ذات ورزش و فوتبال رقابت و افزایش دوستی هاست. ذات ورزش و مسابقات المپیک، جهانی جام ملت ها و ... نزدیک کردن ملل و فرهنگ های مختلف به همدیگر است نه اینکه برخی بخواهند القاء کنند هدف از برگزاری رقابت های ورزشی افزودن کینه و دشمنی مردم و سیاستمداران است! در جوامع و دنیای امروز اگر کشورها حتی با هم از نظر سیاسی هم مشکل داشته باشند، ورزش حرفه ای قصد دارد دل ها را به هم نزدیک کند و از کدورت ها و فاصله ها تا حد امکان بکاهد.
بی شک سیاست فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا نیز در این جهت است که بازی های فوتبال سیاسی نشوند و تا حد امکان اهداف و نیات سیاسی نداشته باشند که ضروری است اهالی رسانه نیز این مهم را بیش از هر زمان دیگری مد نظر قرار دهند و در حین نوشتن، تیترزدن و ارائه تحلیل ها و مقالات خود، دقت لازم را داشته باشند و باعث نشوند نگاه صلحآمیز مردم، هواداران و عاشقان فوتبال تغییر کند. همه می بینیم جنگ، خشونت و درگیری ها در جهان زیاد شده است. این ورزش است که می تواند خیلی خوب و راحت ملل را به هم نزدیک کند و هزینه های گزاف برای جنگ و درگیری بکاهد.
اهالی رسانه باید هوشیار باشند و اجازه ندهند، مسابقات جام ملتهای آسیا و سایر رقابت های ورزشی رنگ و بوی سیاسی به خود بگیرد اگرچه برخی سیاسیون بخواهند بین ملل جنگی رخ بدهد اما وظیفه ورزشمردان و اهالی رسانه است تا حد امکان به وظیفه خود در جهت کاستن از تنش ها و کینه ها عمل کنند.
بازی تیم ملی مقابل عراق نیز چنین وضعیتی دارد شاید چند سال قبل و پس از خاتمه جنگ حساسیت بازی های ایران و عراق شدید بود اما اکنون مردم دو کشور واقعاً با همدیگر دوست هستند و مشکلی از این بابت ندارند. آن چنان که کارلوس کی روش هم معتقد است دلیلی وجود ندارد ما با حس انتقام جویانه به مصاف عراق برویم. او می گوید: «اگر یک بازی در جهان باشد که دو تیم بخواهند در نهایت آرامش از آن لذت ببرند، بازی ایران و عراق است؛ چون هر دو کارشان را انجام داده اند و صعودشان به مرحله بعدی قطعی شده است. تمام تلاشمان این است که فوتبال زیبایی ببینیم. دلیلی برای حساسیت وجود ندارد و در نهایت آرامش به رویارویی با عراق فکر می کنیم و هیچ خطری ما را تهدید نمی کند. در دوره قبل نیز بنجامین ویلیامز داور استرالیایی ما را ناکام گذاشت».
رسانه ها حتی باید کمک کنند تنش های بازی با عربستان هم تا حد امکان کاهش یابد. رسانه ها نباید در جهت سیاسی کردن بازی سوژه پردازی کنند. اصلا شایسته نیست که بخواهیم در شرایط فعلی جامعه و منطقه از این بازی و رقابت ورزشی به عنوان یک جنگ انتقام جویانه یاد کنیم! حتی در مصاف با عربستان نیز نباید چنین ذهنیتی داشته باشیم و بازی را بیش از حد حساس و سیاسی جلوه دهیم. این بازی هم صرفاً رقابتی ورزشی است و ما باید سعی کنیم اخلاق، رفتار و فرهنگ بالای ایرانی را به رخ بکشیم و نشان دهیم ایرانی جماعت طرفدار صلح و دوستی است و لاغیر.
ما حتی می توانیم برای رفع مشکلات میزبانی تیم های باشگاهی مان در مصاف با حریفان عربستانی گام برداریم و این مسئله محقق نمیشود جز تغییر نگاه اهالی رسانه و هواداران فوتبال به ورزش. این رسانهها هستند که باید فرهنگ سازی کنند و از نظر سواد و ارزش های رسانه ای از عوام جلوتر باشند نه برعکس! رسانه ها باید به هواداران و مردم بگویند با چه نگاه و تفکری رقابت های مختلف ورزشی را دنبال کنند و چگونه از این مسابقات تا سرحد امکان لذت ببرند و تا چه حد نتیجه گرا باشند یا نباشند.
شهرام اصغری