عادل، سردار و محبوبیتی که دیگر نیست

1- تلاش های عادل فردوسی پور در برنامه نود برای جا کردن سردار آزمون در یکم نظرسنجی کاملا بی ربط و ساختگی، چقدر تلخ بود. تا بازی های جام ملتی های آسیا زمان مانده و اصلا معلوم نیست که این بازیکنانی که عادل در نظرسنجی قرار داد، در فهرست نهایی کی روش باشند یا نه. مشخص نیست کدامشان تا آن موقع مصدوم شوند یا کدامشان تا آنموقع افت نکنند! مشخص نیست تیم ملی در جام ملت های آسیا چه وضعیتی داشته باشد. تنها چیزی که مشخص است، تلاش عادل برای جا کردن اسم سردار آزمون در یک نظرسنجی است! چرا؟ چه وقت سوال کردن از مردم برای این است که از کدام بازیکن انتظار گل دارند؟ بقیه آدم هایی که در این فهرست نبودند چه؟ آنها باید چه حسی داشته باشند وقتی می بینند که عادل فردوسی پور اسم 6 نفر را از چندماه مانده به این مسابقات برجسته می کند به عنوان تنها امیدهای گلزنی مردم در این مسابقات؟ چه وقت چنین نظرسنجی ای بود وقتی نوبت و اهمیت با لیگ و پرسپولیس بود نه با تیم ملی ؟
 
2- سردار آزمون این روزها در فوتبال ایران چهره محبوبی نیست. همین نظرسنجی اشتباهی عادل کمک کرد تا آزمون بیش از همیشه متوجه این واقعیت شود که میزان محبوبیتش به شدت افت کرده. حاشیه های پایان ناپذیر سردار در این دوسال اخیر و سخنان نسنجیده اش بعد از جام جهانی در مورد زدن از تعطیلات و رفتن به جام جهانی و برخوردهای احساسی اش نشان داده که به آن بلوغ و پختگی لازم نرسیده. او به گونه ای رفتار می کند که انگار نه سردار آزمون بازی کرده در اروپا، که مهدی قائدی تازه به استقلال آمده است! در کیفیت فنی این بازیکن تردیدی وجود ندارد اما بحث بر سر چیزهای دیگری است. اینکه چرا سردار باید چندبار از تیم ملی خداحافظی کند، چندبار به تیم ملی دعوت شود و به دعوت ها وقعی ننهد و بعد هم دوباره توسط جناب عادل به صورت نظرسنجی وار به تیم ملی حقنه شود؟ آنهم وقتی خود کارلوس کی روش به شدت دنبال بازگرداندن او هست؟
 
3-سردار آزمون دو سه سال قبل در نظرسنجی دیگری در همین برنامه نود از مردم بالاترین رای اعتماد را گرفت. در اوج بود و در لیگ اروپایی به بایرن مونیخ گل زده بود و مردم عاشقش بودند. در این دو سال چه اتفاقی افتاد؟ در روسیه ماند. اسب بازی اش بیشتر از همیشه شد. رفت توی دعوا با فدراسیون اسب سواری که چرا دوپینگ اسب من را اعلام کرده اید! بیش از آنکه با گل زدن هایش دیده شود با اسبش و بهاره افشاری دیده می شد. آمار گلزنی اش به پایین ترین حد ممکن رسید. در جام جهانی شیوه بازی کردنش پسند مردم نشد اما از حق نگذریم که دلیل دیده نشدنش در جام جهانی این بود که وظایف دفاعی داشت و مثل سایه به بازیکنانی چسبیده بود که برای ما خطرناک بودند. در جام جهانی در فاز تهاجمی بسیار بد بود  که شاید دلیلش دوندگی بالا و خستگی اش بود اما هیچ کدام اینها به اندازه آن صحبتش خرابش نکرد. اینکه ما از تعطیلاتمان زده ایم و به جام جهانی آمده ایم! کنار کشیدنش از تیم ملی بیشتر به ضررش تمام شد و برنگشتنش به تیم ملی وقتی دعوت شد، باز هم بدتر. حالا وضعش به گونه ای شده که در نظرسنجی اینطوری رای می آورد. چه کسی را باید مقصر بدانیم جز خودش؟