عاقبت دست و دل بازی دولت برای وفاق

بدون تردید بخش اعظم رأی دهندگان به آقای دکتر پزشکیان کسانی هستند که خواهان تغییر وضع موجودی بودن که در آن قرار داشتند.
با توجه به وعده‌های وی،آنرا دور از دسترس نمی‌دانستند.مخصوصا وقتی عملکرد دولت شهید رئیسی و وزرا و استاندارانش در نصب و انتصابات را مرور ‌می‌کردند که چگونه با شعار «بانیان وضع موجود» از صدر تا ذیل مقامات دولت قبل از خود را عزل و برکنار نمودند، حداقل فکر ‌می‌کردند که دکتر پزشکیان‌کابینه اش را از وزرایی همراه خواست اکثریت برخواهد گزید.
اما بعد از پیروزی آقای دکتر مسعود پزشکیان در انتخابات چهاردهم ریاست جمهوری اسلامی ایران و بطور خاص در فرآیند انتخاب و معرفی اعضای کابینه به مجلس،مشخص گردید اکثریت وزرای کابینه از میان حامیان و باورمندان به سیاست‌های رقبای آقای پزشکیان چینش شده اند.این اولین گام ونقطه آغازین آقای مسعود پزشکیان بود که برخلاف خواست اکثریت قاطع رای دهندگان به وی ، برداشته شد.
با مروری گذرا به گذشته وبررسی واکنش‌های حامیان دولت وچهره‌های سیاسی واحزاب وگروه‌های اصلاح طلب در فضای مجازي وحقیقی بخوبی در خواهیم دریافت که این خلف وعده و تصمیم خارج از انتظارات ، بهت و حیرت حامیان و رأی دهندگان به دکتر پزشکیان را در پی داشت.
البته آنان هرگر فکر نمی‌کردند که این تازه از نتایج سحر است و باید منتظر بمانند تا صبح دولت اش در عرصه انتصابات استانداران و فرمانداران و مدیران کل دستگاه‌های اجرایی استان‌ها فرا برسد.
کار بجایی رسید که عملا تمام انتصابات مدیران کل دستگاههای اجرایی و فرمانداران به نمایندگان مجلس محول گردید.
به ضرس قاطع ‌می‌توان مدعی شد در اکثر استان‌های کشور هیچ فرماندار و مدیرکل دستگاه اجرایی و بخشدار و معاون فرمانداری منصوب نخواهند شد مگر آنکه موافقت نماینده آن شهرستان و نمایندگان استان از قبل کسب شده باشد.
بدین سان عملا چینش وانتصاب مدیران دولت چهاردهم توسط قوه مقننه انجام ‌می‌شود منتهی زحمت امضاء و صدور احکام را مقامات دولت در مرکز و استان‌ها عهده دار شده و اینان صرفاً مسئولیت سنگین ماشین امضای منویات نمایندگان مجلس را عهده دارگردیده اند.
در تاریخ دولت‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی هیچ دولتی به اندازه دولت تحت ریاست آقای مسعود پزشکیان اینگونه در عرصه انتصابات دست دخالت نمایندگان مجلس شورای اسلامی را باز نگذاشته است.
به موازات دست و دل بازی‌های معاونین رئیس جمهور که همزمان مسئولیت سازمانهایی را عهده دار هستند و وزرا و استانداران دولت چهاردهم در واگذاری عملی مناصب و چینش مدیران در قوه مجریه، بخش اعظم نمایندگان مجلس دولت رانیز تحت فشار قرار داده و ‌می‌دهند.
نمونه عینی در این زمینه رای بسیار بالا و قاطع مجلس دوازدهم در عزل آقای همتی وزیر اقتصاد است.اکثریت نمایندگان با بی اعتنایی به مناسبات دولت ومجلس وبویژه بی توجهی محض به سخنان رئیس جمهور که برای دفاع از وزیر اقتصادش در مجلس حاضر و پشت تریبون قرار گرفته بود، در عرصه عمل پاسخ دست و دل بازی‌های آقای پزشکیان و دولت اش در انتصابات را دادند.
با این روند دکتر پزشکیان بخشی از اعتماد و سرمایه اجتماعی خویش را از دست داده و از طرف دیگر اکثریت مجلس را نیز در مقابل خویش ‌می‌بیند.
این واگداری چینش مدیران به نمایندگان مجلس و پاسخ اکثریت نمایندگان که در عزل وزیر اقتصاد تجلی یافت، درس عبرتی که هرکس که به همراهان و حامیان خود پشت کند، از آنجا مانده و از اینجا رانده خواهد شد.
بیش از هشت ماه از پیروزی آقای دکتر پزشکیان در انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم سپری ‌می‌شود اما بجزتعداد معدودی از وزرا و استانداران و مدیران کل دستگاه‌های اجرایی، کماکان سکان مدیریت‌ها ومناصب اجرایی در اختیار کسانی قرار دارد که مقابل و مخالف تفکرات رای دهندگان به رئیس بودند و گاها تا آخرین دقایق برای پیروزی رقیب ایشان از هیچ تلاشی فرو گذار نکردند.
با رقم‌زدن چنین تصویر مایوس کننده ای از حکمرانی توسط دولت چهاردهم در همین ابتدای امر موجب گردیده تا حامیان رئیس جمهور در استانها و شهرستانها بی روحیه ونا امید از واگذاری مسئولیت انتصابات به طیف فکری مقابل رئیس جمهورگردند ، نه دستشان به رئیس جمهور ‌می‌رسد و نه در میان مقامات دولت گوشی برای شنیدن پیدا ‌می‌کنند.
بدون تعارف باید گفت اگر چنانچه روند دخالت نمایندگان مجلس در انتصابات ادامه یابد، سرمایه ای در میان حامیان دیروز برای امروز و فردای رئیس جمهور پزشکیان باقی نخواهد ماند و همین امروز صدای برخورد کفگیر رویگردانی این سرمایه به ته دیگ به گوش ‌می‌رسد.
بعنوان کسی که در زمان کارزار و رقابت‌های انتخاباتی، مقالات متعددی در حمایت از دکتر پزشکیان به رشته تحریر در آورده و بارها در میتینگ‌های انتخاباتی برایش سخنرانی کرده و در حد وسع و توان خویش، شهروندان را به شرکت در انتخابات و رای به ایشان ترغیب و تشویق نموده است، هرگز براین باور نیستم که رئیس جمهور محترم برای مجلس شمشیر از رو بکشد یا مخالفان فکری خویش را منکوب نماید امامانند میلیون‌ها رای دهنده به دکتر پزشکیان انتطار دارم تا به وادادگی وانفعال دولت و دخالت نمایندگان مجلس در انتصابات که حق مسلم قوه مجریه ‌می‌باشد، خاتمه دهد.
اگر اینکار را امروز انجام ندهد ، قطعا فردا دیر خواهد بود.
آقای پزشکیان باید باور کند که رئیس جمهور کشور است و رئیس جمهور هم اختیاراتی دارد و بدیهی ترین آنها نیز انتصاب مدیران قوه مجریه ‌می‌باشد.
جناب دکتر پزشکیان یقین بدانند که اگر برای دغدغه‌های حامیانش پاسخی منطقی نداشته باشد، دود آن تنها به چشم دولت نمی‌رود بلکه در انتخابات‌های آتی نتیجه این بی‌توجهی به خواست اکثریت رای دهندگان را در عرصه عمل خواهیم دیدوخسارت‌های بی‌شمار و ای بسا جبران ناپذیری را بر اعتماد ملی ومشارکت حداکثری وتشدید گسل اعتماد عمومی را وارد خواهد ساخت.