد.
در این نامه اشاره شده که جمهوری اسلامی ایران و کمیته‌ی ملی المپیک کاملاً به منشور المپیک و اصول غیر تبعیض‌آمیز احترام می‌گذارند. چنین، ورزشکاران جمهوری اسلامی ایران با هر حریف و کشوری در چارچوب ورزش مسابقه می‌دهند اما نکته مهم اینجاست که جمهوری اسلامی هیچگاه اسرائیل را به عنوان یک کشور به رسمیت نشناخته و دستگاه ورزش، وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک و فدراسیونهای ورزشی، از سیاستهای کلان نظام پیروی می‌کنند که در این زمینه همان به رسمیت نشناختن رژیم صهیونیستی است. از سویی دیگر، وزارت ورزش و جوانان و کمیته‌ی ملی المپیک امکان قانونگذاری ندارند و پیرو سیاستهای کلی نظام‌اند.
 
این تصویر نامه‌ی ایران به فدراسیون جهانی جودو است. تارنمای فدراسیون جهانی جودو این نامه را به عنوان پیمانی برای رویارویی بدون تبعیض ورزشکاران جودوی ایران با جودوکاران همه‌ی کشورهای جهان دانسته است: متن فارسی نامه‌ی رئیس فدراسیون جودوی ایران، آرش میراسماعیلی، و وزیر ورزش و جوانان، رضا صالحی امیری، چنین است:
«آقای دکتر واریوس ویزر
رئیس فدراسیون جهانی جودو
مطمئن باشید که ملاحظات شما نگرانیهای ما نیز محسوب می‌شود و یک موضوع دوجانبه است. همانطور که در جلسه اخیر ما در فجیره مطرح شد و همچنین دکتر توماس باخ رئیس کمیته بین‌المللی المپیک در نیویورک و لوزان مطرح کردند، می‌خواهیم به اطلاع برسانیم کمیته ملی المپیک با همکاری وزارت ورزش و جوانان در سالهای اخیر سخت تلاش کرده تا مدیریت خوبی طبق اصول و قواعد منشور المپیک در جامعه ورزش ایجاد کند و جودو از جمله رشته‌هایی است که در شرایط خوبی در زمینه‌های ثبات سازمانی و رقابتی قرار دارد. جودوی ایران با محبوبیت روزافزون در بین جوانان آینده‌ی درخشانی در سطح ملی و جهانی خواهد داشت. ما مطمئن هستیم این مهم با تفاهم و فهم دوجانبه و صبر به دست خواهد آمد.
ما از طریق این نامه می‌خواهیم تأیید کنیم که جمهوری اسلامی ایران و کمیته ملی المپیک کاملاً به منشور المپیک و اصول غیر تبعیض‌آمیز احترام می‌گذارند و فدراسیون جودوی ایران نیز کاملاً تابع منشور المپیک و اساسنامه فدراسیون جهانی جودو است.
همچنین با همکاری با وزارت ورزش تمام تلاش را برای گفت‌وگو با مجلس شورای اسلامی جهت شناسایی یک راه‌ حل قانونی به کار گرفته‌ایم.»
 
چنین، روشن است که آنچه فدراسیون جهانی جودو «توافقی تاریخی» خوانده است صحت ندارد و در این نامه هیچ نکته‌ای تازه که در تضاد با سیاستهای پیشین جمهوری اسلامی باشد دیده نمی‌شود.