از "باربارا هندریکس" تا "پیروز حناچی"

این روزها ساختمان بهشت، میزبان شهردار جدید تهران ‌"پیروز حناچی" است. "حناچی" با رای حداکثری اعضای شورای شهر تهران به عنوان شهردار جدید ‌انتخاب شد و این در حالیست که کلانشهر تهران سالهاست با معضلات لاعلاجی از جمله آلودگی هوا که حاصل احتراق و ترافیک شدید اتومبیل های شخصی که بنظر می رسد از گنجایش خیابان های تهران بیشترند دست به گریبان است.
"حناچی" برخلاف شهردارهای پیشین که تمام ایام هفته را با اتومبیل در محل کار خود حاضر می شدند روزهای سه شنبه مسیر خانه تا محل کار و بالعکس را با دوچرخه یا مترو طی می کند. او به عنوان کسی که باید گرهی از مسایل شهری بگشاید، برای ترویج کنار گذاشتن اتومبیل شخصی از خودش شروع کرده است. پیوستن "حناچی" به پویش سه شنبه های بدون خودرو دیدگاهها و اظهار نظرهای مختلفی را چه از جانب مردم و چه از جانب برخی دولتمردان، ‌از جمله "غلامحسین کرباسچی" شهردار پیشین تهران بدنبال داشته است. وی در صفحه اینستاگرام خود از دوچرخه سواری حناچی انتقاد و وی را به عوامفریبی متهم کرده است. برخی از مردم نیز در فضای مجازی دوچرخه سواری وی را یک " شو" برای کسب محبوبیت عمومی و شهرداری را یک سکوی پرتاب برای بدست آوردن موقعیتهای بهتر عنوان کرده اند. در ادامه لازم است تا چشم انداز پیش رو و تفسیر قضاوتها در مورد عملکردی با گرایش سبز و محیط زیستی شهردار تهران را مورد بررسی قرار دهیم.
 
1- این ادعا در مورد  تهران دروغ نیست که این شهر تبدیل به دریاچه ی عظیمی از اتومبیل های تک سرنشین شده و در حال بلعیدن و غرق کردن سلامت شهروندان خود است. هوای آلوده ی تهران که همیشه چشم به راه وزش نسیمی برای جابجایی است سالانه قربانیان زیادی می گیرد و همچنان چاره ای اساسی برای خروج از این بحران اندیشیده نشده است.
حمل و نقل عمومی نیز با نقطه ضعف های فراوان به تنهایی قادر به پاسخگویی برای نیاز به جابجایی مردم نیست زیرا به دلیل وسعت جغرافیایی رو به رشد شهر، ‌نیاز مردم برای رسیدن به مکان های مورد نظرشان را تامین نمی کند. ‌همچنین عملا دسترسی شهروندان به حمل و نقل عمومی با مشکلات زیادی همراه است و در این بین بازار ساخت و فروش اتومبیل های اقساطی نیز به تبع آن بسیار داغ و پر رونق شده تا حدی که استفاده از اتومبیل شخصی برای مسیرهای درون شهری گزینه ی اول و مورد علاقه ی مردم است.
به گفته ی برخی از کاربران دنیای مجازی، دوچرخه ای که این روزها شهردار تهران با آن طی مسیر می کند برقی و گران قیمت است (برخی به خاطر تهیه چنین دوچرخه ای با این قیمت به او خرده گرفته اند) اما باید به این نکته نیز توجه داست که قیمت این دوچرخه ها معادل یک هفتم قیمت اتومبیل ارزان قیمتی ‌است که تقریبا اکثریت قشر ضعیف جامعه اقدام به تهیه آن به صورت نقد و اقساط می کنند و بازار فروش آن بسیار پر رونق است.
اگر فروش دوچرخه های برقی نیز مانند اتومبیل هایی که هوا را به شدت آلوده می کنند همراه با تسهیلات باشد مطمئنا این وسیله ی کارآمد طرفداران بسیار زیادی پیدا خواهد کرد و صد البته تاکید بر این نکته نیز خالی از لطف نیست که همچنان برای تقویت حمل و نقل عمومی در کنار فروش این دوچرخه ها باید جدیت بیشتری باشد. تغییر سیاست های دولت برای تغییر مسیر سرمایه گذاری ها به سمت حمل و نقل پاک با قابلیت دسترسی مطلوب برای شهروندان به جای حمایت از تولید اتومبیل های ارزان قیمت و بی کیفیت و همچنین مصرف بنزین بیشتر، ‌بسیار ضروری به نظر می رسد .
2- چندی پیش تصویری از از باربارا هندریکس وزیر محیط زیست آلمان در حالیکه قصد سوار شدن به اتوبوس بدون حضور محافظانش را داشت در فضای مجازی منتشر شد که عکس العمل های جالبی را در داخل کشور برانگیخت و صد البته همه ی ما با حسرت فراوان به تفسیر این عکس پرداختیم که ای کاش در کشور ما هم مسئولان چنین کنند و چنان شود اما در حال حاضر حمایت "حناچی" از پویش سه شنبه های بدون خودرو نوعی عوامفریبی و نمایش و سوء استفاده از موقعیت قلمداد شده است. این همه بی اعتمادی به دولتمردان از کجا آب می خود و چرا ذهن مردم برای تفسیر یک حرکت سبزاندیشانه ی سیاستمدار اروپایی شفاف و بدون دروغ و برای همان حرکت مسئولان داخلی یک حرکت پوپولیستی به شمار می آید؟ شاید این ذهنیت مردم با مشاهده ی شفافیت و صداقت در عملکرد مسئولان باید تغییر کند!