استاد شهریار: آذربایجان کانونِ زبانِ پهلوی و نژادِ آریا بود+آوا

استاد شهریار نه تنها یکی از چامه‌سرایانِ نامدارِ زبانِ پارسی در روزگار ما است که میهن‌دوستی آگاه نیز بود. این ایران‌دوستی او در چامه‌هایش، همچون سروده‌ی تختِ جمشید یا در ستایشِ فردوسی، بازتابی گسترده دارد.
شهریار که خود از آذربایجان بود و بدان بوم مهری بسیار داشت، آذربایجان‌دوستی‌اش برپایه‌ی ایران‌‌پرستی‌اش بود. از همین رو بود که گفت: شهریار بدینجا نیز پیش از خواندنِ غزلِ «پر می‌زند مرغِ دلم با یادِ آذربایجان» می‌گوید: «کانونِ زبانِ پهلوی آذربایجان بوده، مرکزِ ایران آذربایجان بوده، کانونِ نژادِ آریا، دروازه‌ی شرق، دروازه‌ی غرب، همه، آذربایجان بوده است.»
 این سخنانِ استاد شهریار را در زیر بشنوید: این گفته‌ها نشان‌دهنده‌ی آگاهیِ تاریخیِ شهریار است. او به نیکی از این راستیِ تاریخی آگاه بود که زبانِ آذربایجان پیش‌تر گویشی از زبانِ پارسی با نامِ پهلویِ آذری بوده و بر همین پایه است که به روشنی ‌گوید که «آذربایجان کانونِ زبانِ پهلوی بوده است».
او همین سخنان را در سروده‌ای دیگر، در پاسخ به بیگانه‌گرایانی که آذربایجانیان را از تباری دیگر می‌دانند و می‌خوانند، نیز بازگفته است: یا در سروده‌ی دیگرش در ستایشِ فردوسی:
برگرفته از: پارسی‌انجمن