فکری به حال این «مدیریت بحران» شود

 قطعی آب در برخی مناطق تهران به نیکی نشان داد ما در مبحث مدیریت بحران چقدر عقب افتاده و فشل هستیم. ضمن عرض احترام خدمت تمام مسئولین و افرادی که در این حوزه تلاش کرده‌اند اما باید سوگمندانه اذعان نمود که در حوزه فوق ما حرف چندانی برای گفتن نداریم. به واقع اگر خدای ناکرده در یکی از کلانشهرهای کشور (یعنی فقط تهران نه) زلزله‌ای با قدرت بیاید ما کاملا بی‌دفاع و ضعیف است. جالب هم آن است که ما به خوبی واقف هستیم که کشورمان نیز از نظر جغرافیایی و اقلیمی کشوری حادثه خیز است اما کماکان دست روی دست گذاشته و صرفا در بعد رسانه‌ای هشدار می‌دهیم. یعنی به نوعی دچار آفت سهل‌انگاری شده‌ایم و حاضر نیستیم در این باب چاره‌ای بیندیشیم. البته این مطلب بنده بدین معنی نیست که هیچ اقدامی صورت نگرفته بلکه قطعا گام‌هایی برداشته شده و پیش‌بینی‌هایی صورت گرفته ولی با توجه به امکان تعدد و حجم حوادث این اقدامات ناچیز است.
بد نیست فقره اخیر یعنی قطعی آب در برخی مناطق تهران را کمی بررسی کنیم. آبفا و وزارت نیرو بدون اطلاع قبلی به یکباره آب شرب برخی مناطق را قطع می کنند.بخش دیگری از مناطق هم دچار کم فشاری می‌شوند به‌طوری‌که امورات‌شان نمی‌گذرد. بعد از دو روز قطعی و پیگیری رسانه‌ای بالاخره آبفا اطلاعیه‌ای صادر کرده و دلیل این قطعی را سیل اخیر در چالوس و انسداد برخی شریان‌های آب  عنوان می‌کند. به دنبال آن اعلام می‌شود طی ساعات آینده این مشکل رفع می‌شود ولی این وعده پوچ است و به نوعی مردم را سرکار می‌گذارند. البته فقط این قلم از خلاف‌گویی در اطلاعیه آبفا وجود ندارد زیرا این سازمان در اطلاعیه مذکور مدعی می‌شود که با تانکر در حال آب رسانی به شهروندان است. ولی وقتی در سطح مناطقی که آب قطع شده طی طریق می‌کنید هیچ نشانی از تانکر آب و آبرسانی مشاهده نمی‌کنید و مردم مستاصل هستند.
پس تا اینجای کار سه نکته مشخص شد: اولا اطلاع رسانی مسئولان در مواقع بحران بسیار اسفناک است و آقایان صبر می‌کنند بعد از اینکه صدای اعتراض بلند شد شروع به اطلاع‌رسانی می‌کنند. ثانیا، در همین اطلاع‌رسانی نیز اطلاعات دقیق منتشر نمی‌کنند و به نوعی وعده سرخرمن به مردم می‌دهند. به عبارت ساده شایسته بود زمان دقیق رفع مشکل عنوان شود نه یک زمان خیالی. ثالثا، باز هم در این اطلاع رسانی از امداد رسانی خبر می دهند که در عالم واقع وجود ندارد و فقط بر روی کاغذ مانده است!
اگر بخواهم نتیجه‌گیری داشته باشم باید عرض کنم که میزان مسئولیت‌پذیری مسئولان و امکانات کشور به ما متذکر می‌شود که خدا نکند روزی در این ملک حادثه‌ای در اشل بزرگ رخ دهد زیرا مشخص نیست بعد از آن چه می‌شود. موضوع سیل و انسداد شریان‌های آب آنچنان مسئله حادی نبوده که آقایان بعد از چند روز نتوانستند از پس آن بر بیایند حال شما تصور کنید خدای ناکرده زلزله‌ای با قدرت معمولی در تهران رخ دهد. فقط خداوند بزرگ و حکیم باید رحم کند.
*حقوقدان