نتانیاهو گرگی در لباس میش

بحران آب در ایران آنقدر معضل بزرگی شده که حالا گرگ پیر صهیونیست هم به فکر بهره برداری سیاسی از آن افتاده است.سخنان نتانیاهو نخست وزیر این رژیم غاصب که اخیرا از راه اندازی سایتی به زبان فارسی پیرامون کمک به حل مشکل کم آبی در ایران خبر داده بیش از آنکه یک هدف انسان دوستانه داشته باشد شمایل گرگی در لباس میش است که آب را بر مردم فلسطین اشغالی می بندد و مردم غزه را در تنگنای کم آبی قرار می دهد اما برای کشوری فرسنگ ها آنسوتر دایه مهربان تر از مادر می شود. هم او که در اوج دشمنی با ایران در  سفر اخیر خود به اروپا برای افزایش فشار به کشورمان در خروج از برجام ناکام بود حالا درست پس از مراسم روز قدس اقدام فریبکارانه جدیدی را بروز داد و با مداقه در مشکلات پیش‌روی کشورمان به فکر ایجاد شکاف بین مردم و حاکمیت افتاد. اقدام خامی که در همان لحظات نخستین از سوی ملت بیدار ایران در نطفه خفه شد و عاملی برای تمسخر سردمداران این رژیم کودک کش در جهان شد. نتانیاهو درحالی عجولانه این پیام ویدیویی را منتشر کرده که همین چندی پیش به کابینه اش دستور داده بود برای مقابله با مشکلات آب مناطق اشغالی طرحی فوری را تصویب و عملیاتی کنند. از یاد نبریم که کارشناسان و رسانه های این رژیم همین زمستان گذشته از بحران آب در اراضی اشغالی اظهار نگرانی می کردند و اعلام کرده بودند اسرائیل با بحران جدی آب مواجه است و تنها دریاچه آب شرب آن هم کم کم تبدیل به باتلاق خواهد شد. حال این پرسش پیش می آید که چطور رژیمی که در سرقت آب از کشورهای همسایه تبحر دارد می تواند الگویی برای حل این بحران در دیگر کشورها ارایه دهد؟ مگر غیر از این است که اين رژيم آب سوريه را که از جولان سرازير مي‌شود به اراضي اشغالي منتقل کرده و در داخل خاک سوریه یک محدوده امنیتی که دریاچه طبریه را در بر می گیرد ایجاد کرده تا از آب آن برای خود استفاده کند؟ پرسش دیگر اینکه چرا اسرائیل با تعهد عقب نشینی به مرزهای چهاردهم ژوئن 1967 مخالفت می کند؟ پاسخ عیان است. چون می خواهد سیطریه خود را بر این دریاچه که تامین کننده نیازهای آبی آن است حفظ کند. به بیان ساده تر با غصب و تجاوز به منابع آبی کشورهای همجوار و تشنه نگه داشتن ملت های دیگر سعی در رفع بحران خود دارد اما با بی شرمی ادعای کمک به ملت آزاده ایران دارد.  شاید بسیاری از مردم ندانند که رژیم اشغالگر صهیونیست با سرمایه گذاری بر پروژه گاپ در ترکیه و زیر پا گذاشتن کنوانسیون های بین المللی، حدود ۲۰ سد بر دجله و فرات می سازد و عراق و ایران را با بحران کم آبی و ریزگردها مواجه کرده است.
به هرحال شاید این اظهارات خصمانه وی موجب شود تا مدیران کشورمان دقت نظر بیشتری بر مدیریت منابع آبی کشور و مقابله با این بحران عظیم داشته باشند. از یک سو کشور ما چند سالی است که دوره خشکسالی را تجربه می کند و شماری از تالاب‌ها و دریاچه‌ها مانند هامون و ارومیه خشک شده اند. از سوی دیگر سدسازی های غیرکارشناسانه منابع آبی را نابود کردند. از طرفی میزان بارندگی در کشور یک سوم متوسط جهانی است و حتی در بسیاری از رودخانه‌های کشور، فاضلاب وارد آب شده و آب سالم را از بین می‌برد و متاسفانه کار به جایی رسیده که هر از گاهی درگیری در شهرهای مختلف بر سر آب دیده می شود. حالاهم  که کارشناسان هشدار می دهند که بخش بزرگی از جمعیت ایران، با خشکسالی و بحران آب دست‌به‌گریبان است و هرآن بیم آن می رود که عملا وارد مقوله ای امنیتی در منطقه شود.از جمیع جهات چنین برمی آید که همین حالا هم برای مقابله با این بحران دیر شده و باید دست به اقدامی جهادی زد و معتقدم توجه به تجارب و دانش متخصصان دلسوز کشور و رسیدن به فهم مشترک از سوی سازمان های متولی تنها راه برون رفت از این بحران است.
*عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی