دغدغه های بی پایان آموزش و پرورش

هفته های آخر شهریور مبتنی بر یک حس نوستالژیک برای دانش آموزان و معلمان، شور و شوق خاصی را در بر دارد، به گونه ای که بعد از تعطیلاتی طولانی دوباره آن ها را به فضای کلاس و درس و جایگاه پویایی هدایت می کند. باز هم در مهری دیگر می خواهیم شروعی دیگر را تجربه کنیم ، شروعی برای دوباره بودن هایی البته منطقی و اثر گذار.
 یک سال را با همه ی فراز و نشیب هایش، با همه ی انتقادهایی که به سیستم آموزشی مان وارد بود و گفتیم و گفتند و شنیدیم و نشنیدند، گذراندیم و دوباره امسال را با دلنگرانی هایی جدی در زمینه ی همه ی کمبودهای این نهاد، آغاز می کنیم! نهادی که نتوانسته در زمینه ی تفکر و اندیشه ورزی و تربیت یک نسل پویا و شهروند مطلوب اثرگذار باشد.
وضعیت این نهاد هر سال افول را تجربه می کند. توجه به علوم ریاضی به پایین ترین حد رسیده است، علوم انسانی نسبت به گذشته در وضعیت بدتری قرار گرفته به گونه ای که روح تفکر تحلیلی را در این نهاد رو به زوال می بینیم. دانش آموز ما هیچ گرایشی به این علوم ندارد و همه چیز را بر پایه ی اقتصاد زندگی خود می سنجد و برای همین است که بازار رشته ی تجربی آن قدر داغ است که هر کس به اندک علمی بدان می پیوندد تا شاید کشتی به گل نشسته ی نداری اش را بدان قوتی دهد تا در اقیانوس زندگی خوش براند و صد البته که این قضیه از آرمان های این نهاد نیست !
آن چه همه ی دلسوزان حوزه ی تعلیم و تربیت از اثرگذاران و فرادستان این نهاد ملتمسانه درخواست می کنند، کمی توجه به آگاهی بخشی و تعلیم و تربیت است که فرمانش از دست فرادستان این نهاد در رفته است و جایگاهش زیر لگدهای وحشتناک پول پرستی جایگاه های پولی در این نهاد، له شده است.
دیگر مدرسه جای تعلیم و تربیت نیست و شادمانی در آن پرسه نمی زند! همه چیزش کنکور شده و دانش آموزان در خستگی های پول و کنکور و تست اسیرند. آیا هیچ گاه به آسیب های ناشی از این وضعیت نابهنجار اندیشیده ایم؟
بیاییم مهر امسال را سرشار از اندیشه کنیم و به فکر آن خانواده ای باشیم که دانش آموزش اولین مهر ورودش به این سیستم را تجربه می کند و همچنان به این خیال مبتلا هست که شاید این جایگاه ، گذرگاهی برای رسیدن به آینده ای درخشان برای فرزندش باشد.
بیاییم پروژه ی مهر امسال را به شعار اندیشه ورزی و آگاهی بخشی اختصاص دهیم تا فرزندانمان به این درک نائل آیند که این نهاد از آنان، آزادگانی خوش فکر می سازد !
جناب ربیس جمهور، جناب وزیر و همه ی آن هایی که می توانید در ارتقاء بخشی این نهاد اثرگذار باشید! آموزش و پرورش ما به درد غفلت مبتلا شده، اسیر بند زیاده خواهی های آموزشگاه های پولی شده است، کتاب های کمک آموزشی قبل از چاپ کتاب های درسی وارد بازار شده، انگیزه ی ادامه تحصیل در خیلی ها مرده است، روزمرگی در این نهاد بیداد می کند! بی گمان راهکارهای فراوانی برای عبور از همه ی این دغدغه ها وجود دارد، فقط همتی همه جانبه می خواهد تا این نهاد بر اریکه ی قدرت اندیشه و اندیشه ورزی قرار گیرد.
بیاییم همه با هم ، مهر امسال را متفاوت شروع کنیم و کمی دغدغه ها را کاهش دهیم.