کارمندان بانک؛ قربانی یا قهرمان؟!

نه لباس خاکی ای به تن دارند که خود را مرزداران این میهن بنامند که با کشته شدنشان، افتخار شهادت برای خود و خانواده باشند ؛ نه روپوش سپید پرستاری یا پزشکی دارند که اگر در این وانفسای همه گیری بیماری کرونا جان خود را از دست دادند، آنها را شهیدان راه سلامت بنامند و موجب عزت و اقتدار وزارت بهداشت باشند. از آنها با هر واژه ای نام ببریم، فقط می توان گفت که آنها قربانی سیاست های یک بام و دو هوای مسئولین هستند.
این روزها در بوق و کرنا کرده ایم که در منزل بمانیم و با این کار چرخه انتقال ویروس کرونا را قطع کنیم ولی هنوز کارمندانی هستند که مجبور به حضور در محل کار خود هستند. این روزها شاهد تصمیماتی غیر کارشناسی هستیم که ضرر آن بیشتر از منفعت آن است که با اندکی چاشنی تعقل و دور اندیشی می توان جلوی آن را گرفت.شبکه بانکی کشور امروز درگیر این سیاست های یک بام و دو هواست. از یک طرف کلیه اصناف، شرکت ها و ارگان ها را تعطیل می کنیم و تمام کسبه را با انحاء مختلف خانه نشین می کنیم و از طرف دیگر شاهد باز بودن شعب مختلف بانک ها برای خدمات رسانی هستیم .
خدمات رسانی به چه کسی؟ آیا کسی است نمیداند که اسکناس از عوامل مهم انتقال ویروس کرونا است؟ مگر تلفنبانک ، دستگاه ATM ، پوز ، اینترنت بانک و ... برای سهولت امور بانکی در اختیار نیست؟ این روزها که اصناف و اقشار فراوانی بخاطر رکود حاصل از ویروس منحوس کرونا، توان ایفای تعهدات خود به بانکها یا اشخاص مختلف را ندارند، چه دلیلی بر باز بودن بانک ها می توان آورد جز آماده باش برای برگشت زدن چک های افرادی که ناخواسته یا اجبارا مغازه یا محل کسب و کارشان بسته شده است؟  با توجه به تحریم های ظالمانه، خدمات بانکی در واحدهای ارزی هم که وجود ندارد و اگر هم باشد در این برهه حساس شیوع بیماری و با توجه به ضرورت اهم و مهم ، الزامی به آن نیست. شاید هم خدای ناکرده سیستم بانکی در این وانفسای درگیری مردم با بیماری ، فقط نگران وصول مطالبات خود از مردم است؟!
مبتلا شدن افراد زیادی اعم از کارمندان و مشتریان به این بیماری  که به علت حضور در شعب بانک هاست و موجب تحمیل هزینه های گزافی بر سیستم بهداشت ودرمان شده اند بر کسی پوشیده نیست .مگر غیر از این است که  نیروهای انسانی هر سازمانی به عنوان سرمایه های آن سازمان به شمار می روند؟ آیا نظام بانکی کشور فکری به حال سرمایه های سازمانی خود کرده است؟ هر کدام از این کارمندان بانک قطعا حاصل آموزش و سرمایه گذاری آن سیستم بوده اند که متاسفانه به راحتی از دست رفته اند که برای  شبکه بانکی که عادت به حساب و کتاب دارد، از دست دادن این سرمایه ها، کمی ناشیانه به نظر می رسد . نگارنده قصد بی اهمیت جلوه دادن خدمات شعب بانکها را ندارد ولی اعتقاد دارد که چیزی که فعلا اهمیت دارد، نجات جان افراد با پیشگیری از بیماری کروناست .  شایسته است نظام بانکی در این برهه حساس، کمی تغییر استراتژی دهد و توجه خود را بیشتر به پیشگیری از بیماری برای کارمندان خود و جلوگیری از چرخه این بیماری در جامعه  و همچنین  وضع قوانین التیام بخش برای مشتریان بانکی خود معطوف نماید .  اگر برای مبارزه با کرونا و گذر از شرایط سخت این روزها بخواهیم مدلی را طراحی کنیم، در دو مولفه ی  "وظایف مردم" و "وظایف دولت" می توانیم به این مدل عبور از کرونا توجه کنیم.  انجام تعهدات با دو مولفه فوق الذکر (مردم و دولت) موجب عبور از بحران با کمترین خسارت می شود  و کوتاهی در هر مولفه ای موجب خسران و پشیمانی و داغدار شدن خانواده های فراوانی می شود و این حقیقتی است که دیر با زود به آن خواهیم رسید .

*دکتری تخصصی مدیریت از دانشگاه تهران